Eimreiðin - 01.01.1916, Qupperneq 65

65
var fæddur 1702 á Vorðufelli á Skógarströnd, og var sonur í’orsteins
Jónssonar fálkafangara, er var sonur Jóns Péturssonar fálkafangara í
Brokey (d. 1672) og því samfeðra bróðir Benedikts föður Boga
gamla í Hrappsey (d. 1803). Hafa þeir Bogi Benediktsson og
•Galdra-Loftur því verið bræðrasynir. Móðir Lofts var Asta Lofts-
dóttir, en hana misti hann á barnsaldri og var þá tekinn til fósturs
af Þormóði skáldi í Gvendareyjum, og hefir eflaust hjá honum kynst
kukli og margskonar hjátrú. Allmiklar líkur eru fyrir því, að hann
hafi lært undir skóla hjá Hannesi prófasti Halldórssyni í Reykholti (d.
1731), föðurbróður Finns biskups, og í Hólaskóla kom hann 1716,
þá 14 ára gamall. Vita menn nöfn flestra þeirra, er honum voru
þar samtíða (og meira að segja allra veturinn 1718—19), og þaðan
útskrifaðist hann 18. marz 1722 ásamt 5 öðrum, og var einn þeirra
hinn merki fræðimaður Jón Ólafsson frá Grunnavík. 1 október s. á.
virðist hann hafa verið til heimilis einhversstaðar í Borgarfirði, og þá
-ósturlaður, en hefir líklega dáið næsta ár (1723) hjá séra Halldóri
Brynjólfssyni (síðar biskupi), þá presti að Útskálum (en síðar á Staða-
ítað), og þá orðinn geðveikur. Fyrir þessu öllu færir H. f\ góð rök
og heimildir, en um galdrabrall hans og særingar í Hóladómkirkju
verður ekkert sagt með vissu, og verða þjóðsögurnar að vera þar
einar til frásagna, eins og að nokkru leyti um æfilok hans.
V. G.
EINAR HELGASON: BJARKIR. Leiðarvísir í tijárækt og blóm-
rækt. Rvík 1914.
Snotur bók, handhæg bók, gagnorður og skýr leiðarvísir fyrir þá,
sem vilja um slíkt vita. — Jafnframt því sem bókin er fræðandi, þá
skín á milli línanna sívakandi örfun til landans, að láta nú eigi lengur
undir höfuð leggjast, að gera íslenzku heimilin vistlegri og byggilegri,
með því að koma upp og halda við skrúðgörðum í nánd við bæina.
— f’eir, sem finna hjá sér löngun — eða vísi til hennar — til að
leggja meiri alúð við heimilin sín, að þessu leyti, eiga nú hér á eftir
fyrst og fremst að ná sér í þessa bók. —-
En margs er að gæta. Margt kennir bókin. Og hafi allir það
hugfast. Meun gera garðinn sér og sínum til yndis og ánægju. fví
verða menn að gera sér það ljóst, þegar í byrjun, er þeir standa
með bók Einars í höndunum, og leggja niður fyrir sér, hvernig garð-
urinn á að vera, — hvar þeir sjálfir eigi að hafa bækistöð sína í
garðinum, til þess að njóta sem bezt handaverka sinna.
f>ið, sem unnið heimilinu ykkar, kaupið bókina, og það sem
fyrst. Óg farið svo með hana út á hlað einn sólbjartan sumardag;
þá mun svo fara, að þið finnið til þess, hve tómlegt og óvistlegt er í
kringum bæinn. Bók þessi getur kent, hvernig bæta skuli úr því.
Ekki einungis, hvemig koma skuli garðinum upp, heldur og alla hirð-
ingu hans allan ársins hring. I’að væri sannarlega sárt til þess að
vita, ef þetta verk Einars garðyrkjumanns yrði ekki til þess, að
fjölmörg heimili í landi voru yrðu vistlegri að mun, — af því menn
gæfu bók þessari ekki gaum. En þeim, er hana eignast og eftir
5