Vísir - 08.12.1959, Blaðsíða 28

28
J Ó L A B L A Ð V í S I S
-A
úm. Það gæti líka farið svo,
áðr þeir fýndust ekki. Eflaust
befði: Eiríkur leitáð fyrir sér
að komast yfir röstina, og þá
þurft að fara langan krók. í
SÍðustu lög hefði hann leitað
sama lands, enda þekkti hann
vel hve lausi ísinn við landið
yar viðsjáll. — En það var ekki
líkt Eiriki að gefast upp. Sá
maður gafst aldrei upp meðan
liann gat á fótunum staðið.
i Bjarni gengur aftur í bæinn.
Hann þarf að fylgjast með nýja
stráknum og sængurkonunni.
Báðum líður vel. Það var
heppilegt, að ljósmóðirin kom
á réttum tíma. Annars var ó-
víst hvernig farið hefði. En
hverjum var það mest að
þakka? Eiríki og engum öðrum.
. Bjarni fór inn í herbergið til
sængurkonunnar. Óskaði henni
til hamingju og leit á litla stúf-
inn, sem var að reyna að narta
í, móðurbrjóstin. Þegar Bjarni
leit upp, sagði hann við sjálf-
ah sig: Eirikur skal hann heita.
íBjarni gekk enn út til þess
að gá að Eiríki, félaga sínum.
Nú var tekið að skyggja. Enn
sást þó nokkuð til úti. Bjarni
gekk á hólinn og skundaði fast.
Skammt frá Ólafsey sá hann
dökka þústu á isnum, sem
hreyfðist skjótt. Það hlaut að
vera Eiríkur. Hann hikaði ekki
né hindraði heldur hálfhljóp í
þá átt, setn þústan fór. Þegar
Bjarni var að komast niður á
ísinn kom Eiríkur þar í flasið
á honum. Eiríkur, Eiríkur, hróp-
aði Bjarni með fögnuði og
gleði.
Gömlu félagarnir féllust í
faðma. Vélkominn heim, Eirík-
ur minn, sagði Bjarni. Lofaður
sé guð, að þú komst heill heim.
Hvernig gekk þér og ljósmóð-
urinni? spurði Eiríkur. Náðuð
þið nógu snemma?
— Já. Að vísu var fæðingin
byrjuð, en allt blessaðist og er
lukkulega afstaðið, og það er
mest þér að þakka, Eiríkur
minn.
— Heldur skulum við þakka
guði, Bjarni minn. Hann er
máttugri en ég.
Gömlu félagarnir leiddust
heim eins og bræður, Þeim var
nú báðum ljóst, að svo mörg
bönd þakklætis og vináttu sam-
einuðu þá, að þeir voru að
nokkru leyti bara einn maður.
Þess vegna hafði sambúð þeirra
verið svo góð og innileg.
Þegar til bæjarins kom fagn-
aði allt heimilisfólkið Eiríki.
Meira að segja kom ljósmóðirin
út á hlað og bauð Eirik hjart-
anlega velkominn.
Eiríkur gekk nú til snæðings
og Bjarni settist hjá honum
meðan hann borðaði og var að
smáteygja út úr honum ferða-
söguna.
— Ég þurfti að taka mikinn
krók. Fara alveg út undir Ham-
arsey. Þar var enn brú yfir
röstina. Ég ákvað að treysta
henni eftir að ég hafði reynt
fyrir mér með stafnum. Það
heppnaðist. En það var sprett-
ur að Hamarsey. Ég varð að ná
þangað sem fyrst vegna aðfalls-
ins. Svo er reyndar ekkert
meira að segja. Mér gekk sæmi-
lega eftir þetta. Eiríkur gerði
málhvíld. Svo sagði hann:
— Skratti er ég nú stirður í
lærunum, um leið og hann stóð
upp frá borði.
— Komdu, sagði Bjarni, og
sjáðu nýja strákinn. Hann skal
heita Eiríkur.
ALMENNAR TRYGGINGAR H.F.
Austurstræti 10, sími 1-77-00 Reykjavík
UMBOÐSMENN UM ALLT LAND
Brýnið fyrir börnunum að fara varlega
með ddinn.
Það hefur margsannast, scm máltækið
segir: OFT VELDUR LÍTILL NEISTI
STÓRU BÁLI.
Athugið, að hafa tryggingar yðar
ávallt í samræmi við verðlag.
Atikinn viðhragðsílýtir
Til að ná sem mestum viðbragðsflýti verður íkveikjan
að eiga sér stað á réttu augnabliki, hvorki of seint né of
snenuna. —
Vandkvæðin eru einkum j)au, að útfellingar myndast í
brunaholinu og trufla kveikitaktinn. ICA breytir efna-
samsetningu þessara útfellinga og gerir þær óskaðlegar.
ICA tryggir yður því fullkomna orkunýtni og öruggt
viðbragð.
Notið SHELL-benzín mcð ICA og njótið akstursins. —
SHELU Eingöngu í SHELL-beii*íni