Dagblaðið Vísir - DV - 21.05.1988, Blaðsíða 10

10 LAUGARDAGUR 21. MAl 1988.
Sykurmolamir enn á uppleið:
- segir ritstjóri Melody Maker en blaðið uppgötvaði hljómsveitina í Bretlandi
Þorsteinn Högni Gunnarsson, London:
Þegar þær fréttir bárust til landsins
í lok síöasta sumars að smáskífan
Birthday meö Sykurmolunum hefði
veriö valin smáskífa vikunnar af
einu útbreiddasta tónlistartímariti
Bretlands, Melody Maker, þótti
mörgum hér heima þetta vera stór-
tíöindi. Þessar fréttir voru þó smá-
vægilegar miðað við allt sem fylgdi
á eftir. Sykurmolarnir voru á forsíðu
Melody Maker, Enemy, Sound og aft-
ur á Melody Maker og svo fram-
vegis. Útsendarar stærstu hljóm-
plötuútgáfanna komu til íslands til
að ná samningum við Sykurmolana.
Fimmtíu milljónir voru í boði. Birth-
day var valin smáskífa ársins í Bret-
landi. Sykurmolarnir semja við IMA
í Bretlandi og svo framvegis í það
óendanlega.
Nýjustu fregnir herma að Banda-
ríkin muni liggja í valnum eftir
nokkra daga. Tímaritið Rolling Stone
gerði sér ferð til íslands til að ræða
við „Sugar Cubes“. Sykurmolarnir
eru vinsælasta hljómsveitin hjá yfir
fimmtíu háskólaútvarpsstöðvum í
Bandaríkjunum. Miðar á Sykur-
molatónleika í New York, Los Ange-
les, San Francisco, Boston og Wash-
ington DC eru uppseldir eftir tveggja
daga miðasölu. Óll þessi athygli og
fyrsta breiðskífa Sykurmolanna er
enn ekki komin út í Bandaríkjunum.
Hvernig stendur á öllu þessu um-
stangi i kringum eina anarkista-
popphljómsveit á íslandi?
Þvi miður eru engin svör á reiðum
höndum við þessari spurningu.
Hugsanlega er hægt að nálgast þetta
fyrirbæri með því að kíkja í kringum
það. Viö skulum sjá hvernig geng-
ur...
One Little Indian
Það hefur vakið athygli margra
að Sykurmolarnir skuli hafa ákveðið
að halda tryggð við óháða útgáfufyr-
irtækið One Little Indian í stað þess
að semja við hin fjölmörgu stóru út-
gáfufyrirtæki, svo sem Warner
Brothers eða CDS, um útgáfurétt í
Bretlandi, sérstaklega vegna þess að
One Little Indian, sem var stofnað
fyrir nokkrum árum, var næstum
eins manns fyrirtæki þar til Sykur-
molarnir komu til sögunnar. For-
sprakki One Little Indian og maður-
inn á bak við alla útgáfu og kynningu
á hljómsveitinni heitir Derek Bir-
kett. í samtali okkar barst talið fyrst
að plötusölu Sykurmolanna.
„I Englandi hefur Life is too Good
selst í 71 þúsund eintökum sem gerir
hana að silfurplötu hér. Hún kom út
í V-Þýskalandi á mánudaginn og
seldist í 7.500 eintökum. Ég geri ráð
fyrir að hún muni seljast þar í 25-30
þúsund eintökum fyrstu sex til sjö
vikumar. Platan mun alls koma út í
19 löndum. Ef miðað er viö sölu núna
má búast viö að hún seljist í 250 þús-
und eintökum víðs vegar um heim-
inn fyrir árslok og jafnvel enn íleiri.
Það sem er sérstakt við Sykurmol-
ana er að þótt þeir hafi náð athygli
þjá mjög íjölbreyttum hópi fólks þá
er mjög staðfastur hópur aðdáenda
unglingar. Þeir kaupa plötuna um
leið og þeir kaupa Petshop boy’s og
A-ha. Þessi hópur er svo stór að inn-
an við tíu dögum eftir að platan kem-
ur út fara 30-40 þúsund manns og
kaupa hana. Eftir þennan tíma selst
platan jafnt og þétt í tvö þúsund ein-
tökum á viku.
Sykurmolarnir eru ólíkir hljóm-
sveitum eins og Wet, Wet, Wet eða
Boy George sem selja gífurlegt magn
hljómplatna f>Tstu tvær vikurnar en
síöan minna. Plata þeirra selst stöð-
ugt allan tímann. Ef líkja ætti þeim
við aðrar hljómsveitir kemur The
Cure næst þeim. Sú hljómsveit hefur
mjög vinsælar smáskífur en selur
mikið magn af breiðskífum.”
