Dagblaðið Vísir - DV - 19.03.1983, Blaðsíða 19

DV. LAUGARDAGUR19. MARS1983.
.19
Mannlíf fyrir norðan
Mannlíf fyrir norðan
Mannlíf fyrir norðan
99Sá félaga
mma hverf a
í snjof lóðið"
— Kristján Grant segir
hrakningasögu ár
vélsleöaf erð inn á öræfi
, ,Þetta er í annað skiptiö sem við lend-
um í hrakningum í þeim ótal sleðaferð-
um, sem við höfum farið inn á öræfin,
jafnvel inn á jökla. Nú bíðum við bara
með hryllingi eftir þriðju hrakningun-
um, lagsmaöur, því að er ekki allt þeg-
arþrennter?”
Þetta voru orð Kristjáns nokkurs
Grant þegar ég hitti hann á fömum
vegi á mánudaginn var. Hann var
hress að vanda, jafnvel þótt hann segði
sínar farir ekki alveg rennisléttar.
Hann haföi nefnilega lagt í öræfaferð á
snjósleðum fyrir helgina, en hún
endaði nú ekki alveg samkvæmt áætl-
un. Hann og félagar hans urðu aö skilja
sleðana eftir innst inni í Eyjafjarðar-
dal, en þaðan gengu þeir til byggða við
illan leik. Með Kristjáni í för voru
Vilhelm Ágústsson, Jón Bjarnason og
Bjarki Tryggvason. En gefum nú
Kristjáni orðið.
Hór eru Stjáni og Vllli við farkosti sina inni á öræfum íslands.
Spáð góðu
„Við lögðum af stað inn á hálendið
föstudaginn 10. mars. Við höföum ekki
gert neina ákveðna ferðaáætlun, en
það var spáð góðu veðri næstu 2 daga,
samkvæmt þeim upplýsingum sem við
fengum. Þess vegna reiknuðum viö
með að komast víða um hálendið, til að
mynda inn í Hveravelli, Laugafell og
víðar.
Það var líka blíða, þegar við lögðum
upp af Öxnadalsheiði, inn Kaldbaksdal
og upp á Nýjabæjarfjall. Þá var
klukkan um 4 og sóttist ferðin vel til að
byija með, en ögn fengum viö að svitna
viö að komast upp úr dalbotninum í
lausasnjó. En svitinn þornaði fljótt því
að það var rennifæri inn Nýjabæjar-
fjall og viö vorum komnir fyrir kvöld-
mat inn í Landakot, sem er kofi, sem
við eigum inn af Þormóðsstaðadal.
Þennan kofa byggöum við nokkrir
félagar í bænum, en fluttum hann
síðan í heilu lagi inn á hálendiö. Hann
er oft búinn að veita okkur sk jól síðan.
Við ætluðum okkur inn að Hveravöli-
um daginn eftir. Þess vegna ákváðum
við aö fara í Laugafell um kvöldið, tU
að stytta okkur leiðina daginn eftir.
LaugafeU er skáU Ferðafélags
Akureyrar og þangað var gott og hlýtt
aökoma.”
Það má skjóta því inn í frásögn
Kristjáns, að við LaugafeU er UtU laug,
sem að mestu er gerð frá náttúrunnar
hendi þó að mannanna hendur hafi
bætt því við sem þurfti. Þar hefur
margur f erðalangurinn látið líða úr sér
þreytuna og í gestabók skálans má
finna þessa vísu.
Kristján Grant og Vilhelm Ágústsson hafa farið margar vólsleðaferðir inn ó
örmfi. Hór eru kallar við laugina við skála Ferðafóiags Akureyrar i Lauga-
lýsingum frá Veðurstofunni um Gufu-
nesradíó. Skilaboðin, sem við fengum,
voru á þá leið að veðrió væri betra
norðan við okkur, en ætti að versna
þegar kæmi fram á daginn. Við skyld-
um því haska okkur af stað sem fyrst.
Við trúöum á þetta og drifum okkur því
af stað í hveUi. TU að byrja með ákváð-
um við að fylgja stikum, sem stika
leiðina frá LaugafeUi niður í
Eyjafjarðardalsbotn.
En við misstum fljótlega af stikun-
um og þá var ekki um annaö að ræða
en taka kompásstefnu á dalbotninn.
Við sáum ekki nema rétt fram fyrir
nefið á okkur og skafrenningur var
mikill. Við þurftum því oft að taka upp
kompásinn til að rétta af stefnuna. Eft-
ir tveggja tíma ferð komum viö að
möstrum, sem á sínum tíma voru reist
við botn Eyjafjarðar tU að mæla þar
ísingu. Það var nú meiri grísinn að
hitta svona nákvæmlega á dalinn í
þessu lika veöri.
