Eimreiðin - 01.05.1897, Blaðsíða 55

135
3?eir ótal hringir, sem augað sjer!
og nokkur líkur ej öðrum er.
Og ennþá fleiri kann andinn sjá,
og ennþá meiri’ er þar munur á.
Því engan furði, þótt meining manns
sje nokkuð frábrugðin náungans.
Og um það metist ei maður neinn,
þótt sjóndeildarhringurinn sje ei einn.
En einn er þó til, sem allt fær sjeð
og sjóndeildarhringina manna með.
Já, hann, sem þar uppi’ í hæðum er,
hann yfir hringina alla sjer.
já ótal hringi, sem enginn sá,
vor guð í himninum horfir á.
II.
Blunda þú, blunda,
barnið rnitt! Góða nótt!
Milli guðs munda
milt er og blítt og rótt.
Ailt er svo hægt og hljótt.
Blunda þú, blunda.
»Við skulum vaka,
vært rneðan sefur þú;
svo mun ei saka«,
Vögguvísur.
segja guðs englar nú.
»Sofnaðu’ í sælli trú;
við skulum vaka.«
Senn kemur sólin,
sætlega dreyrni þig!
Jesús og jólin
jafnan um-sveimi þig!
Guð faðir geymi þig!
Senn kemur sólin.