Skírnir - 01.01.1842, Síða 36

—‘' 38 —
ræfcur svo við að horfa, fyrst þeim í þetta skipti
iieldst það svo vel uppi; og aptur að Frakkar á
hinn bóginn myni fara að verða þeim mun liör-
undsárari og upptektasamari. Vildu þeir nú og
eigi heldur samþykkja samníng Breta um aftöku
þrælasölunnar, og er að biða seinni timanna,
hvernig mál það fer. Fleira annað hefir og ollað
smákritar á miilitm þeirra og Breta, hafa einkum
inálefni Tyrkja gefið tilefni til þess, auk þess að
ætið mun niðri grunnt vera á vináttunni þeirra á
millum, bæði vegna gamals þjóðahaturs, og líka
þykir Frökkum sem Brctar se um of afskiptasamir
og ráðríkir, er mjög mun vera hæft í.
Undir árslokin kom litilfjörleg ósamþykkja upp á
millum Rússa keisara og Frakka konúngs; mun og
Nikulási keisara, sem öðrum þeim stjórncndum, er
allsráð ega á þegnum siuuin, litið gefið um Frakka,
er manna eru raest hnegðir til frelsis. Ogsvo
mínkar ár með ári dynur sá , er þjóðverjar hafa
haft á Frökkum, eptir. því sem þeim vex ást til
á ættjörðu sinui og virðíng fyrir þjóðerni sínu. Var
því mjög fyrirhyggjusamliga gjört af Frökkum, er
þeir í fyrra gjörðu verðslunar samning nokkurn
við Tlollendiuga, þvi þó verðslun þeirra yrði í
engu bættari fyrir það, útveguðu þeir sér samt
með þvi vináttu Hollendinga, er mjög gétur
koraið þeim að góðu halldi siðar meir.
þrjú eru lönd þau, er Frökkum einkura-
leikur hugur á; er eitt þeirra Belgia, annað Spán,
og hið þriðja Tyrkja lönd. Við Belga vildu þeir
í fyrra gjöra samníng nokkurn; hét svo sem það
vera ætti verðslunar samníngur, en i rauninni bjó