Skírnir - 01.01.1894, Qupperneq 7

Löggjöf og landstjórn.
7
lftgsskrá fyrir framfnraBjóð Jóns prófasta Melsteð og frú Steinunnar Bjarna-
dóttur Melsteð1, llibr. (9. okt.) um hluttöku Norður-Þingcyjarsýsln i bún-
aðarskólahaldinu á Eiðum, lbbr. (11. okt.) um breyting á skipun umboða í
norðuramtinu og austuramtinu. (Nú eru þar þessi umboð: Þingeyra-
klausturumboð í Húnavatnssýslu, Eeynistaðarklaustursumboð í Skagafirði,
Vaðlaumboð í Eyjafirði, Norðursýsluumboð í Þingeyjarþingi og Múlasýslu-
umboð austan lands), lhbr. (7. nóv.) um flutning á þingstað í Vestur-Eyja-
fjallahreppi, úr Kverkarhelli að Ytra-Skála, rgjbr. (10. nóv.) um syujan-
ir laga þeirra, er fyr var minnst á, og ástæðurnar fyrir þeim, Ihbr. (26.
nóv.) um birtingnr á innköllunnm gamalla skuldabréfa, auglýsiug lands-
höfðingja um póstmál (5. des.). Landsstjóruarbréfa, er kirkjur snerta og
prestaköll, verður getið í þættinum uin kirkjumál.
í Frj. 1893, bls. 9—10, er minnst á málaferlin í ísafjarðarsýslu, og
skal bér því skýrt frá málalyktum þar. Þess var þar getið, að Lárus
Bjarnason höfðaði mál gegn nokkrum þeirra, er höfðu kært hann fyrir
landstjórninni; voru dæmdnr sektir á hendur þoim, 65 kr. hverjum, og
málskostnaður að auki. Þeir ísfirðiugar voru og dæmdir í fjárútlát og
málskostnað, er Björn Bjarnarson, sýslumaður Dalamanna höfðaði mál á
hendur fyrir óhróður. Er þar með lokið hinum miklu róstum og mála-
ferlum þar i héraði, og hefur meiri friður og spekt verið þar þessi misseri
heldur en hin næstn á undan.
í landsyfirdómi vóru kveðnir upp 62 dómar og úrskurðir; 20 mál
hafði hann til meðferðar or annaðhvort voru logreglumál eðasakamál; hin
vóru einkamál. Á því hæstaréttarári, sem hér er um að ræða (1894—-
1895) var það mál dæmt, sem sætt hcfur meiri eptirtekt og ummælum,
heldur en nokkuð aunað íslenskt mál í langa hrið. Það var málið gegn
Skúla Thoroddsen, sýslumanni. Þess hefur áður verið minnst í riti þessu
og lauk þar í fyrra frásögn um það, er landshöfðingi skaut dómi lands-
yfirréttar til hæstaréttar. Síðast á þessu hæstaréttarári (í febiúar 1895)
var málið sótt og varið fyrir hæstaiétti. Að lokum féll dómur í því 15.
febr. Þótti hæstarétti ckki ástæða að dæma Sk. Tb. til hegningar sam-
kvæmt 144. gr. hegningarlaganna; urðu svo úrslitin þau, að hann var
dæmdur sýkn af .kæru sóknarans. Málskostnað á hann að gjalda að ein
um áttunda hluta, en ’/s greiðist af almannafé.
') Sjóður þessi er stofnnður af syni þeirra Melsteðshjóna. cand. mag. Boga Th.
Melsteð, með jarðeigninni Haiastöðum á Fell-strönd að höfuðstó). 1 fyrstu slial
nokkru af vöxtunum varið til að styrkja bændur, einkum l Árnesþi. gi, til vagnkaupa.
Slðan skal vöxtunum varið til skógarræktar þar i héraði — fyrst á Klausturhólum.