Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1889, Síða 14

Skírnir - 01.01.1889, Síða 14
16 FRIÐUR EÐA ÓFRIÐUR. er hætta búin af Frakklandi og Rússlandi; vér verðum strax að láta skríða til skara; vér þurfum 1000 miliónir — jeg veit ekki hvort þér treystið mér svo vel, að þér genguð að því (hlátur), en jeg vona það. En það er víst, að ef vér rötum i stríð, þá verður það þjóðstrið, sem ættjarðarást allrar þjóðar- innar háir (ópað, heyr), |>á mun öll þjóðin norðan frá Memel og suður til Bodenvatns loga upp eins og púðurgöng og við þenna «furor teutonicus» (þýzkt æði) mun naumlega nokkur mótstöðu- maður þora að eiga (heyr, óp). Vér erum friðsöm þjóð, en ef mótstöðumenn vorir halda, að vér elskum friðinn af þvi vér séum hræddir við leikslok i ófriði, þá skjátlast þeim furðan- lega (heyr, heyr). Vér erum vissir um sigur þýzkalands, en jeg segi: eitthvert annað riki verður að kveikja upp striðslogann; vér kveikjum hann ekki. Vér leitumst við að halda friði við nágranna vora, einkum Rússa; jeg þarf ekki að segja, að eins er um Frakka. þér vitið hvað vægir vér erum við franska njósnarmenn; út af slíkum smámunum dettur oss ekki i hug að hleypa oss í ófrið; vér höldum oss við hið fornkveðna: sá lætur undan, sem vitið hefur meira (hlátur). Blöð Rússa hafa vísað oss norður og niður; nú, vér skulum ekki dekstra þau; vér munum að eins sjá um, að samningar þeir, sem vér höfum gert við Rússa séu haldnir (heyr, heyr). Sama er að segja um Búlgaríu. Til 1885 varnaði enginn Rússlandi að ráða eins og það hafði rétt tii í Búlgaríu. Að því er oss snertir, verðum vér að halda oss við samningana og get- um ekki skipt oss af hvað Búlgaria segir. Ef menn vegna hinnar litlu Búlgaríu vildu kveikja stríðsloga um alla Evrópu, þá mundu þeir í lok ófriðarins varla vita, hvers vegna þeir hefðu háð hann (hlátur). Ef Rússland skoraði á oss að mæla með kröfum þess í Búlgariu við Soldán, þá mundi jeg strax gera það. Jeg bið yður að ræða frumvarpið, ekki vegna þess að hætta sé á ferðum, en til þess að vér getum því betur safnað hinum volduga her vorum og útbúið hann. 1 útlöndum halda menn að þeir geti ógnað öss. þeir ættu ekki að vera að því; einkum eru hótanir útlenzkra blaða álcaflega heimskulegar. það er máttlaus prentsverta; vér erum ekki hræddir við hana.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.