- Hvarflaði einhvern tíma að þér að
Sykurmolarnir yrðu svona vinsælir?
„Þegar við gáfum út Birthday vissi
ég að þeir myndu ná vinsældum og
ég held aö þeir hafi líka vitað það.
Ég býst við að þeir veröi eins vinsæl-
ir og þeir kæra sig um. Það eina sem
heldur aftur af þeim núna er á hvaða
grundvelli þeir vilja hafa vinsældirn-
ar. Ef Sykurmolarnir vilja verða
jafnstórt nafn og U2 þá verða þeir
það án efa.“
Allt virðist benda til þess að þessi
spádómur geti ræst á næstu árum.
Athygli fjölmiðla virðist taumlaus og
áhugi á Sykurmolunum virðist koma
úr öllum áttum. „Umfjöllun um Syk-
urmolana hefur veriö gífurleg. Það
er kannski merkilegast að engin leið
er að kaupa umfjöllun breskra flöl-
miðla, ólíkt því sem er á meginlandi
Evrópu eða Bandaríkjunum. Stóru
plötufyrirtækin eyöa þúsundum
punda í auglýsingar til aö fá forsíður
blaðanna en viö þurfum þess ekki.
Sykurmolarnir fá sínar forsíður ein-
faldlega vegna þess að þeir eru ein-
stakir. Nú hefur komið upp það
vandamál að þeim hefur verið boðið
á fleiri forsíður en þeir vilja það ekki.
Þeir segja að Sykurmolarnir séu
búnir aö segja allt sem þeir þurfa að
segja í Bretlandi. Áhuginn beinist
aðallega að því að komast í upptöku-
ver, skrifa ný lög og láta sjálfa tón-
listina tala.
Annars streyma inn til þeirra til-
boö um samstarf viö aðra tónlistar-
menn. Einar er að vinna að nýrri
útgáfu að Birthday meö The Jesus
and Mary Chain og Björk er aö taka
upp nokkur lög með Sinead O’Con-
nor. The Rubu vill líka vinna með
Einari og Morrisey, fyrrum söngvari
The Smiths, vill vinna með Björk og
Einari."
Margir hafa hrósað Sykurmolun-
um fyrir hve ákveðnir þeir eru að
halda öllu sínu listræna frelsi gagn-
vart útgefendum sínum. Þeir eru
mjög óvenjulegir að þessu leyti.
„Enginn hefur nokkurn tíma séö
neitt líkt þeim. Þeir afþökkuðu gífur-
legar peningaupphæðir til þess að
halda frelsi sínu. Engin hljómsveit
hefur jafnmikið listrænt frelsi og
þeir. Staða þeirra núna er aö þeir
geta gert nákvæmlega eins og þeim
sýnist. Enginn getur skipaö þeim fyr-
ir. Sú hljómsveit, sem kom næst þeim
hvaö þetta varðar, var The Smiths
og nú þegar hefur selst meira af
fyrstu plötu Sykurmolanna en
Smiths seldu af sinni fyrstu. í fram-
haldi af þessu hefur þeim verið boðið
að taka þátt í tónleikum á vegum
Life Aid og Amnesty International.
Þeir eru eina óháða hljómsveitin sem
fengið hefur slíkt boð.“
Sumir hafa haldið því fram að Syk-
urmolarnir séu gróflega ofmetnir af
fjölmiðlum, að blöð eins og Melody
Maker sjái ekki sólina fyrir þeim og
að öll þessi athygli veiti hljómsveit-
inni meiri athygli en hún á i raun
skilið.
„Sumir hafa haldið þessu fram en
ég fór að sjá hljómsveitina spila í
Birmingham á þriðjudag þar sem
fólk grét í salnum. Ég hef aldrei fyrr
verið viðstaddur tónleika þar sem
fólk hefur grátið í lok kvöldsins. Það
er eitthvaö alveg sérstakt í fari Syk-
urmolanna sem hefur þessi áhrif.
Hvað þaö er hef ég ekki minnstu
hugmynd um. Ég hef rætt um það
við Einar og við höfum reynt að finna
út hvað það er. Ef okkur tækist að
finna það út þá gætum við pakkað
því inn eins og Kóka kóla og farið á
eftirlaun á morgun sem milljóna-
mæringar. Þeir létu mig hafa spólu
með prufuupptökum af sjö nýjum
lögum og þrjú þeirra eru hreint ótrú-
leg. Ég skil'þetta ekki. Þeir spýta
stöðugt út nýjum og betri lögum.
