Skírnir - 01.01.1889, Qupperneq 46

48
ÞÝZKALAND.
Ráða menn af því, að pólitisk mál hafi verið rædd. Ekki vita
menn að hverri niðurstöðu þeir hafa komizt, en Bismarek sagði
þó um þetta leyti, að nú væri friðnum borgið í mörg ár.
Síðan fór keisarinn á flota sínum til Stokkhólms. Oskar kon-
ungur sigldi á móti honum með flotadeild og var honum fagn-
að forkunnar vel í Stokkhólmi, enda lofaði hann þjóðina og
landið í ræðu sem hann hélt þar. Hann stóð ekki við nema
tvo daga, því hann frétti að drottningin í Berlín hefði eignast
sveinbarn. því næst fór hann til Hafnar. Kristján niundi
mætti honum í sundinu á gufuskipinu Dannebrog. Nokkur
sprengiskip (Torpedoer) undir stjórn Valdimars prins fylgdu
skipinu. Keisarinn sté í land um hádegisbil 30. júlí og fór af
stað aptur um kveldið kl. 11. Hann skoðaði sýninguna og
og var óspar á krossum og heiðursmerkjum. Keisarinn er
þéttur á velli að sjá, en nokkuð unglegur og ólceisaralegur.
Herbert Bismarck er höfði hærri en hann, enda er hann risa-
vaxinn maður; í andliti er hann eptirmynd föður síns.
Danir tóku keisaranum þegjandalega; á einum stað ætluðu
þeir að blístra, þegar hann ók framhjá, en varð ekki af því.
I veizlu, sem haldin var á Amalienborg, þakkaði Kristján
níundi í stuttri ræðu fyrir komuna og keisari svaraði, að hann
vonaði, að hann gæti komið hingað aptur. Á heimleiðinni um
þýzkaland frá Kiel kom hann við á Friedrichsruhe, hallargarði
Bismarcks.
Oskar Svía- og Norðmannalconungur lofaði að halda syni
keisarans undir skírn og gerði hann að admiral í Svíaflota, en
fékk sjálfur foringjanafnbót af honum í staðinn. Frakkar
sögðu að allt þetta ferðalag væri ætlað móti sér til að ein-
angra sig og yfirstíga sig. því næst fór hann um haustið til
Austurríkis og Italíu, en ekki heimsótti hann ömmu sína
Viktoríu Englandsdrottningu. Hún hafði líka tekið svo kulda-
lega við sendimanni þeim, er tilkynnti henni, að Vilhjálmur
annar væri kominn til ríkis, að maðurinn fór um hæl heim
aptur. Vilhjálmur keisari fór fyrst um Suður-þýzkaland og hitti
konungana í Baiern og Wúrtemberg í höfuðborgum þeirra,
Múnchen og Stuttgart. Var þar mikið um dýrðir. Síðan fór
hann til Vínar. Frans Jósef keisari hélt honum stórveizlu og