Skírnir - 01.01.1885, Blaðsíða 122

124
AUSTURRÍK.I OG UNGVERJALAND.
þegar á gróðasvið er haldið, og hirða hvorki um líf nje
æru lát. í kaupmanna samkundunni tefldi hann um millíónir,
en þegar til rannsókna kom, og hann var settur fastur, fund-
ust að eins 10 gyllini (!) i geymslum hans. Jauner rjeð sjer
bana, en bæði faðir hans og bræður höfðu misst afar mikið
fje við hrun bankans. 5 eða 6 menn aðrir tóku til sömu úr-
ræða, meðal þeirra tveir bræður, sem fundust dauðir hvor
hjá öðrum, og menn ætluðu hefðu senzt á banaskotum.
1882 sagði «Skírnir frá eldsvoðanum mikla og manntjón-
inu í Vín í desember árið á undan, þegar leikhúsið («Ring-
theater») brann í hverfinu «Schottenring.» Nú hefir líkt að
borið, er það leikhús brann í fyrra 16. maí, sem «Stadttheater»
var kallað, mesta leikhús borgarinnar. En munurinn var sá
að hjer átti enginn bana að bíða.
Frá Ungverjalandi («austurdeildinni») eru fá sem engi
tiðindi að segja. Herradeildin gerði í annað sinn apturreka
nýmælin um vígslulausan hjúskap með kristnum mönnum og
Gyðingum, en stjórnin vildi ekki við svo búið láta staðar
nema, og tók það til ráðs að hún bjó nýmæli til um nýja
skipun þeirrar deildar, en í henni situr mikið tignar- og virð-
inga lið, erkihertogar, «ríkisbarónar» (10), furstar (18), hjeraða-
stjórar (68), greifar (380), fríherrar (208), erkibiskupar og
biskupar (42), auk 5 annara, þeirra ígildi, af klerkdóminum —
og fleira stórmenni, eða alls 800. Nýmælin voru lögð fram á
hinu nýkjörna þingi (29. sept.), og mun þeim verða þar greitt til
framgöngu, því við kosningarnar nýju jókzt fylgislið Tiszu og
hans ráðaneytis til góðra muna.
Mannalát. 3. apríl dó Ignaz Kuranda, einn af þing-
skörungum þjóðverja i Austurriki, og hinn einbeittasti frelsis-
vin frá öndverðu. Hann var af Gyðingaætt og fæddur i Prag
1811. Hann stofnaði 1841 tímaritið «Grenzhoten,» sem hann
hjelt út i Leipzig, en i því sífellt og einarðlegt andvigi gegn
Metternich og öllu hans harðstjórnar athæfi. þó það rit væri
harðlega forboðað í Austurríki, mátti kalla að það kæmizt í
hvers manns hús, og hafði þvi mestu áhrif til breytinganna
sem urðu 1848. Eptir byltinguna flutti hann sig til Vínar og