Skírnir - 01.01.1889, Síða 9

FRIÐUR EÐA ÓFRIÐUR.
11
i fyrra. «Freisinnige Zeitung»‘) hefur minnt á, að jeg hafi áður
sagt að vináttan við Rússa væri traust og föst. Blaðið prentar
þetta með stóru letri, líklega til þess að jeg eigi hægra með
að halda ræðu út af þvi (hlátur). Menn gætu haldið, að árásir
blaðanna og hersafnaðurinn væri hótanir af hendi Rússa. En
blöðin eru þýðingarlaus í Rússlandi, enn þá þýðingarminni en á
Frakklandi. I mínum augum eru þau ekki annað en prent-
sverta tóm. Enginn af þeim, sem halda þeim uppi, ráða
nokkru hóti. þau eru alveg þýðingarlaus við hliðina á Rússa-
keisara. Hann lofaði mér fullum friði fyrir fám mánuðum. Blöð-
unum og þýzkalandshatri þeirra trúi jeg ekki, en jeg trúi orðum
Alexanders keisara. Móti þeim vegur fjandskapur hinna rússn-
esku blaða ekki meir en fjaðrafok. Jeg trúi þvi ekki ófriðar-
hótunum hinna rússnesku blaða.
Hvað hersafnaðinum við landamærin viðvikur, þá er óhugs-
andi að Rússland ætli sér að vinna prússneslc eða austurríksk
fylki; Rússar óska ekki eptir fleirum pólskum þegnum. Jeg
treysti Rússlandi svo vel, að jeg segi að jafnvel þó Frakkar
segi oss stríð á hendur, mun það varla leiða af sér stríð við
Rússland. Aptur á móti er það vist, að stríð við Frakkland
mundi strax leiða af striði við Rússland. Ef jeg nú er
spurður, hversvegna Rússland hefur þenna hersafnað, þá get
jeg einungis svarað, að það sæmir ekki að spyrja utanrikis-
ráðgjafa Rússa um, hvað þeir ætli sér með þessu; slíkt væri
hættulegt. En jeg, sem nú í heilan mannsaldur hef átt við
utanríkismál, get hugsað mér hvað þeir ætla sér. Jeg held að
Rússar hafi komizt að þeirri niðurstöðu, að því betur sem þeir
væri búnir á landamærum þýzkalands, þvi meir mundi kveða
að þeim í Evrópu, ef í hart fer einhversstaðar. því meiri her
sem þeir hafa við landamærin, því þýðingarmeiri er vin-
átta þeirra eða fjandskapur. Jeg held þess vegna ekki, að
þessi hersafnaður við landamærin sé ófriðarmerki, en að
hann eigi að styðja þá duglega í brösum 1 austræna
málinu eða vestur i Evrópu út af tilgerðum Frakk-
2) Ritstjóri þessa blaðs er Richter, einn af helztu mótstöðumönnum
Bismarcks á þingi.