Ný félagsrit - 01.01.1856, Blaðsíða 146

146
KVÆDI.
KVEÐJA TIL JÓNS þÓRÐARSONAR THÓRODDSEN
(vií) heimför hans um vorit) 1854.)
þegar vakna vors um tí&
vífca bl(5m í hlífeum,
endur-lifnar stirfe og stríb
storb af vetrarhrí&um:
lifnar og hin lánga þrá,
leynd í brjósti manna,
viljum halda hafib á,
heima fleiri kanna.
Sárt er eptir sitja þá,
sína vini kvebja,
sem oss kunnu höldum hjá
hugar-málum glebja;
þó skal einum þeirra nú
þetta færa minni,
skilnabar se skálin sú
skýrb ei hinnsta sinni!
Skáldi finnum skyldugt oss
skjútan brag ab stæra,
meban heiban horna foss
her oss látum færa:
kvebjum Bobnar boba vel,
betra skáld fúr aldri
yfrum hranna hreyki-hvel,
hornastraums afe skvaldri.
I