Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1907, Qupperneq 13

15
Tyrkjar gatu skotið á þá, er þeir sáu upp yílr grjóthleðsluna, og
getur síra Olafur Egilsson þess, að það hafi orðið sumum að bana.
Hellirinn, sem síra Jón Þorsteinsson var veginn í er nú ekki
lengur til. Hann var undir hraunhamri við sjóinn norðaustur frá
bænum Kirkjubæ. Þar er brimsamt mjög og heflr sjórinn smátt og
smátt molað úr hamrinum. Við það heflr hellirinn molast burt.
Gamlir menn, er eg talaði við, sögðust muna eftir, að á yngri ár-
um þeirra hefði þar enn verið dálítill skúti, er nú væri horfinn.
í frásögn síra. Olafs Egilssonar segir, að bátar ræningjanna hafi
lagt að Brimurð, er þeir komust ekki á land í Kópavik. En svo
segja kunnugir merin, að við Brimurð sé aldrei lendandi. Þar á
mót megi oft lenda við Rœningjatanga. Þar er líka sagt að Tyrk*
jar hafl lent, og nafnið bendir líka til að svo hafi verið. Brimurð
er að visu skamt frá Ræningjatanga; en ólíklegt er samt, að þessi
missögn sé síra Olafi að kenna. En hún gat síðar komist inn í
söguna.