Eimreiðin - 01.05.1897, Blaðsíða 36
116
hætti þess tíma. Þessvegna er líka rjettritun hans látin halda sjer óbreytt. Á
stöku stað hefir verið bætt við skýringum yfir útlend orð og þess konar, annað-
hvort neðanmáls eða inn í sjálfan textann milli hornklofa. Bersýnilegar misritanir
hafa og verið leiðrjettar.
Sú upprunalega ferðabók er fyrir löngu týnd, en 1807 skrifaði Finnur byrj-
un hennar upp og jók við áframhaldinu eptir minni. Þetta dagbókarbrot er í
hinu mikla brjefasafni Finns í Ríkiskjalasafninu (n° 6 og 19).
Kr. Kálund.
Fragment af Dagbók
yfir
ferd frá Hafnarfyrdi til Kaupmannahafnar med Brikk-skipinu De tvende Sestre,
færdu af Skipherra Iens Rasmussen Præst 1797.
Fyrsta vika Ferdarinnar.
Septb. 9. Laugardag. Um morguninn snemma sigldum vid þrír Passa-
gerer (þáverandi Cand. juris nú Sýslumadur i Sudur-Múla-Sýslu Theo-
dorus Thorlacius, núverandi Adjunct vid Bessastada Latínu Skóla Jón
Jónsson, og Eg) frá Gördum á Islendsku Skipi, þegar eptir giördu
Aftali sast flaggad hiá Prest, nádurn vid honum ogsvo hæglega á
Utsiglíngu hans. Pennan dag var gódur Landsynningskaldi, og vid
komustum um qvöldid til Fuglaskerja, þá Logn gjördist.
10. Kl. n um morguninn var Snæfellsjökull ad sjá í Austur-Landnord-
ur. Pá var vindurinn á Landsunnann med stífum Kalda, enn hvesti
um nóttina.
11. Var ofsastormur; drifum vid vestur í haf; sami vindur.
12. Sama vedur, þó med nockud hægra vindi.
13. Sama vedur. Báda þessa daga var regn.
14. Lognvedur.
15. Sigldum um nóttina gódann NW. vind fra 7 til 3 mílna í vakt
(mesti gángur Lötu Brúnku) 3: á 4 Kluckutímum. Laugardagsnótt-
ina sneri vindurinn sier til Austurs med ofsastormi med nockru
regni, sem ei fyrr lægdi enn seint um qvöld. Hvesti strax aptur.
Önnur vika.
16. Vaxandi Ofvidri, svo vard ad láta Skipid drífa med tveimur seglum
rifudum, sem loksins rifnudu riett i því Skipherrann ætladi ad fara
láta ad halda bænir; for þá hvört mannsbarn (nema eg sem lá í sió-
sóttar Kröm eins og alla fyrri dagana i rúminu) uppá Deck, hvar
skást hafdi verid, því í Káhyttunni gat madur hvörki setid stadid
nje legid. 2 menn stódu alltaf vid Stýrid, og stundum Drengur sá
þridji, enn hinir vóru ad biarga seglunum, sem tregt gjeck, þar
hvör Kadallinn slitnadi af ödrum. Skipherrann var ordinn lafhrædd-
ur. Enn midt i þessu, um nón bil sneri vindurinn sier hastarlega