Fylkir - 01.01.1922, Side 85

85
ReykjavikurblöÓm. — Morgunblaðið og Tlminn, eru nú orðin aðalblöð
Rcykjavíkur. Telst Morgunblaðið vera máigagn kaupmanna stéttarinnar,
en Tíminn, málgagn bænda víðsvegar um landið,— 3. blaðið, sem hefir sér-
staka stefnu, nl. Alþýðublaðið, dregur einkum taum verkamanna. Alt þar
bl sl. ár, ræddu Reykjavíkurblöðin þjóðmál með stillingu, hvert frá sinni
hlið. En nú, á þessu ári, virðist sem meiri beiskja lýsi sér í rithætti helztu
blaðamanna, en að undanförnu. Er það að að vísu eðlilegt, ef verulég-
ur skoðanamunur er, en ætíð hættulegt fyrir báða málsparta; því, eins og
gamla máltækið segir, hver er blindur í sjáifs síns sök. Það er óneitanlega
rétt og þarft að vernda réttindi verkamanna, eða vinnandi fólks, til lífs og
cigna; en sú vernd á að koma viljuglega frá hinum yfirboðnu, jafnt sem
frá verkamönnum sjálfum. Eins er um hagsmuni bænda. Yfirvöldin eiga
*ð sjá uni, að þeirra hagsmunir séu verndaðir, og yfirvöldin geta það með
góðum lögum og dugandi lögreglu, án þess að bændur eyði tíma sínum
°g efnuni til þess, svo framt yfirvöldin kunni að stjórna. Eins er um
haupmannastéttina. Hún hefur sérstakt verk að vinna, sem hvorki verka-
'nenn né bændur né svo nefnd yfirvöld geta Ieyst eins vel af hendi og
hún sjálf, ef hún annars kann verk sitt. Stétta-skifting er nauðsynleg og
ðhjákvæmileg, ef alt á ekki að fara í óreglu. Sé hún afnumin og vasist
allir í öllu, þá kemur óstjórn og eymd. Það er einmitt hættan, sem'^úngar
°g óreyndar þjóðir þurfa að varast. Lýðstjórn er að því leyti hættulegri
en konungs stjórn og eyðslusamari einnig. — Islenzka þjóðin er enn of ung
°g óréynd til að hafa eins margbrotna stjórnarskipun og eins marga og há-
launaða embættismenn eins og hún hefur. Embættismennirnir eru orðnir
helzt til margir, alþingiskostnaður of hár, en alt of lítii stund lögð á verk-
*ega kenslu og cndurreisn landbúnaðarins, sem verður tryggasta stoðin,
Þegar í nauðir og viðskifta kröggur rekur.
23/r 1922. — F. B. A.
Einsteins kenningin.
Tímaritin Andvari og Iðunn, nýútkomin, fiytja þýðingar, Andvari úr
t,°rsku timariti, Iðunn úr þýzku riti, um hina svo nefndu »afstöðu kenn-
lngiu Einsteins (eða Heinsteins =--= brýni ?), fyrirlesarans nafnfræga, sem
mest sló urn sig, í fyrra og-fyrra vetur, með sínum hjárænulegu kenning-
Um, sem virðast hafa það takmark, að gera frumatriði raunvísindanna tor-
tfyggileg.
J^fnvel þó það sé alls ekki nýtt, að þekking manna, eius og alt annað,