Eimreiðin - 01.05.1912, Side 63

139
Leiðið hans er undir fögrum lundi á landi því, sem faðir hans
nam við rætur Pembína-fjallanna. Par er líka gröf móður hans og
og ömmu. Par verður grafreitur ættarinnar í framtíðinni. — Hlúð
verður að gröf þessa elskulega manns, eins og framast verður
unt. Á hana hafa þegar mörg heit tár fallið, og margir blóm-
hringar verið lagðir af ættmönnum og vinum. Og ég vil líka vera
með þeim, þó ég komi seint, og leggja á gröf míns hjartfólgna
æskuvinar þessa einföldu smágrein, frá frumskógunum á Moose-
landshálsum, með þakklæti fyrir einlæga og stöðuga vináttu og
trygð við mig í 35 ár, með innilegu þakklæti fyrir bréfin hans
mörgu og elskulegu, og tneð hjartans þakklæti fyrir hjálparhönd
ina drengilegu og bróðurlegu, sem hann rétti mér, þegar ég
dvaldi í Dakóta. Meira get ég ekki.
Wild Oak, Man., 16 júlí, 1911.
J. MAGNÚS BJARNASON.
Mauriee Maeterlinek.
Skáldið Maeterlinck frá Flandern hlaut nýlega Nóbelsverð-
launin fyrir rit sín. Af því að þessi merkilegi höfundur er Islend-
ingum lítt kunnur, hef ég þýtt dálítinn kafla úr bókinni »Le
double jardin« eftir hann. Pessi kafli er, að því er mér virðist,
gott sýnishorn af rithætti hans og skoðunum.
Steingrímur Matthiasson.
ÚT AF DAUÐA HUNDSINS MÍNS.
Eg misti á dögunum varðhundinn minn, sérlega vel gefinn
hund, sem var orðinn mér fylgispakur og tryggur og sem, þó
ungur væri, hafði öðlast þann andlega þroska, sem hægt var að
búast við hjá hundi. Hann hét Pelleas. Hann var gáfulegur á
svipinn, með hátt og hvelft enni, eins og Sókrates eða Verlaine,
og ófríður að sama skapi. Svipurinn var alvarlegur, en góðlegur,
augun snör, en hreinskilnisleg. Og hvílík alúð og undirgefni,