Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1928, Síða 76

76
Höskuldsuatnshlíðar (487). Merkiskora (488) heitir þar sem skiftist
fjallganga Húsvíkinga og Reykhverfinga. Grenismór (489) er á flat-
neskjunum austur-af Bjarnaöxl og norður-af Árnahvammi.
Suður-af Höfuðreiðamúla er Jónsnýpa (490), hár móbergs-tindur
með miklu útsýni. Rétt sunnan-við 'hana er Jónsnýpuskarð (491).
Sunnan-við það taka við Lambafjöllin og eru tindar fyrst, en síðan
tekur við hátt fjall og bratt, sem Kistufjall (492) heitir.' Norðan-undir
því er djúp hvylft eða skál, sem heitir Skessuskál (493). Norðvestur-
af henni liggur gil niður heiðina, er nefnist Tröllagil (494). Annað
gil liggur sunnan heiðina austan-við Reykjafjallið: Það heitir Hvann-
gil (495). Þar sem þessi gil mætast, heitir Tungusporður (496); eftir
það er það nefnt Bótargil (sbr. nr. 198) ‘). Nokkuð sunnan-við Tungu-
sporð er krókur á Hvanngilinu og brött brekka að norðan; þar heitir
Olnbogi (498). Austan-við Hvanngilið eru hálsar, heldur hrjóstrugir,
sem heita Rauðhálsar (499), en suðvestur-af Olnboga er graslendi
nokkurt og tjarnir; eru það Sóleyjarfletír (500). Þangað var oft og
tíðum farið til grasa úr Hverfinu fyr meir, en er nú að leggjast nið-
ur. Suður-með Reykjafjallinu að austan eru vatnsgrafningar og gil, sem
heita Skorur (501), og við suðurenda Hvanngilsins eru Grasafletir
(502). Þangað suður er smalað á haustin til Skógaréttar. Suður- og
austur-frá Grasaflötum er gil, sem Rjúpnagil (503) heitir; er það við
suðurenda Rauðhálsanna. Nokkru sunnar er Tjaldlág (504); þar hefir
grasafólk tjaldað fyr meir. — Suður- og upp-af Skriðugilinu (nr. 435)
er ás, sem nefnist Valgerðarás (505). Suðaustur-af honum eru Grenis-
torfur (506), en niður frá þeim er Breiðdalurinn (507) og skammt
neðan við hann annar dalur, sem Margrétardalur (508) heitir; í hon-
um er hóll, sem Bóndahóll (509) nefnist.
Sunnan-við Kistufjallshornið syðra beygjast Lambafjöllin frekar
til suðvesturs og er þar röð af smáhnjúkum og skörð á milli. Sunnan-
við Lambafjöllin er einstakur hnjúkur, sem heitir Gusti (510); norðan-
við hann er skarð í fjöllin: Gustaskarð (511), og sunnan við hann er
Gustahlið (512). — Suður- og austur-frá Gusta er annar einstakur
hnjúkur, sem heitir Þverárhorn (513); sunnan-undir því eru Hrafna-
björg (514). — Vestur-af Þverárhorni er all-djúpt gil, er nefnist
Spjáturgil (515); norðan-við það er rennsléttur sandflötur og grasi
gróinn þó; brekkur að honum á alla vegu. Hann heitir Spjáturgils-
flötur (516), Spjáturgilsás (517), er þar vestur-af.
Þverárgil (518) liggur beint vestur heiðina (syðst í Geitafells-
landi); er víða bratt með fram því, og skammt frá því eru götur,
1) í Bótargili vestanverðu er snarbratt og heitir þar Táarmelur (497).