Ný félagsrit - 01.01.1856, Qupperneq 137

UM VKRZLCN ISLANDS.
137
a.í) Íslendíngar gæti tekib sér bólfestu hér og hvar í
öSrum löndum, í stórstö&um og þar sem væri verzlun
me& íslenzkan varníng, e&a nokkur útsjón meí) aí> koma
þeirri verzlan á; — allt þetta ætti íslenzki kaupma&ur-
inn a& sjá og skofea, og um ab hugsa, og framkvæma
þa& fremstur í flokki. Ekki ætla eg þa& heldur af vegi,
ah benda á, aÖ eg held alþý&a gæti mefe samheldi og
gó&um félagskap vanib verzlunina sér í hag, og ekki
sízt kennt kaupmönnum þaí) lítilæti, sem færi þeim miklu
betur, en hroki sá, sem því mi&ur hefir veriö ofmjög
bersýnilegur hjá sumum , sem hafa vanizt verzlunar-
einveldinu. Mér synist þab væri ekki ofvaxib heilli
sýslu e&a stórhéru&um, a& hafa hús í kaupstaö, eins og
tiljathvarfs í allri verzlun sinni, svosem til a& geyma
í innlenda vöru efea útlenda. jægar ekki þætti gó&
verzlan, mætti leggja þar upp vöruna; þegar gó& kaup
by&ist, þá væri þar vara fyrir; þegar skortur væri á
nau&synjavöru, gæti héra&smenn átt þar geymt nóg til
brá&abyrg&a, o. s. frv. þar hefbi hvjrr sinn reikníng,
sem leg&i inn e&a tæki út, en allt gengi þó sem einn
maíiur ætti, til þess menn gæti haft allan hagnaö af
stórkaupunum. f>ar mætti hafa mann til a& gæta húss
og varna&ar fyrir ákve&i& gjald af hundra&i hverju af
vöru þeirri, er hann tæki viö og léti úti, og mætti
nefna til menn a& sjá um rrie&ferb hans á hverjum tíma
sem menn vildi. þegar á lægi mætti senda umsjónar-
manninn utan, til a& semja um kaup, e&a kaupa ein-
staka farm, ef nau&synjar vanta&i o. s. frv. Húsi& gæti
menn keypt inn í brunabótasjóö, og þá væri vi& engum
ska&a hætt, þó óhapp vildi til. Eg er sannfær&ur um, a&