Flestar hljómsveitir gefa út sína
fyrstu plötu og eru síðan tvö ár að
vinna þá næstu. Ég er í verulegri
klípu með Sykurmolana vegna þess
að þótt fyrsta platan sé nýútkomin
geta þeir ekki beöið með að komast
aftur í upptökuver. Staðreyndin er
að þessi þrjú lög á spólunni myndu
þeyta lögunum á nýju plötunum
beint í rushð. Þar sem þeir hafa þessi
áhrif á mig, sem hef unnið með þeim
frá upphafi, þá geturöu ímyndað þér
hvernig t.d. Melody Maker mun taka
þeim. Þar munu þeir tryllast.”
Melody Maker
Melody Maker, sem er eitt
stærsta tónlistartímarit í Bretlandi,
var fyrsta blaðið til að „uppgötva”
Sykurmolana í Bretlandi. Það hefur
hlaðið slíku lofi á hljómsveitina und-
anfarna mánuði aö mörgum finnst
nóg um. I áramótauppgjöri blaðsins
voru Sykurmolarnir kosnir bjartasta
vonin 1988, auk þess sem Birthday
var kosin smáskífa ársins. Blaðið
hefur því gengið á undan í umfjöllun
blaða um hljómsveitina og á hugsan-
lega heiðurinn af vinsældum hennar
í upphafi. Ded Bico, einn af ritstjór-
um Melody Maker, hóf stutt spjall
okkar á því að segja mér frá hvernig
blaöið kynntist Sykurmolunum.
„Einn blaðamanna okkar, Chris
Roberts, var að gagnrýna smáskífu-
útgáfumar í ágúst. Af þeim rúmlega
tvö hundruð smáskífum, sem berast
blaðinu í hverri viku, valdi hann
Birthday sem smáskífu vikunnar.
Hann tók opnuviðtal við Sykurmol-
ana stuttu síöar í blaöinu en þá hafði
enginn heyrt um hljómsveitina. Við-
talið heppnaðist vel. Meðlimirnir
virtust jafnáhugaverðir og lagiö
þeirra. Því ákváðum við strax að
gefa þeim forsíðu blaösins þremur
vikum síðar þar sem okkur fannst
viö þurfa að kynna Sykurmolana
fyrir almenningi, annars myndu þeir
ekki ná þeirri athygli sem þeir verö-
skulduðu. Eftir að greinin birtist hef-
ur allt farið á annan endann og nán-
ast hvert einasta breskt tímarit hefur
birt viðtal við þá - allt frá fótbolta-
blöðum til siglingatímarita, liggur
mér við að segja.”
- Hvað var það sem var betra hjá
Sykurmolunum en hjá öörum hljóm-
sveitum?
„Tónlistin var framandi, hún var
frumlegri og söngur Bjarkar ótrúleg-
ur. Allt í tónlistinni greip strax.
Birthday hefur ákveðinn galdur sem
flest popptónlist hefur ekki því hún
er sniðin fyrir ákveðna hlustendur.
Sykurmolarnir hafa ákveðna sér-
stöðu, líklega vegna þess hversu ein-
angraðir þeir eru frá því sem er að
gerast í umhverfmu. Þeir létu sig
engu skipta hvað var að gerast í
kringum þá og gerðu þar af leiðandi
enga tilraun til að biðla til okkar.
Þeir héldu sinni stöðu sem sjálfstætt
fyrirbæri. Afleiðingin varð því sú að
blöðin fóru að biðla til þeirra.”
- Skiptir miklu máli að þeir koma
frá íslandi? .
„Að vissu leyti. Það að þeir voru
frá íslandi geröi þá framandi og jafn-
vel dularfulla í hugum fólks. Island
er sennilega sá staður á jörðinni sem
fólk grunaði síst af öllu að ætti jafn-
sérstæða hljómsveit. Það er hins veg-
ar ljóst aö áhugi fólks hefði ekki hald-
ist ef framandleikinn væri það eina
sem þeir hefðu boðið upp á. Eina leið-
in til að viðhalda framanleikanum
var að hafa nóg af góðum lögum til
að styrkja hann.“
Svo viröist sem breskir fjölmiðlar
eigni Björk heiðurinn af frama Syk-
urmolanna, oft á kostnað hinna með-
limanna og þá sérstaklega Einars
Arnar sem er þó hinn söngvarinn.
„Sum hljómplötufyrirtækin höfðu
efasemdir um Einar og hvort hann
væri nokkuð gagnlegur hljómsveit-
inni. Ég held persónulega að án Ein-
ars væru Sykurmolarnir ekki til.
Hann er jafnmikilvægur fyrir hljóm-
sveitina og Björk. Ég veit að þrýst-
ingi var beitt gegn honum einu sinni.
Eitt hljómplötufyrirtæki sagðist
reiðubúið að greiða verulegar fjár-
hæðir ef Einar færi úr hljómsveit-
inni. Björk sagði þeim að fara til
fjandans eða þau gengju öll út.
