Dagblaðið Vísir - DV - 02.06.1986, Blaðsíða 18
18
DV. MÁNUDAGUR 2. JÚNÍ 1986.
Neskaupstaður
FÓSTRUR
Fóstru vantar að dagheimilinu Sólvöllum, Neskaup-
stað frá 18. ágúst nk.
Nánari uplýsingar gefur forstöðumaður Steinunn
Steinþórsdótttir í síma 97-7485 eða 97-7721.
Félagsmálaráð.
ð| Laus staða
X J T» ’
Laus er til umsóknar staða lektors í hjúkrunarfræði
við námsbraut í hjúkrunarfræði í læknadeild Háskóla
íslands.
Aðalkennslugrein er hjúkrun sjúklinga á handlækn-
inga- og lyflækningadeildum.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir ásamt rækilegri skýrslu um vísindastörf,
rannsóknir og ritsmíðar, svo og námsferil og störf,
skulu sendar menntamálaráðuneytinu, Hverfisgötu 6,
105 Reykjavík, fyrir 1. júlí 1986.
30. maí 1986.
Menntamálaráðuneytið.
LAUSAR STÖÐUR HJÁ
REYKJAVÍKURBORG
Reykjavíkurborg vill ráða starfsfólk til eftirtalinna
starfa. Starfskjör samkvæmt kjarasamningum.
1. Fóstrur, athugið!
Á dagheimilið Suðurborg við Suðurhóla vantar
fóstrur nú þegar eða í haust. Boðið er upp á mjög
góða vinnuaðstöðu bæði hvað varðar almennt
uppeldislegt starf og séraðstoð.
Upplýsingar gefur forstöðumaður á staðnum eða
í síma 73023.
2. Á leikskólann Álaborg, Hlaðbæ 17, vantar fóstrur
við almenn uppeldisstörf og fóstrur eða þroska-
þjálfa til að sinna börnum með sérþarfir, hálft starf.
Upplýsingar gefa forstöðumenn á staðnum eða í
síma 841 50.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds Reykja-
víkurborgar, Pósthússtræti 9, 5. hæð, á sérstökum
umsóknareyðublöðum, sem þar fást, fyrir kl. 16.00
mánudaginn 16. júní.
Innritun 1986-7
Verslunardeild
Umsóknir skal senda til Verzlunarskóla íslands. Um-
sókn skal fylgja staðfest Ijósrit eða afrit af prófskírteini
grunnskólaprófs.
Umsóknir skulu hafa borist 5. júní. Nemendur sem
síðar sækja um geta ekki vænst skólavistar.
Námi lýkur með verslunarprófi eftir 2ja vetra nám.
Lærdómsdeild
Umsóknareyðublöð um nám i máladeild, hagfræðideild,
stærðfræðideild og verslunarmenntadeild fást á skrifstofu
skólans. Umsóknarfrestur rennur út 5. júni. Einungis nem-
endur með verslunarpróf geta sótt um inngöngu.
verður starfrækt síðdegis næsta vetur, fyrir 20 ára og
eldri. Umsóknir ásamt innritunargjaldi, kr. Í .000, skulu
hafa borist skrifstofu skólans 5. júní.
Þeir sem lokið hafa verslunarprófi geta fengið það
viðurkennt og innritað sig til stúdentsnáms.
Haldin verða hagnýt námskeið í ýmsum greinum sem
auglýst verða sérstaklega næsta haust.
Menning__________Menning___________Menning
Mótettukór Hallgrímskirkju.
Tónlist
Eyjólfur Melsted
verkum hans, vel samið verk og íullt
einlægni eins og aðrar kirkjutón-
smíðar frá hans hendi.
Þegar Hjálmar Helgi Ragnarsson
sendi frá sér bænina litlu, Maríuson-
ur mér er kalt, vakti það mikla
athygli. Menn sáu, eða heyrðu öllu
heldur, að hér fór skáld sem kunni
að draga hina sterku einföldu drætti
sem einkennir allan góðan trúar-
skáldskap. Því fylgdi hann eftir með
verkum eins og Canto, við Gamla
Testamentistexta, og Gloriu. Hér
bættist enn eitt trúarljóð í safn sem
var gott fyrir, Ave Maria - kannski
besta kirkjulega verk Hjálmars
Helga til þessa.
