Ársrit Hins íslenzka kvenfélags - 01.01.1897, Qupperneq 10

12
ur sínar og það er ómögulegt að ætla henni að
hún muni ekki gjöra það.
Vjer skulum nú líta á það um hver aðalatriði
flokkaskipun sú er orðin, er varð á þinginu í sum-
ar.
Aðalatriðin í stjórnarbreytingumþeim, er vjer
höfum haldið fram til þessa, er innlend sjálfstjórn
með ábyrgð fyrir alþingi. Þjóðin hefur skilið að
aðalatriðin í stjórnarfarslegu frelsi væri það tvennt,
að stjórninni væri svo háttað, hvað fyrirkomu-
lag og aðsetursnertþað hún gæti þekkt ástæður vorar
og tekið tillit til skoðana vorra og þarfa og að ábyrgð
hennar gagnvart oss væri tryggð svo að lögum
að hún gœti ekki brotið rjett á oss. Þjóðin hef-
ur opt og tilfinnanlega kennt á því, að hana hefur
vantað hinn lögmæta millilið milli sín og kon'
ungsins, sem í þessu efni er persónulaust tákn
valdsins, þar sem hann stendur fyrir utan tak-
mark laganna. Síðan fyrst að stjórnbarátta vor
hófst, hefur það verið sýnt og sannað hvað ept-
ir annað, að þessi krafa byggðist á rjettindum
Islands og er blátt áfram ekkert annað en rjett-
arkrafa, er vjer hljótum að fá viðurkennda. En í
stað þess að halda kröfu þessari eindregið áfram,
sem,skynsamIegaálitið,kostaðioss ekki neitt, hefur
hin svokallaða stjórnbarátta vor verið mestmegn-
is barátta milli ýmsra flokka, er hafa viljað þetta
í ár og hitt að ári. Oss hefur vantað þá sannfær-
ingu, sem byggist á þekkingu og þá von um sigur