Ég tel sjálfur að Björk sé ein falleg-
asta kona sem ég hef nokkurn tíma
hitt. Rödd hennar er undraverö. Ef
karlmaður gæti sungið eins vel
myndi röddin ekki skipta eins miklu
máli. Rödd Bjarkar er einfaldlega
aðalatriðið."
- Hefur sú mikla umfjöllun, sem
Melody Maker hefur gefið Sykurmol-
unum, haft áhrif á almenning og að
einhverju leyti á vinsældir þeirra?
„Sykurmolarnir eru fyrsta hljóm-
sveitin sem við náðum að halda svo
að fólki að þeir náðu hylli almenn-
ings. Birthday fór strax inn á vin-
sældalista þrátt fyrir að engu fé var
eytt í kynningar, svo sem plaköt eða
blaðaauglýsingar. Breiöskífan lék
sama leikinn. Hún fór hátt inn á vin-
sældalista án nokkurra auglýsinga.
Eina verulega umfjöllunin var hjá
okkur og þess vegna berum við beina
ábyrgð á kynningu Sykurmolanna.
Það eru hins vegar þeir sjálfir sem
bera ábyrgð á eigin vinsældum.”
Svarthvítur draumur
Það er ekki á hverjum degi sem
tvær íslenskar hljómsveitir spila fyr-
ir fullu húsi Lundúnabúa. Svart-
hvítur draumur hefur um árabil ver-
ið ein fremsta neðanjaröarrokk-
hljómsveit íslands. Ekki er hægt að
sjá annað en að þeir félagar fái væn-
an möguleika til að auka við aðdá-
endafjölda sinn á þeim þrennum tón-
leikum sem þeir spila á sem upphit-
unarhljómsveit Sykurmolanna. En
hvernig er að spila með Sykurmolun-
um á erlendri grund? Gunnar Hjálm-
arsson, söngvari og bassaleikari, og
Birgir Baldursson trommuleikari
urðu fyrir svörum.
„Það er alltaf hálfslappt að vera
upphitunarhljómsveit fyrir svona
frægt band. Fólkið í salnum er komið
til aö sjá þá en ekki okkur. Samt er-
um við tiltölulega ánægðir og þetta
er mjög skemmtilegt.”
- Hefurykkurfundistþiðspilavel?
„Já, við höfum spilað vel en við
erum ekki vanir svona daufum und-
irtektum. Þetta er kurteislegt klapp.
Fólkið er greinilega að bíða eftir
stjörnunum. Við höfum kannski
komið með of miklar vonir, rétt eins
og Sverrir Stormsker. Annars erum
við ekkert númer sextán hér. Við
erum nær áttunda sætinu."
- Hvað um þær viðtökur sem Sykur-
molarnir hafa fengið? Eru þær í réttu
hlutfalli við þau gæöi sem þeir bjóða
upp á?“
„Já, það er alveg passlegt. Það er
alltaf gaman að hlusta á þá. Salurinn
hefur verið mjög góður. Hér er ekta
poppstjörnufííingur sem viö höfum
ekki séð áður. Hér er hópur fólks sem
hefur elt hljómsveitina, fjörutíu
manna hópur sem hefur verið á öll-
um tónleikunum - Sykurmola-
grúppa."
London Astoria
Það kviknaði eldur í húsinu við
hlið Astoria rétt áður en tónleikarnir
áttu að hefjast. Svo virðist sem
kviknáð hafi í bókabúð á annarri
hæð hússins. Þegar slökkviliðsmenn
mættu í öllum sínum skrúða sveif
reykmökkur til himins úr öllum
gluggum hússins á þeirri hæð. Það
kom reyndar seinna í ljós að í tón-
leikasalnum í húsinu við hliðina
voru einnig eldslogar sem að vísu
áttu meira skylt við óáþreifanlegri
innri elda.
Astoria rúmar tvö þúsund manns
en þetta kvöld var allt löngu uppselt.
Mannþröngin var mikil og hitinn í
hærri kantinum. Greinilegt var að
fjölmiðlar ætluðu ekki að láta sitt
eftir liggja. Þarna voru mættir full-
trúar fimm sjónvarpsstöðva, auk
þess sem þarna var heil herdeild af
blaðamönnum og ljósmyndurum.
Eftirvæntingin var gifurleg, ekki síst
hjá nokkrum íslendingum sem voru
komnir til að styðja sína menn.
Svarthvítur draumur steig á sviðið
rétt fyrir níu til að stytta mönnum
biðina. Ég get ekki sagt annaö en að
tíminn hafi verið ískyggilega fljótur
að líða á meöan draumurinn spilaði.
Þótt aðstæður séu venjulega ekki
upphitunarhljómsveit í hag tókst
þeim félögum að halda næstum