Dagblaðið Vísir - DV - 06.02.1988, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 6. FEBRÚAR 1988.
Bréftilvinar
tíöincLi
Sæmundur Guðvinsson
Frá skákmótinu i Kanada.
Reykjavík 31. janúar.
Kæri vin
Nú er ljótt í efni. Hörmuleg tíöindi
hafa gerst. Þjóöin er harmi lostin og
ég líka. Þetta er svartur sunnudagur
og fólk hefur ekki á heilu sér tekiö
síðan í gærkvöldi aö áfallið reið yfir.
Og eins og alltaf, þegar heimssögu-
legir atburðir gerast, er þaö greypt
inn í miunið hvar sem maður var
staddur þegar fréttirnar bárust til
eyrna.
í gærkvöldi þurfti ég aö bregða mér
út á svalir til að taka handklæði af
snúru. Sjónvarpið var á og ég hafði
dyrnar opnar. Eg hélt í snúruna með
vinstri hendi meðan ég losaði
klemmurnar með þeirri hægri. í
þessari athöfn miðri heyri ég skyndi-
íega ekkaþrungna rödd Halls Halls-
sonar sem stynur upp: Váleg tíöindi
hafa borist.
Samstundis fann ég óhugnaðinn
hríslast um mig. Þettageturekki
verið satt. Ég sleit niður snúruna,
henti handklæðinu út í garð, stökk
inn í stofu og starði á skjáinn. Hallur
barðist við grátinn og Jón L. var nið-
urlútur. Ég lét fallast í sófann. Eins
og í leiðslu heyrði ég að Jóhann tap-
aði skákinni gegn Kortsnoj. Tár-
stokknum augum horfði ég á Jón L.
fara yfir skákina og heyrði Hall segja
já, auðvitað og einmitt svona fimmtíu
sinnum. En þetta fékk engu breytt.
Sú blákalda staðreynd blasti við að
Jóhann Hjartarson hafði gefið skák-
ina. Ég man lítiö eftir því sem á eftir
kom í sjónvarpinu - rámar þó í að
þeir hafi sýnt einhverja franska bíó-
mynd. En hugurinn var sem lamaður
þar til dagskránni var lokið og sjón-
varpað var útvarpsfréttum frá því
fyrr um kvöldið. Þá kipptist ég við
því örvinglaður útvarpsmaður talaði
í síma til útvarpsins í gegnum sjón-
varpið og reyndi að lýsa þeirri
ögurstund þegar Jóhann lék af sér.
Á enn að snúa hnif í sári? hugsaði
ég með mér en hafði ekki mátt til að
rísa upp og slökkva á sjónvarpinu
sem sýndi útvarpsfréttir. Því neydd-
ist ég til að vera vitni aö þessum
hörmungaratburði enn og aftur og
hafi Hallur verið grátbólginn þá var
útvarpsmaöur svo sannarlega út-
grátinn og átti ég bágt með að henda
reiður á frásögninni - lifði andartak
í þeirri von að þetta væri bara
draumur en varð svo að horfast í
augu við veruleikann.
Heimsmeistarinn okkar
Þú skilur þettáef til vill ekki. Ég
geri þó ráð fyrir að þú lésir blöðin
þarna úti en þori ekki aö treysta því
að skákin hafi þar forgang á aðrar
fréttir. En málið er það að í Kanada
fer fram einvígi millum nokkurra
bestu skákmanna heims um rétt til
að komast i undanúrslit um rétt til
aö hrifsa heimsmeistaratitilinn af
Kasparov ef vel tekst tiL Jóhann
Hjartarson, þessi skáksnillingur,
lenti í því að etja kappi við Kortsnoj
í Kanada. Eins og gefur að skilja
sendu helstu fjölmiðlar hér menn út
til að fylgjast með viðureigninni.
Nema hvað Jóhann var búinn að
leggja þann gamla tvisvar og svo
höfðu þeir líka samið um jafntefli í
millum. Fjölmiöjamenn ærast og
senda okkur ótt og títt heim fréttir
sem innihalda slíkar lýsingar á
spennu og umrófl, sem frammistaða
Jóhanns hefur valdið í nokkrum
heimsálfum, aö þjóðin ærist rétt einu
sinni. Það var ekki spurning um
hvort Jóhann yrði heimsmeistari eða
ekki heldur bara hvenær. Okkur var
sagt að íslendingurinn ungi væri
helsta umræðuefni, já, ef ekki allra
Vesturheimsbúa þá alíavega allra
íbúa í St. Johns en það er nafniö á
borginni þar sem keppnin fer fram -
smábæ á stærð viö Reykjavík. Ep
þessi kanadíski bær er orðinn heims-
frægur í fjölmiðlum á íslandi og
kona, sem þar stjórnar, sömuleiðis.
Hún er víst nokkurs konar Davíða
Oddsdóttir, skilst mér. Allavega er
hún dáð og dýrkuð af íbúunum. Enn
einu sinni er ísland á forsíðu heims-
pressunnar, sögðu menn hér heima
og blessuðu Davíðu svona í fram-
hjáhlaupi. Ég gladdist innilega yfir
frammistööu Jóhanns Hjartarsonar
en með sjálfum mér bar ég brigður
á að fréttamat heimspressunnar
hefði breyst á einni nóttu. Til þessa
hefur það vart orðið tilefni til stærri
frétta en sem nemur einu frímerki
hver drepur meir á taflborði þegar
heimspressan er annars vegar. En
hvað varðar okkur um það? Þetta er
stórfrétt á íslandi og er það vel. Ein-
vígin í St. Johns fara.fram í sal sem
rúmar 500 áhorfendur en fram til
þessa hafa innan við 50 borgarbúar
ómakaö sig á einvígið. Svona getur
nú verið mikill munur á áherslum
tjölmiðla og raunveruleikans.
