Ný félagsrit - 01.01.1856, Qupperneq 69

UM LANDSRETTINDI ISLANDS-
69
Febr. 1717“); efca opif) bref 7. Marts 1787 („ísland, ebur
hin önnur ríki Vor í Norfeurálfu11); efea kondngsbréf 22.
Dec. 1797 („tilskipan fyrir Vort ríki Noreg, sú frá 18. Juni
1723, skal og ná til Islands“). Stundum er ísland nefnt
„norskur landshluti“: tollkammer bréf 20. Marts 1775 segir,
afe Island hafl, þegar aukaskatturinn var lagfeur á árife
1765, verife álitife „sem norskur landshluti“ (Provinds);
og í kondngl. rirsk. 9. Aug. 1786 er þafe talife sjálfsagt,
afe ísland sé landshluti. En um sama leytife og laungu
sífear er ísland nefnt „nýlenda", og er ekki þar mefe bdife,
afe í öllum samníngum vife önnur ríki,- sem hér væri
oflángt upp afe telja, er þafe annafehvort nefnt svo blátt
áfram, efea þá sett á sama band, heldur er þafe einnig
nefnt svo í innlendum stjdrnarbréfum, jafnframt því, afe
mál þess eru lögfe saman vife nýlendumálin, sem fyr
er getife.
Svo segir t. a. m. í rirskurfei kontíngs 13. Juni 1787,
afe „Island skuli álíta sem nýlendu í vifeskiptum vife erlendar
þjdfeir". I kondngsbr. 20. Juni 1794 eru ákvefein uppbofes
sölulaun af íslenzkum vörum „jöfn sölulaunum af nýlendu-
vörum frá vesturálfu“. I tilskipun 30. April 1806 um hinn
æfera skipalifesddm er ísland blátt áfram talife mefe „nýlend-
unum“ (§ 14, samanborinn vife § 13), og árin 1820—1829
eru ísland og Færeyjar nefnd hreint og beint „nýlendur“,
einkanlega í öllum bréfaskriptum um innleifeslu hinna
almennu dönsku laga í þessum löndum1. þafe er þd skrýtifc,
■) Jiafe yrfei oflángt afe telja liér efnife í öllum þessum kansellí-
bréfum; eg læt mér því nægja afe tilnefna nokkur: kans. br.
til rentuk. 3. Marts 1821 ; til amtmanna á íslandi 16. Juni 1821;
til justitiarius i landsyflrr. á Islaudi 16. Juni 1821; til rentuk.
16. Febr. 1822; amtmanna á Islandi 20. April 1*22; til rentuk.