Fylkir - 01.01.1922, Blaðsíða 87

Stökur.
Gaman og alvara.
Heill þér unga ísland | með segishjálminn bjarta;
þú ert nútímans náðarland | og norðurskautsins hjarta.
Veslings unga þjóðin þín, | þó hún sé vatni ausin,
spriklar eins og spikað svín ! og spilar sig á hausinn.
Rausnar-bærinn Reykjavík | í raunafen er sokkinn;
en spinnur pjastra-pólitík | á prangara spólurokkinn.
Akureyri á að hafa I afbragðsmann fyrir bæarstjóra,
til að auka eignir sínar j einnig veitulánið stóra.
Móti dönsum.
Roðna frönsku rósirnar | rauna léttir harmi,
þegar dönsku drósirnar I dansa á vítis barmi.
Dansvísa. (Zigeuner vals.)
Ljóman^i litfagra rósin | látprúða himneska drósin,
bjartar en blikandi Ijósin | björtust á jörðunni skín.
Eg elska þann alhelga Ijóma | eg elska þá töfrandi hljóma
eg elska þann ódáins blóma | eg elska þig, kærastan mín.
Orl, Febr. 1922.
Full rnany a gem of purest ray serene,
The deep unfathomed caves of ocean bear;
Full many a flower is born to blush unseen
And waste its sweetness on the desert air.
Oray’s Elegy.
Fjölmargur gimsteinn, gæddur ljóssins þrá,
í geysidjúpum marar fylgshum skín;
fjölmargrar lilju æskublíða brá,
má blikna í stormi iangt frá manna sýn.
F. B. A.