Fylkir - 01.01.1922, Qupperneq 84

84
flóðinu, sem óhófieg eyðsla á 6—7 árum hefir sent að ströndum fsiands.
Arsvextir af ríkisskuidunum voru orðnar sl. ár um 2 milliónir kr., þ. e. 22
kr. á hvern landsbúa. Hvað þeir verða þetta ár má hamingjan vita.
3. grein nýsaminna fiskilaga hefir vakið megna óánægju á Siglufirðí og
• jafnvel hér á Akureyri. Segir blaðið »Fram«, að hún útiloki Norðmenn
og Sví^ frá því, að verka síldarafla sinn í landi, eins og vandi var til, þar
til sl. sumar, og svifti fjölda kaupstaða-búa hér við fjörðinn atvinnu og
landssjóð talsverðum tekjum. Oreinargerð stjórnarinnar er ekki komin en«
á prent hér norðanlands, svo of snemt er um þessi lög jað dæma. Hins-
vegar er þess getið að nýnefnd lög leyfi útlendum fiskiskipum að selja
afla sinn í Iandi. Er því ekki ólíklegt að Norðmenn, Svíar og Eyfirðingab
sjái sér einhvern veg til að fara í kring um þessi nýu lög, alveg eins og
þeim hefir tekizt, undanfarin ár, að fara kringum bannlögin. Hitt er vcrra,
ef lögin vekja óþarflega kala milli Norðmanna og Svía til íslendinga, sem
eru meira og minna upp á hjáipsemi Norðm. og Svía komnir og ættu ekki
að sýna þeim ójöfnuð eða óþarfa meinbægni.
Framför Reykjavikur.
Tímarit Verkfræðingafélags íslands, 6. h. 6. árg., flytur ritgerð eftif
O. J. Hlíðdal, um Rafveitu Reykjavíkur, all ýtarlega, og með niynduni.
En hennar sögulegi inngangur er að ýmsif leyti ónákvæmur og rangur.
Samkvæmt frásögn O. J. H. rafmfr., hefur Reykjavík nú loksins konúö
sér upp raíorkustöð, sem notar Elliðaárnar og sem getur alið 1000 hó.
rafmagns til Ijósa og smáiðju, eins og stöðin er nú. Stöðina má stækka,
segir höf., upp í 1500 hö. og kostar þá um 2'k miilión kr., eða 1650 kf-
hvert ha., en, eins og hún er, kostar stöðin 2 millión kr., eða 2000 kr-
hvert ha. Qrafarósstöðin getur gefið, þegar fullgerð, 3000—5000 hö. Kostn-
aðurinn er áætlaður um 3.3 til 4.7 millión kr., þ. e. 1100 til 950 hvert H*-
Seinasta uppliæðin er þrefalt hærri en rafmagnið má kosta, hvert ha., til
keppa við kol til hitunar, seld á 25 kr. smálestin. Er því ekki mikils kola'
sparnaðar að vænta frá þeirri stöð, því síður frá þeirri, sem nú er bygg^-
Ennfremur ber þess að gæta, að hestaflatalan gildir aðeins um 12 stund,r
á sólarhring á vetrum, þegar rensli ánna er minna en 3 tenrn. á sek. Með'
alrensli ánna er talið samkvæmt seinustu mæiingum, 4 tenm. á sekúndn
um árið, og mesta fallhæð fáanleg úr Elliðavatni og ofan í sjó, er aðeins
um 70 metrar. Er því ekki unt að fá stöðugan kraft, þ. e. óslitinn straum,
meir en 2800 til 3000 túrb.h.öfl.
Til að byggja þessa stöð, hefur Reykjavík orðið að taka lán, sem svof'
ar öllum kostnaðinum, hjá Dötium, og kostnaðurinn hefur orðið ferfalt tu
fimmfalt hœrri, en hann hefði þurft áð verða, ef stöðin hefði verið byí
fyrir 20 áruni síðan. Þetta hefur Reykjavík grætt á biðinni,— Orð þau, sem
eg sendi frá Lundúnum, sumarið 1896, og sem voru birt í »Fjallkonuum*
sama ár, cru nú farin að rætast.