Eimreiðin - 01.05.1912, Blaðsíða 46

122
Þýzkalandsför Kobba gamla.
Eftir MARTIN ANDERSEN-NEXÖ.
Pað bar til tiðinda einn góðan veðurdag, milli tveggja Pýzka-
landsferða, að Morten skipstjóri Andersen rólaði heim og fór í
bólið. Konan hans holduga, sem annars altaf var að smyrja sér
aukabita, lagði því, aldrei þessu vant, frá sér brauðhnífinn, þerði
fingurna á ístrunni og hjálpaði honum upp í rúmið.
sPú ert víst skrambi lasinn, Morten mir.n,« sagði hún í með-
aumkvunarróm, og stakk hendinni niður undir yfirsængina, til
þess að vita, hvort það væri kominn hiti í sköpunarfærin.
»Pað er úti um mig, hreint og beint,« svaraði Morten Ander-
sen rólegur.
Konan hlúði að fótunum á honum og bjóst svo að heiman,
til þess að tala við hringjarann, líkkistusmiðinn og slátrarann.
En þó þetta gengi nú rökrétt og rólega alt saman, lá þó
við, að það mundi ætla að hafa alvarleg áhrif á daglega lífið í
þorpinu. Það var ekki siður þar, að fara í rúmið, þó maður fengi
kveisu; háttaði einhver fyrir venjulegan háttatíma, þá var ekki að
sökum að spyrja, að von var á breytingu. Morten skipstjóri
Andersen hafði staulast heim með aðra hendina aftan á lendinni!
— Pá varð að skygnast um eftir einhverjum öðrum til að stjórna
skútunni »Andreas«.
Maður skyldi nú ætla, að ekki hefði veitt örðugt að finna
mann til að taka við af honum, þarna, þar sem kalla mátti, að
hver maður væri fæddur með stýrissveif í hendinni. Borgundar-
hólmsbúar eru »jafnvígir« á sjómensku, steinsmíði og jaröyrkju,
og skifta jafnaðarlega um atvinnuveg nokkrum sinnum á æfinni.
Flestir bændur og iðnaðarmenn bæjarins þektu sjóinn og leiðir
hans af eigin raun; áður en þeir settust um kyrt á þurlendinu,
höfðu þeir kannað Kína- og Malabarstrendur, allflestir — og það
einmitt í þá góðu gömlu daga, þegar það enn var list að sigla.
Okkur drengjunum þótti matur í að hlusta á gömlu, fótstirðu fausk-
ana, þegar þeir að afloknu dagsverki mættust á marbakkanum
niður við höfnina og heltu sér út yfir seglskipin úti fyrir — fyrir
seglbúnað þeirra og stjórn.
En nú, þegar ljómandi tækifæri bauðst, til þess að sýna,