Sjaldan er ein báran stök
Þetta er nú að verða nokkurs konar
framhaldsbréf því eftir tap Jóhanns
lagði ég frá mér blað og penna og gat
ekki meira. Og nú er komið mánu-
dagskvöld og enn hafa þeir leitt
saman hesta sína, Jóhann og
Kortsnoj, og sá gamli vann, eða rétt-
ara sagt, Jóhann lék af sér með þeim
afleiðingum að hann ákvað aö gefa
skákina. Nú þurfa þeir í framhalds-
einvígi. Ég bíð í ofvæni og segi bara
eins og Óskar Wilde: Þessi bið er
óþolandi - ég vona að hún haldist.
Svo skilst mér að það eigi að kæra
kallinn fyrir að reykja framan í Jó-
hann og stika um gólf, allt í þeim
tilgangi að trufla andstæöinginn. Já,
þeir hafa löngum kunnað á því lagið,
Rússarnir. En sem sagt, staðan er
jöfn núna. Við höfðum vinninginn
lengst af en Jóhann glutraði honum
niður.
Kiddi á Scala
En það eru fleiri en Jóhann sem
bera hróður lands og þj óðar um
heiminn. Kristján stói söngvari Jó-
hannsson var að depútera á Skalaó-
perunni í Mílanó - söng vist eins og
honum er lagið og veröur jafnvel
beðinn að syngja þar aftur. En Rúss-
inn lætur ekki að sér hæða. Heldurðu
ekki að þarna hafi líka komið fram
rússnesk söngkona sem söng eins og
Callas og stal senunni að miklu leyti
frá Kidda Jó. Ég ætla bara að vona
að Kristján herði sig enn og syngi
eins og Karúsó og slái þar með þá
rússnesku endanlega út af laginu.
Konurnar ofaná
Svo neyðist ég víst til að segja þér
frá því að samkvæmt nýjustu skoð-
anakönnunum eru konumar að
verða ofaná í pólitíkinni. Kvennalist-
inn er orðinn þriðji stærsti stjórn-
málaflokkurinn í skoðanakönnun
meöal þjóðarinnar. Þetta eru auðvit-
að skelfileg tíðindi fyrir okkur karla
og var þó ekki á bætandi eftir skák-
slysið. Hugsaðu þér bara ef konur
eiga eftir að taka hér völdin og spilla
þessu sæluríki sem karlar hafa byggt
upp og þar sem allir una glaðir við
sitt! Ég veit ekki nema ég ætti að biðja
þig aö fara að huga að húsnæði fyrir
mig þarna úti ef þessi þróun heldur
áfram. Ég get bara nefnt dæmi um
það hvernig fer þegar konur koma
nálægt fjármálum. í sjónvarpinu
hafa verið að birtast einhverjar þær
bjálfalegustu auglýsingar sem ég hef
séö á skjánum og er þá langt til jafn-
aö. Þar sjást nokkrar konur sitja
saman og ræða um kaup á skulda-
bréfum ríkissjóðs. Eftir að hafa horft
á þessa auglýsingu nokkmm sinnum
er ég sannfærður um að enginn
óbrjálaður maður kaupir þessi
skuldabréf og jafnvel ekki konur
heldur. Að vísu verð ég að segja þér
í trúnaði að nú hefur ríkissjóður
gengið enn lengra og fleygt annarri
auglýsingu um þessi bréf framan í
þjóöina og hafi kvennaauglýsingin
verið skelfdeg þá er þessi nýja sann-
kallaður hryllingur. Og það versta
er að þar fara tveir karlar meö aðal-
hlutverkin í þessari ömurlegu
sápuauglýsingu. Það er engum að
treystalengur.
En af öðmm úrslitum í könnun á
fylgi flokka þá hagnast þéir Þor-
steinn og Steingrímur lítt en Albert
bíður afhroð. Kratarnir tapa slatta
en við skulum nú vera alveg rólegir
út af því vegna þess að þeir ná sér
upp aftur. Alþýðubandalagið lafir á
því fylgi sem Guðrún Helgadóttir
hefur en Ólafur Ragnar verður svo
sannarlega að spýta í lófana ef hann
ætlar að stöðva þá niðursveiflu sem
Svavári tókst að koma í gang. En
ekki orð meira um pólitík. Bara ef
okkur körlunum tekst að halda völd-
um þá verður hér allt áfram í
ósómanum, nei, fyrirgeföu, ég meinti
í sómanum.
Eggjahljóö
Þetta er nú það helsta sem hér er
á döfinni. Ég er hættur að borða egg
og kjúklinga því að Jónas Bjamason
hjá Neytendasamtökunum er búinn
að banna þjóðinni að neyta þessarar
fæðu nema hún verði keypt frá út-
löndum og seld á miklu lægra verði
en hingað til. Mér finnst þetta gott
hjá Jónasi og vona bara að hann láti
ekki þar viö sitja heldur auglýsi há-
marksverð á fleiri vörutegundum.
Þá er loks von tfi þess að við náum
Bólgunni niður og þeir Karvel og
Jakinn geti hætt þessum þvælingi
um landið til að spyrja fólk hvað þaö
hafi í kaup.
Vertu svo ævinlega, minn kæri.
Sæmundur