Skírnir - 01.01.1889, Qupperneq 76

78
AMERÍKA.
ins í áttunda sinni var Benjamin Harrison frá Indiana kosinn
til forsetaefnis og Levi Morton frá New York til varaforseta-
efnis. Flokksskjal (Platform) Norðlendinga á þessum fundi
var í þá stefnu, að Bandarikin væru sjálfum sér næst og ætluðu
ekki að láta Evrópu vaða ofan í sig.
Hinn 6. nóvember voru kosnir í Bandaríkjunum fulltrúar
þeir, sem kjósa forseta. þeir eru 401 eða jafnmargir og þing-
menn í báðum deildum þings, ráðherradeild (Senate) og full-
trúadeild (House of Representatives); ráðherrar eru nefnilega
76, tveir frá hverju ríki, og fulltrúar 325; hvert ríki velur full-
trúa eptir fólksfjölda sinum, að tiltöiu. Nú bjuggust allir við
að Cleveland mundi sigra, því hann hefur sýnt af sér dugnað
og réttsýni. þá kom atvik týrir, sem gerði honum grikk. Lord
Sackville, sendiherra Englendinga i Washington, fékk bréf frá
manni í Kaliforníu, sem spurði hann, með hverjum hann ætti
að greiða atkvæði. Sackville svaraði, að persónulegu væri hann
Clevelands megin. þetta bréf var birt í blöðunum og nú var
hætt við, að Cleveland missti öll atkvæði íra í Bandafylkjunum.
Til að varna þvi, lét hann sendiherra sinn í London heimta,
að Sackville væri kallaður burt og Bayard utanríkisráðgjafa
senda honum bréf, sem vísaði honum úr landi. Samt varð
endirinn sá, að Harrison, forsetaefni Norðlendinga, fékk 233
atkvæði og Cleveland 168. það var svo mikill atkvæðamunur
af þvi að ríkið New York, sem hefur 36 atkvæði og var í
flokki Clevelands 1885, greiddi atkvæði með Harrison í þetta
sinn. Af ríkjum, sem óvíst var um, með hvorum þau mundu
verða, var Indiana með 15 atkvæðum og Kalifornía með 9 at-
kvæðum í flokki Harrisons. Vestur-Virginía, eitt af suðurrikj-
unum, var lika með honum.
Aður en kosningarnar fóru fram, hafði maður af flokki Sunn-
lendinga, Mills, lagt fyrir þingið frumvarp um að lækka ýmsa inn-
flutningstolla, Mills’ Bill, og gekk fulltrúadeildin að þvi, en hin
dró allt á langinn. Fiskisamningur við Englendinga var felldur
af efri deild og héldu sumir ráðherrarnir mjög ófriðlegar ræður.
Norðlendingar sögðu, að Cleveland væri hálfvolgur og undir
niðri Englands megin i þessu máli. Cleveland vildi ekki láta
segja slíkt um sig rétt á undan kosningunum og sendi þinginu
ávarp um, að hann vildi láta koma hart á móti hörðu við