Ný félagsrit - 01.01.1843, Qupperneq 82

82
ITM VERZLUN A ISLARDI.
vér ekki aS ybbast viB aíira oss sjálfum til skaða, eöa
láta stjo'rn vora gjöra það, svo ab vér ekki segbum til
vilja vors, heldur leita alls þess hagnaéar sem auSib má
veréa. Nefnd embættismanna vorra hefir og hreift vib
þessu máli á fyrra fundi sinum, 1839, eptir frum-
varpi kammerráðs Melsteðs*), en ekki hefir heyrzt að
stjo'rnin hafi gjört þar neitt við til hagræbis Iandinu,
enda mun þab hvorki auðsótt vib Frakka né Hollend-
ínga né Belgi að lækka toll á íslenzkum fiski, meban þeim
eru bönnuð öll viðskipti við landið, einsog nú er, og
ekki vænti eg neinnar bótar á því máli fyrri enn verzl-
anin er látin laus að öllu; er það og því hægra fyrir
hendi að jafna þetta mál, svo sem öllum er fyrir beztu
og skvnsamligast er, sem. ríkissjóðurinn missir einkis í
þo' verzlanin sé látin laus og engir tollar af henni teknir,
en þessu er optastnær barið við í slíkum málum, þegar
Ieysa skal fjötra af verzluri cða atvinnuvegum.
Rök þau sem híngaðtil hafa verið sýnd til þess, að
verzlunarfrelsi á Islandi hljóti að verða öllum að góðu,
eru reyndar svo sterk, hvort sem mér hefir heppnast ab
gjöra þau möunum fullljós cður ekki, að (lest mal mundu
þykja sönnuð til hlýtar þó röksemdir væri bæði færri
og veikari; og þó er enn eitt atriði eptir sem eigi sfyður
lítið málib. þab mætti detta sumum í hug, að mest af
því sem hér hefir verið talið væri æ tlun einstakra manna,
sem e! ki væri kunnugir veröldinni og allrasizt kaup-
verzlun og landstjórnarreglum, heldur setti saraan að
hugþótta sínum það sem mönnum þætti gaman að heyra.
Eg skal því leitast við að leiða með nokkrum dæmum
rök til þess, að engin hætta væri að veita fullt verzlunar-
*) Ni(Viii I, 169—171,