Skírnir - 01.01.1894, Qupperneq 67

Danmörk.
67
hinsyegar, baráttu, sem svo varð hörð, að stjðrnin varð sjálf að veita sjer
allt fjeð með bráðabirgðarlögum um 10 ár, með því að ekki fjekkst sam-
þykki fólksþingsins og stjðrnin var að hiuu leytinu ðfáanleg til að segja
af sjer. Og fleiri voru einræðistiltektir stjðrnarinnar, svo sem vígirðing
Kaupmannahafnar, stofnun nýs lögregluliðs og margt fleira, þvert ofan i
viija fðlksþingsins.
Fjárlögin voru samþykkt í fólksþingiuu með 54 atkvæðum gegn 44.
Móti þeim greiddi atkvæði Bergs-flokkurinn gamli, hinir svo kölluðu „hreinu
vinstrimenn", og 14 úr flokki Bojsens,. miðlunarmannaforingjans, er ekki
fengust til að fylgja honum framar.
Naumast verður annað sagt, en að sátt þessi væri hinn mesti ósigur
fyrir vinstrimenn í Danmörku, eptir öll stóryrðin, sem þeir höfðu viðhaft
og hátíðlegu loforðin, um að fyrirgefa aldrei einræðistiltektir stjórnarinuar
á þann hátt, að gera þær löglegar. Samkvæmt fjáriögunum og sáttinni
átti víggirðingin að standa óhögguð, og fiest annað, er stjórnin hafði
gert með bráðabirgðarlögum, átti að vera gott og gilt, nema hvað nýja
lögregluliðið átti að leggjast niður; en það er alkunnugt, að hægrimönn-
um var ekki síður annt en vinstrimönnum um að losna við það lið.
Þingið veitti og hjer ura bil óskertau kostnað þann, er stjórnin fór fram
á i fjárlagafrumvarpi sínu til landhers, flotaliðs og sjóvarna. Að hinu
leytinn er ekki sjáanlegt, að vinstrimenn hafi neina tilslökun fengið, að
stjórnin moð öðrum orðum hafi þurft, að gefa neitt sjer til friðar, nema
ef telja skyldi það lotorð, að bráðabirgðarlög verði framvegis lögð fyrir
báðar þingdeildir. Annars engin tryggiug fyrir, að stjórnin taki ekki
eptirleiðis til slíkra ráða sem að uudanförnu og veiti sjer sjálf ár frá ári
landsfje til hvers, er hjarta hennar girnist, hvenær sem hún kernur sjer
ekki saman við fjárveitingarvaldið. Þeir vinstrimenn, sem andæftu sætt-
inni, voru líka afargramir; kvað einn þeirra svo að orði i umræðunum um
fjárlögin, að sátt þessi væri sú mesta niðurlæging, sem dönsku þjóðinni
hefði nokkurn tíma verið gerð. Og á kjósendafundi taldi Högsbro gamli,
forseti fólksþingsins, sættina við hægrimenu „einbert apturhald eða flótta“
af hálfu vinstrimanna og flutning fjárveitingarvaldsins frá fólksþinginu til
landsþingsins og stjórnarinnar.
Yafalaust má það telja eptirköst sáttarinnar, að ráðherraskipti urðu
í Danmörku í ágústmánuði. Þá fór Estrup frá, mun hat'a litið svo á, sem
sín þyrfti uú ekki lengur við. í hans stað tók við forstöðu ráðaueytisins
Reedtz Thott, utanríkisráðherra. Við forstöðu fjármála, sem Estrup hafði
5*