Skírnir - 01.01.1894, Síða 35

Mannalíit.
35
Látnir merkismeim. Helgi Hálfdánarson, lector theologiæ, R. af
dbr. og dbrm., andaðist í Reykjavík 2. jan. (f. á Rúgsstöðnm í Eyjafirði
19. ágöst, 1826). Foreldrar hans voru Hálfdán stödent Einarsson, síðast
prestnr og prófastur á Eyri í Skutulsfirði, og Álfheiður, dóttir Jóns prests
lærða í Möðrufelli Jónssonar. Hann útskrifaðist úr Roykjavíkurskóla 1848,
varð kandídat í guðfræði við háskólann 1854, prestvígður til Kjalarnes-
þinga 1855, fékk öarða á Álptanesi 1858. Hann varð prestaskólakennari
1867 og forstöðumaður prestaskólans 1885. Hann sat á alþingi 1863, fyr-
ir Gullbr. og Kjósars., og 1865, 1867 og 1869 fyrir Yestmannaeyjasýslu.
Hann var kvæntur Þórhildi, dóttur Tómasar prófasts Sæmundssonar;
iifir hún mann sinu og 6 börn þeirra, þar á meðal Jón, sem kennari er
orðinn við prestaskólann, Ólafur, prestur á Stokkseyri, og Tómas, lækna-
skólakandídat. Af ritstörfum hans er þýðingarnaest harnalærdómsbók-
in, sem nú er lærð undir fermingu af uærfellt öllum ungmennum hér á
landi, og sálmabókin nýja, er hann átti rnestan þátt í allra; hann var for-
maður sálmabókarnefndarinnar og gjálfur eitt af mestu og hestu sálma-
skáldum þessa lands; auk þess liggur eptir hann kirkjusaga og smærri rit
— og ennfremur margt óprentað. Hann var fyrirmynd í hegðun allri og
kenningu, hvort sem hann talaði frá prédikunarstólnum til safnaðar, eða
Irá kennarastólnum til lærisveina sinna. Kristindómurinn var hans mesta
áhugaefni, lians hjartansmál; trúin var hans lífseinkunn, enda vann hann
flestum meir kristinni kirkju til eflingar meðal þjóðar vorrar.
Jóhann Kristján Briem, R. af dbr., uppgjafaprestur, andaðist í Hruna
18. apríl (f. á Grund í Eyjafirði 7. ágúst 1818). Hann var sonur Gunn-
laugs kammeráðs Briems, Guðbraudssonar, prests á Brjámslæk, og konu
hans Valgerðar Árnadóttur, prófasts í Holti undir Eyjafjöllum. Hann
útskrifaðist úr Bessastaðaskóla 1841, vígðist 1845 til Hrunaprestakalls og
þjónaði því alla sina prestskaportíð. Hann lét af prestskap 1883. Pró-
fastur var liann í Árnesþingi 1848 til 1861. Þjóðfundarmaður var hann
1851. Hann var kvæntur Sigríði Stefánsdóttur, bónda i Oddgeirshólum
Pálssonar, prcsts á Þingvöllum. Er hún enn á lífi og 2 börn þeirra,
Steindór prestur i Hruna, og Ólöf, kona séra Yaldimars Briems á Stóra-
Núpi. Jóhanu prðfastur var hinn göfugmaunlegasti ásýndum, lítillátur og
prúðmenni, og sæmilegasti höfðingi Hann var fróðleiksmaður mikill og
afbragðs-kennimaður. Eigi gat ástsælli mann, en hann var söfnuðum
sínum og öðrum, er náin kynni höfðu af honum. Hann var jafnan stoð og
prýði héraðs síns og sómi hinnar íslensku kirkju.
3*