Strákarnir hurfu
ísnjóflóðið
Við fórum síðan niður í dalbotninn og
byrjuðum að fikra okkur niður dalinn.
Hann er mjög erfiður yfirferðar á
snjósleðum því að hlíöarnar eru snar-
brattar fram í á, og ána leggur
sjaldnast. Enda höföum við ekki fariö
nema 4 km þegar við komum að
hraunsnefi, sem er þverhnípt fram í á
og ófært öllum farartækjum eins og
aðstæður voru. Við fórum því af sleð-
unum til að kanna aðstæður. Ég gekk á
undan, eða öllu heldur skreið, því að
snjórinn var svo mikill og laus að hann
Vildishús á vildisstað
vildislaug í kríka.
Vildismenn fá vildisbað
og vildiskonur líka.
En þessi vísa á ekkert skylt við
ferðalag þeirra fjórmenninga, alla-
vega ekki síðasta hendingin. Gefum
því Krist jáni orðið áf ram.
Villi snillingur
við eldavélina
Villi fór strax í það að elda matinn,
enda er hann snillingur við eldavélina,
drengurinn sá. Kvöldverðurinn var
heldur ekkert rusl, en þegar við höfð-
um lokið við að vaska upp og ganga frá
var tekið í spil.
Um kvöldið fór hann að blása á suð-
vestan og herti vindinn heldur um nótt-
ina. Um morguninn var leiðindaveður
og leituðum við því eftir veöurupp-
náði upp í klof. Strákarnir voru um 10
metrum á eftir mér. Þegar við vorum
komnir þar sem brattinn var mestur
hljóp snjóflóð fyrir aftan mig. Mér leist
ekki á blikuna þegar ég sá félaga mina
hverfa í flóðið með öskrum og ópum,
án þess að ég gæti nokkuð að gert. En
sem betur fer þá sluppum við með
skrekkinn því að flóðið var þunnt þar
sem það lenti á strákunum og þeir gátu
fljótlega rifið sig úr því. ViUi var ögn
aumur í öxlinni á eftir, því að hann var
með skóflu í hendinni og lét hana ekki
lausa hvernig sem snjóflóðið togaði á
móti. Hann vissi sem var að hún gæti
komið í góðar þarfir þannig að snjó-
flóöið varð að láta í minni pokann.
Ekki um annað að
ræða en ganga
Nú var ekki um annaö að ræða en
ganga, en við áætluöum að það væri
um 16 km leið til næsta bæjar. Við tók-
um með okkur nógan mat því að við
vissum að framundan var erfitt göngu-
færi og það fór eftir því að oftast óðum
við sjóinn í hné. Oft urðum við því að
stoppa til að kasta mæöinni. Kom sér
vel að viö höfðum með okkur heitt vatn
á brúsa og súpuduft sem var hressandi
í kroppinn. En við vorum allir í góðu
skapi og það hefur mikið að segja að
bjartsýni ríki viö svona aöstæöur.
Bjarki og Jón voru í sinni fyrstu vél-
sleðaferð inn á hálendið og kom vel í
ljós að ekki þarf að óttast um dugnað
þeirra í slíkum ferðum.
Um sexleytið um kvöldið komum við
að Hólsgerði sem er fremsti bær í
Eyjafirði að vestanverðu. Þá vorum
við orðnir þreyttir, en þreytan leiö
fljótt úr okkur við þær stórkostlegu
móttökur sem við fengum hjá heimilis-
fólkinu í HólsgerðL 1 lokin vil ég nota
tækifæriö og þakka þeim heiðurshjón-
um fyrir kaffið og góögerðirnar. Um
kvöldið komumst við til okkar heima,
en nú er framundan leiðangur til að
bjarga sleöunum og öðrum búnaði sem
uð urðum að skilja við okkur fremst
fram í Eyjafjarðardal,” sagöiKristján
Grant í lok samtalsins.
-GS/Akureyri
SYNUM NYJU LINUNA

SAUX
Húsgagnasýning sunnudag kl.
14—17.
Sgnum nýju húsgagnalínuna
SALIX.
Þessi fallegu húsgögn hafa
vakid mikla athygli.
Gódir greidsluskilmálar:
20% út — eftirst. á 9 mán.
TRÉSMIÐJAN
EWEP
sín/
SIÐUMULA 23
SÍM139700
HUSGA GNA VERSLUN
GUÐMUNDAR
SMIÐJU VEGI2
SÍMI45100.