Skírnir - 01.01.1889, Qupperneq 44

46
MZKALAND.
í blöðunum, en krónprinsinn játaði að þetta væri satt og var
samur við Blumenthal eptir sem áður. Arið 1870 stýrði hann þeim
her, sem átti hina fyrstu bardaga við Frakka (Weissenbourg,
Wörth) og sigraði Mac Mahon. Hann var í orustunni við Sedan
og sat um París. Bæjarar (Baiernsmenn), Wiirtembergsmenn og
Badensmenn voru undir hans stjórn, og þeim, sem annars er ýmu-
gustur á Prússum, líkaði svo vel við hann, að þeir kölluðu
hann: «Unserer Fritz». Hann kom til Hafnar 1878 og var vel
fagnað, þó að Danir ætti um sárt að binda. Vinir hans og
óvinir játuðu að hann væri hinn mesti ágætismaður og líklegur
til að létta af Evrópu því ófriðarfargi, sem ár eptir ár liggur
þyngra á henni. Gladstone minntist hans með fögrum orðum
í ræðu á þingi, og likt var um flest þing í Evrópu.
Eptir dauða hans harðnaði rimman milli hinna þýzku
lækna og Mackenzies. Ovildin gegn honum kom mikið til af
því að hann var enskur. Samt voru ekki aliir jpjóðverjar and-
stæðir honum. Stundum þegar hann ók með keisara var kastað
seðlum upp i vagninn og stóð á þeim: Machen Sie den
Kaiser gesund (gjörið þér keisarann heilan). þ>að er orða-
leikur með Macken-zie og Machen Sie. Hinn 10. júli kom út
lýsing á sjúkdómi keisarans gefin út af stjórninni í Berlín og
samin af 10 þýzkum læknum. f>eir báru Mackenzie illa sög-
una og sögðn að vorið 1887, þegar þýzkir lælcnar sögðu, að
krabbamein gengi að krónprinsinum og bezt væri að skera
það burt áður en það yxi nokkuð að mun, þá hefði hann
einn sagt, að það væri ekki krabbamein. f>að var nú almæli
með þjóðverjum, að Mackenzie hefði af pólitiskum ástæðum
leynt sjúkdómi keisarans. Ef það hefði orðið sannað, að sjúk-
dómur Friðriks keisara væri ólæknandi, þá hefði hann að lög-
um aldrei tekið við keisaratign. Blöðin þýzku réðust á keisara-
drottninguna á ýmsar lundir. Einn af hínum 10, sem sömdu hina
alræmdu sjúkdómslýsingu, hefur nú verið valinn til rektors við
háskólann í Berlin og tekinn fram yfir hinn heimsfræga visinda-
mann Virchow.
f>að þótti undarlegt að keisarhöllin var umkringd af varð-
liði strax eptir dauða keisarans og mátti enginn inn komast;
var síðan höfð leit, en ýmislegt fannst ekki, sem leitað var