Hefði vart grunað
Ég hygg að fáa hafí grunað að jafn
góð trúarverk fjögurra íslenskra
tónskálda yrðu flutt á einum mót-
ettutónleikum. En þá er líka ógetið
fimmta aðilans, kórsins. Hlutur hans
er ekki minni en höfúndanna og án
góðs flutnings öðlast jafnvel hið
besta tónverk aldrei sitt fulla gildi.
Hafandi lagt sig svo mjög fram við
Myndir af innra landslagi
Tíu austumskir myndlistarmenn í Nýlistasafninu
Mótettusöngur í Landakoti
Vortónleikar Mótettukórs Hallgrimskirkju
27. maí.
Stjórnandi: Höröur Áskelsson.
Organleikari: Þröstur Eiríksson.
Einsöngvari: Guðrún Finnbjarnardóttir,
Magnus Baldvinsson, Sverrir Guðmunds-
son.
Efnisskrá: Þorkell Sigurbjörnsson: Þrjú
sálmalög; Jónas Tómasson: 23. Daviðs-
sálmur; Gunnar Reynir Sveinsson: Gloria;
Hjálmar H. Ragnarsson: Ave Maria; Benj-
amin Brttten: Jubilate Deo; Johannes
Bach: Unser leben ist ein Schatten; Hein-
rich Schiitz; Die mit Tranen sahen;
Johannes Brahms: Warum ist Licht gege-
ben dem Miihseligen?; Felix Mendelsso-
hn-Bartholdy; 43. Davíðssálmur.
Hvert öðru betra
Mótettutónleikar hafa venjulega
þýtt að hér á íslandi væri flutt nærri
eingöngu útlend músík. Nú brá hins
vegar svo við á tónleikum Mótettu-
kórs Hallgrímskirkju, að fyrri hluti
þeirra var að mestu byggður upp af
íslenskum verkum. Sálmar Þorkels
Sigurbjömssonar teljast þó ekki
mótettur, þótt hinn síðasti þeirra,
„Veikur maður, hræðstu eigi,
hlýddu“, sé það eiginlega. Þeir eru
mikill trúarskáldskapur, þessir
sálmar, og grípa mann sterkum tök-
um, ef svo má segja, og upptaka
þeirra í Sálmasöngbók fyrir tiu árum
markaði tímamót í íslenskri kirkju-
músík.
Tuttugasti og þriðji Daviðssálmur
hefur löngum reynst mönnum mikil
huggun og freistandi að binda ljóðið
lagi. Menn hafa jafnvel leiðst út í
að búa til úr því poppaða moðsálma
eins og þann sem dundi yfir landslýð
í fyrra úr öllum gjallarhomum. Það
var mér því huggun að heyra smíð
Jónasar Tómassonar, sem undir-
strikaði á svo makalausan hátt
kyrrðina miklu sem í ljóðinu felst.
En andaktina skerpti Jónas með
kórþekkingu sinni og klárri upp-
byggingu tónsmíðarinnar.
Næst kom Gloria eftir Gunnar
Reyni Sveinsson. Hann heíúr verið
eitt afkastamesta trúarskáld okkar
á síðari árum. Það er mikil birta og
sterk kveðandi í Gloriu Gunnars
Reynis. Hún er eitt af bestu trúar-
flutning nýju verkanna var það ekki
skrýtið þótt kórinn tæki því heldur
léttar þegar að Britten kom. Vera
má líka að sönglega hafi Britten
haft minna að gefa en kollegamir
sem á undan vom sungnir.
Eftir Johannes Bach, afabróður
Tómasarkantórsins, söng Mótettu-
kórinn, Unser Leben ist ein Schatt-
en, þar sem þau Guðrún Finnbjam-
ardóttir, Magnús Baldvinsson og
Sverrir Guðmundsson sungu
skemmtilegan svarkór. Schútz, sem
var skammarlega illa sinnt í íslensku
konsertlífi á fjögurra alda ártíð sinni
á síðasta ári, sungu þau líka fimm
radda mótettu, Die mit Tránen sa-
hen. Hér heyrist að vonum lítið af
trúarmúsík Brahms, en nú var úr
bætt að hluta með Warum ist das
Licht gegeben dem Múhseligem. Að
lokum söng Mótettukórinn 43. Da-
víðssálm eftir Felix Mendelssohn-
Bartholdy, tónskáldið sem enn er svo
illilega vanmetið í heimalandi sínu
og gjaman leikið með hangandi
hengi. Hér var ekki slíku að heilsa,
heldur öll sú vöndun og tærleiki
söngsins við höfð, sem í öðrum verk-
efnum á efnisskrá þessa frábæra
kórs á tónleikum hans í KrisLs-
kirkju. En sérlega fannst mér til
koma hvað islensku verkin vom
góð, jafnt í gerð sem flutningi.
