Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1912, Side 14

Eimreiðin - 01.05.1912, Side 14
9° lét til sín heyra og til sín taka. Hún leiddi hana inn í eldinn og þar fórnaði hún sjálfri sér »lostig« Nú rekur hver harmsagan aðra í Völsungu, þegar þær koma fram á sjónarsviðið Brynhildur og Guðrún Gjúkadóttir, konunga- dætur báðar saman, og báðar drotningar að eðlisfari og eðlis- háttum. Og báðar elskuðu þær sama manninn — Sigurð Fáfnisbana. Hann er frægastur allra fornmanna fyrir afreksverk sín, vöxt og afl, fegurð og íþróttir. Fó var hann ekki gæfumaður fremur en Kjartan Ólafsson. Guðbrandur Vigfússon segir um Sigurð, ef ég man rétt, að hann hafi lifað fyrir allar aldir. Hann á við það, að Sigurður muni aldrei hafa til verið, heldur sé hann hugmynd manna og tilbúin fyrirmynd. En þó að Guðbrandur væri glöggrýninn maður niður í kjöl sögunnar, þá trúi ég honum þó ekki í þessu efni. Pau hafa vafa- laust verið til öll saman. Engin skáld búa til þvílíkar sögur, sem sagðar eru af Brynhildi og Guðrúnu Gjúkadóttur og Sigurði, að því leyti sem sagan segir frá honum og konunum. Ég tala nú ekk- ert um orminn Fáfni, er Sigurður drap og svo var mikill vexti, að sagt var, »at sá hamarr var þrítugr, er hann lá at vatni, þá er hann drakk«. Sú saga tekur engu tali og er á henni allur ann- ar blær, heldur en harmi Brynhildar og Guðrúnar gráti. Reyndar er skáldskaparbragur á frásögninni allri saman. En þegar sagan segir frá konunum, þá er þó sú írásögn náttúrleg og í samræmi við lögmál lífsins. Brynhildi er að vísu lýst eins og valkyrju, þar sem fyrst er sagt frá henni. En smám saman verður hún mensk kona, þótt skapið væri eldheitt og gjósandi gígur og hátternið alt einkennilegt. Sögusögnin hefir sveipað um hana töfraljóma, þar sem hún sat í meydómi sínum. Sagan kemst þannig að orði: »Sigurðr ríðr nú langar leiðir, ok alt til þess, er hann kemr upp á Hindarfjall ok stefndi á leið suðr til Frakklands. Á fjall- inu sá hann fyrir sér ljós mikit, sem eldr brynni, ok ljómaði af til himins; en er kom at, stóð þar fyrir honum skjaldborg ok upp úr merki.« Far í skjaldborginni svaf Brynhildur Buðladóttir í öllum herklæðum. Sigurður vakti hana og tóku þau tal saman. Fau feldu þarna ást hvort til annars og sóru hvort öðru eiða. Pvílíkur töfraljómil Bókmentir Norðurlanda segja hvergi frá

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.