Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1940, Blaðsíða 115

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1940, Blaðsíða 115
107 borið óhlýjan hug hvort til annars. Gullbrá átti kistu eina væna, gjörða af silfri og af miklum hagleik, gullrekna á hornum. Er sagt, að kistan hafi verið besti gripur, og að Skeggi hafi lagt fölur á hana, en það hafi átt að auka óvild á millum þeirra, auk hinnar kristnu trúar, sem Gullbrá var mjög illa við. Það var því einn dag, að Gullbrá sagði svo fyrir, að söðla skyldi hest sinn, bera út kistuna góðu, og leggja hana á hest. Áður en Gullbrá gekk út, batt hún fyrir augu sér, svo að ekki skyldi leggja í þau ofbirtu, þótt henni yrði það á, að líta yfir að Hvammi. Líkur eru til, að þetta hafi verið snemma morguns, og að sólin hafi skinið skært og fagurt um Hofakurslönd, svo sem aðra bjarta sumarmorgna. Kista Gullbrár var þá bundin ofan á hest. Sagði svo Gullbrá fyrir, að halda skyldi inn Skeggjadal. Líkur eru til, að Skeggi hafi haft einhvern grun um fyrirætlan Gullbrár, eða hvað til stæði. Um sama bil eða rjett áður en Gullbrá og föruneyti hennar lagði af stað frá Hofakri, brá Skeggi sjer yfir Hvammsá, lagði kross í gil, sem er skammt fyrir innan Hofakur, vestan Skeggjadals, á þeim stað, sem venja var að fara yfir gilið. Þá er Gullbrá, ásamt fylgdarliði sínu, kom með kistuna að gilinu þar sem krossinn var lagður, hnaut hesturinn, sem kistuna bar, svo að kistan hrökk af honum ofan í gilið. Við fall kistunnar brotnaði úr öðrum gafli hennar kengur, sem fest var með stórum málmhring í kistugaflinn. Varð Gullbrá þá það á, að kippa slæðunum frá augum sjer, og í sama bili leit hún yfir að Hvammi og bað Skeggja mikilla bölbæna, fyrir að láta krossinn í gilið, sem hún ályktaði, að hann hefði gjört, en enginn annar, og að af honum stæði allt þetta óhapp og óhamingja, sem hún varð þarna fyrir. I þess- um svifum ærðist Gullbrá af heift og hatri til Skeggja og varð al- blind á báðum augum af ofbirtu, sem lagði í þau frá Hvammi. Af þessum atburði fjekk gilið nafnið Krossgil, og það nafn hefir það borið síðan. Eftir þessar hörmungar hjelt Gullbrá áfram, og lið henn- ar, með kistuna inn Skeggjadal, þar til er komið var að gili því, sem nú er kallað Gullbrárgil (sjá 61), sem er innst við Fossabrekkur (78)'. Þar sem gilið kemur í Hvammsá, er allstór foss, sem bæði áin og gilið mynda. Sagði Gullbrá þá svo fyrir, að kistan skyldi látin síga niður í fossinn. Að því loknu steypti hún sjer á höfuðið niður í fossinn, á eftir kistunni. Síðan er þessi foss kallaður Gullbrárfoss (62). Sagnir eru um, að Skeggi bóndi í Hvammi hafi haft glöggvar gætur á þessu ferðalagi Gullbrár, töfinni við Krossgil, og ferð hennar inn dalinn. Þá er Gullbrá og lið hennar var komið nokkuð innar í dalinn, í hvarf, lagði Skeggi á stað yfir Hvammsá og fór inn að Krossgili, fann þar hringinn, sem þar varð eftir úr gafli kistu Gullbrár. Stuttu þar á eftir lagði hann aftur á stað inn Skeggjadal og staðnæmdist ekki fyr
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.