EM
sem slík. Það væri nær lagi að tala
um myndir af innra landslagi."
„Við erum ekki bara undir áhrifúm
frá annarri list, heldur flestu því sem
við sjáum og heyrum, götulífi, rokk-
músík o.fl.“ sagði Franz.
„ Á sýningunni í Nýlistasafúinu
em flestar myndanna tiltölulega litl-
ar. Fyrir því em hagkvæmnisástæð-
' ur, því við komum sjálfir með
sýninguna í farteskinu. En flestir
okkar mála litlar myndir hvort sem
er.“
Austurrisku listamennirnir Franz Graf og Fritz Grohs á Laugaveginum um
daginn.
Þótt ekki sé Nýlistasafúið skráður
aðili að Listahátíð ætlar það samt
að taka þátt í henni með samsýningu
10 unga austurriskra myndlistar-
manna. Þeir heita Brigitte Kowanz,
Romana Scheffknecht, Gerwald
Rockenschaub, Heimo Zobemig,
Erich Spergler, Peter Kogler, Josef
Ramaseder, Wolfgang Schrom, Fritz
Grohs og Franz Graf.
Allir játast þessir listamenn undir
tiltölulega fábrotna afstraktstefnu, í
mismiklum mæli þó. Mun hér komið
mótvægi við expressjóníska mál-
verkið, sem ráðið hefur lögum og
logum í myndlistarheiminum und-
anfarin ár? Tveir sýnenda, þeir Fritz
Grohs og Franz Graf, em einmitt
staddir hér í tilefni sýningarinnar
og því upplagt að láta þá sitja fyrir
svörum.
„Við lítum ekki á okkar myndlist
sem hluta af viðbrögðum við nýja
málverkinu eða andófi gegn því.
Við lifum á tímum umburðarlyndis
í listum, expressjónistamir una glað-
ir við sitt og við málum eins og okkur
sýnist,“ sagði Franz.
„Við erum miklu frekar að kanna
til hlítar ýmsa myndræúa mögu-
leika, sem enn fyrirfinnast í gamla
afstrakt-málverkinu," sagði Fritz.
„En við reynum að gæða það nýju
tilfinningalegu inntaki. Það verður
eins konar mælikvarði á tilfinninga-
leg blæbrigði."
■X
Ekkert að fela
„Nú er listamaðurinn ekkert að
fela aðdragandann að verkum sín-
um,“ sagði Franz.
„Áhorfandinn fær að fylgjast með
þvi hvernig þau verða til. Frumdrög
og breytingar er að finna rétt undir
yfirborðinu."
„Þetta eru því tilfinningaríkari
afstraktverk heldur en þau gömlu,“
sagði Fritz. „Eiginlega litum við
ekki á þau sem afstraktverk i hefð-
bundnum skilningi, því við teljum
okkur ekki vera að fjalla um form
Viðráðanleg veröld
„Ég held að á bak við það sé
ákveðin fílósófía, meðvituð eða
ómeðvituð. Við erum kannski að
reyna að gera veröldina viðráðan-
legri,“ sagði Fritz.
„Expressjónísku málaramir eru
hins vegar að reyna að sýna fram á
hvað líf nútímamannsins sé yfir-
þyrmandi."
„Mér sýnast nokkrir íslenskir kol-
legar okkar einnig hafa þessa
manneskjulegu afstöðu til málverks-
ins, þeir gera það aðgengilegt í
stærð,“ sagði Franz.
„ísland og Austurríki eru raunar
bæði lönd á útjöðrum evrópskrar
menningar. Þess vegna gætu ís-
lenskir og austurrískir myndlistar-
menn sem best verið sama sinnis."
Þeir Franz og Fritz sögðu enn-
fremur að afstraktlist væri í mikilli
uppsveiflu í Austurríki, en samt
væri enn langt í land með að ungir
afstraktmálarar gætu séð fyrir sér
með list sinni þar í landi.
Á sýningunni i Nýlistasafninu eru
á þriðja tug verka, málverk, upp-
hleyptar myndir, grafískar myndir
o.fl. -ai