Dagblaðið Vísir - DV - 13.01.1986, Blaðsíða 35
DV. MÁNUDAGUR13. JANÚAR1986.
35
Dægradvöl Dægradvöl Dægradvöl Dægradvöl
menn það frekar. Einnig er veitt
aðstoð ef slys koma upp á og einn
hjálparsveitarmaður er á staðnum
meðan lyftur eru opnar.
„Það er ótrúlega sjaldgæft að fólk
slasist miðað við hvað margir eru
hér,“ sagði Haukur. „Það sýna ekki
allir nægilega tillitssemi í brekkun-
um. Það er alltof algengt að fólk
bruni þvers og kruss og þannig verða
slysin.“
Skíðaráðið rekur snjótroðara í
Bláfjöllunum. Með honum eru m.a.
troðnar göngubrautir um nágrennið
fyrir þá sem fremur kjósa að ganga
en renna sér. Að sögn Hauks eru
nokkur brögð að því að eigendur
vélsleða noti sér einnig göngusporin
en eyðileggja þau því miður í leið-
inni. Af þessu hefur komið upp nokk-
ur ófriður með forráðamönnum
skíðalandsins og vélsleðamönnum.
Sú meginregla er í gildi að ekki má
aka vélsleðum innan fólksvangsins
þar sem skíðalöndin í Bláfjöllunum
eru. Á því vill þó verða misbrestur
að vélsleðungar hlýði þessum fyrir-
mælum.
„Við getum sagt að sambúðin sé
stirð,“ sagði Haukur. „Við höfum að
vísu aldrei kallað á lögreglu til að
bjarga göngubrautunum en oft væri
full þörfá því.“
-GK
Þegar DV heimsótti skiðaskálann í Bláfjöllum voru vetrarannirnar
greinilega að hefjast og þröng á þingi.
Skíðafæri er nú ágætt í Bláfjöllunum. Þótt ekki hafi blásið byrlega fyrir áhugamönnum um skíðaíþróttina
framan af vetri er nú óþarfi að láta það dragast öllu lengur að dusta rykið af skíðaútbúnaðinum og reyna
hvort nokkuð hafi gleymst frá í fyrra.
Fyrsta
ferðin í ár
Þær stöllur Hildur Ólafsdóttir og
Rannveig Guðmundsdóttir voru í
fyrstu ferð sinni þskíðalöndin á þessu
ári. Þær voru sestar inn í hlýjuna í
skíðaskálanum þegar við tókum þær
•tali.
Að jafnaði sögðust þær fara á skíði
tvisvar til þrisvar í viku. „Við kom-
um þó aðeins hingað til að leika
okkur,“ sagði Hildur. „Við stundum
engar æfmgar fyrir keppni. Þetta er
allt fyrir ánægjuna."
„Skíðaferðirnar eru heilsusamleg-
ar og skemmtilegar,“ sagði Rannveig
„en þær eru líka dýrt sport og tímaf-
rekt. Ferðir hingað og miðar í lyf-
turnar kosta ekki minna en 500
krónur á dag. Síðan bætist við nestið
eða einhver matur sem hægt er að
kaupa hér á staðnum."
Þá má ekki gleyma að útbúnaður-
inn kostar sitt. Þær Hildur og Rann-
veig töldu að boðlegur útbúnaður
fyrir áhugafólk kostaði á milli 20 og
30.000 kr. Síðan má endalaust bæta
við.
Eins og svo margir gestanna í skíð-
alöndunum eru þær Hildur og'Rann-
veig námsmenn. Þær vildu þó ekki
kannast við að skólanám og skíða-
ferðir færu sérlega vel saman því
skíðin tækju allan tímann enda mun
skemmtilegri. Og þegar heim væri
komið að kvöldi segði þreytan til sín
þannig að lítið yrði úr heimanáminu.
Hildur Ólafsdóttir og Rannveig Guðmundsdóttir verja mestu af frítima
sínum til skíðaiðkana sér til „heilsubótar og skemmtunar“.
DV-mynd KAE
löndunum þótt enn hafi ekki fest
snjó að marki á láglendi.
Það fara því betri tímar í hönd hjá
þeim sem eiga þann draum æðstan
að þjóta í mjallroki niður snæviþakt-
ar brekkur. Reynsla undanfarinna
ára er reyndar sú að lítil von sé á
almennilegu skíðafæri fyrr en um
áramót. Hefðbundinn skíðatimi er
því aðeins 4 til 5 mánuðir í upphafi
hvers árs. Allt sem þar fram yfir fæst
má líta á sem guðsgjöf.
Þeir sem reka skíðastaði eru sam-
mála um að skíðaferðir njóti stöðugt
meiri vinsælda meðal landsmanna.
Skíði með tilheyrandi útbúnaði eru
að verða með vinsælli gjöfum til
jjnglinga hér á landi. Skíðaferðir eru
því smátt og smátt að öðlast sess sem
vinsælasta almenningsiþróttin.
Þetta gerist þrátt fyrir að kostnaður
við iðkun íþróttarinnar sé meiri en
gerist um flestar aðrar.
Samt virðist hægt ganga að byggja
upp skíðastaðina. Húsakostur er þar
víða ónógur og alltaf er þörf fyrir
fleiri lyftur. Þeir sem sækja skíðal-
öndin að staðaldri þekkja vel biðrað-
irnar sem þar myndast við lyfturnar
á mestu annatímunum og í brekkun-
um er oft slík örtröð að hver þvælist
fyrir öðrum.
Ef til vill kemur þó bág aðstaða til
skíðaiðkunar enn meira niður á
keppnisfólki. Þess eru fá dæmi að
íslenskt skíðafólk hafi komist í
fremstu röð skíðamanna í heiminum.
Nú hin síðari ár gerist sífellt al-
gengara að keppnisfólk haldi til út-
landa til æfinga. Þar eru möguleik-
arnir betri og aðferðirnar við þjálf-
unina fullkomnari. Þessar utanferðir
eiga vafalaust eftir að skila okkur
fleiraafreksfólkiíframtíðinni. - GK
Útsala
Alltað
85%
afsláttur
Opið um helgar
Myndin
Dalshraurii 13
Hafharfirði
sími 54171.