Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1912, Blaðsíða 14

Eimreiðin - 01.05.1912, Blaðsíða 14
9° lét til sín heyra og til sín taka. Hún leiddi hana inn í eldinn og þar fórnaði hún sjálfri sér »lostig« Nú rekur hver harmsagan aðra í Völsungu, þegar þær koma fram á sjónarsviðið Brynhildur og Guðrún Gjúkadóttir, konunga- dætur báðar saman, og báðar drotningar að eðlisfari og eðlis- háttum. Og báðar elskuðu þær sama manninn — Sigurð Fáfnisbana. Hann er frægastur allra fornmanna fyrir afreksverk sín, vöxt og afl, fegurð og íþróttir. Fó var hann ekki gæfumaður fremur en Kjartan Ólafsson. Guðbrandur Vigfússon segir um Sigurð, ef ég man rétt, að hann hafi lifað fyrir allar aldir. Hann á við það, að Sigurður muni aldrei hafa til verið, heldur sé hann hugmynd manna og tilbúin fyrirmynd. En þó að Guðbrandur væri glöggrýninn maður niður í kjöl sögunnar, þá trúi ég honum þó ekki í þessu efni. Pau hafa vafa- laust verið til öll saman. Engin skáld búa til þvílíkar sögur, sem sagðar eru af Brynhildi og Guðrúnu Gjúkadóttur og Sigurði, að því leyti sem sagan segir frá honum og konunum. Ég tala nú ekk- ert um orminn Fáfni, er Sigurður drap og svo var mikill vexti, að sagt var, »at sá hamarr var þrítugr, er hann lá at vatni, þá er hann drakk«. Sú saga tekur engu tali og er á henni allur ann- ar blær, heldur en harmi Brynhildar og Guðrúnar gráti. Reyndar er skáldskaparbragur á frásögninni allri saman. En þegar sagan segir frá konunum, þá er þó sú írásögn náttúrleg og í samræmi við lögmál lífsins. Brynhildi er að vísu lýst eins og valkyrju, þar sem fyrst er sagt frá henni. En smám saman verður hún mensk kona, þótt skapið væri eldheitt og gjósandi gígur og hátternið alt einkennilegt. Sögusögnin hefir sveipað um hana töfraljóma, þar sem hún sat í meydómi sínum. Sagan kemst þannig að orði: »Sigurðr ríðr nú langar leiðir, ok alt til þess, er hann kemr upp á Hindarfjall ok stefndi á leið suðr til Frakklands. Á fjall- inu sá hann fyrir sér ljós mikit, sem eldr brynni, ok ljómaði af til himins; en er kom at, stóð þar fyrir honum skjaldborg ok upp úr merki.« Far í skjaldborginni svaf Brynhildur Buðladóttir í öllum herklæðum. Sigurður vakti hana og tóku þau tal saman. Fau feldu þarna ást hvort til annars og sóru hvort öðru eiða. Pvílíkur töfraljómil Bókmentir Norðurlanda segja hvergi frá
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.