Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.1988, Blaðsíða 34

Lífestm
FIMMTUDAGUR 7. JÚLÍ 1988.
m

Framandi heimur handan við homið
- heimsókn til Kúlúsúk á Grænlandi
Fyrir stuttu fóru nokkrir starfs-
menn af DV, reykvískir lögreglu-
þjónar og fleiri ferðalangar í dagsferð
til Kúlúsúk á Graenlandi.
Við íslendingar höfum löngum þótt
ferðaglaðir sem algengt mun vera
um eyþjóðir heimsins. í okkur býr
rík þörf fyrir að kynnast hinu íjar-
læga og ókunna. Algengt er að
landinn ferðist um hálfan hnöttinn í
þessum tilgangi. En á sama tíma ger-
ir hann sér ekki grein fyrir að hinn
ólíki heimur er rétt handan við horn-
ið.
Þorpið sem verður að
ganga til
Það tekur tvaer klukkustundir að
fljúga til eyjarinnar Kúlúsúk sem
hggur í mynni Angmagssalikfjarðar
á austurströnd Grænlands. Það ligg-
ur enginn akvegur frá flugvellinum
til þorpsins Kap Dan á eynni. í stað-
inn er gengið í 45 mínútur til þessa
400 manna bæjar sem hvílir í frið-
sæld á klöppunum við bláan ijörðinn
sem hvítir jakarnir spegla sig svo
höfðinglega í.
Ámátleg gól
Þegar hópur gangandi ferðalanga
nálgast þennan bæ á kyrrum morgni
sólardags berast til eyrna ámátleg
gól hundanna sem tjóðraðir eru með
keðjum við hús húsbænda sinna.
Ekkert annað hljóð heyrist. Enginn
fugl heyrist syngja eða garga, reynd-
ar sést ekkert vængjað kvikindi á
sveimi.
Hún er undarleg þessi kyrrð, þetta
logn og birtan. Litirnir eru svo djúp-
ir og hreinir. Gulu, rauðu og grænu
húsin á klöppunum falla svo vel að
þessum litum náttúrunnar.
Gulu, rauðu og grænu húsin á klöppunum falla vel að litum náttúrunnar í Kap Dan.
DV-mynd Hanna
Fjarrænn glampi í augum
Þegar fyrstu skrefin eru stigin inn
í þorpið birtast htil börn. Þau skjóta
upp kohinum hér og þar. Líth börn
með svart hár og koparhta húð. Þau
nálgast ferðahópinn ófeimin. Fá ban-
ana og Svala úr nestispokum ferða-
fólksins. Veitingar sem þau eru sjálf-
sagt farin að venjast.
A tröppum fyrsta hússins sitja
þrjár konur. Þær brosa og fjarrænn
glampi er í augum. Þær bjóða perlu-
festar til sölu, brosa tannlausum
brosum og samræður upphefjast á
hrafli úr dönsku.
Plastrósir frá Taiwan
Áfram er haldið niöur brekku inn
í bæinn. Á hægri hönd er kirkjugarö-
ur sem dreifist óreglulega um htið
holt. Margir hvítir krossar, hver og
einn prýddur rauðum, bleikum og
gulum plastrósum frá Taiwan. Tor-
kennilegt hrúgald af rush er við jað-
ar garðsins. Þar liggja tveir hundar,
hættir störfum og orðnir að fæðu
flugna.
Ferðahópurinn er nú kominn inn
í bæinn og hefur greinilega vakið
athygh þorpsbúa sem vafra í kring-
um hópinn. Sumir bjóða varning til
sölu, hálsfestar úr perlum, túpilaka,
útskorna í hreindýrshom, og muni
úr selskinni og tönnum. Það em þó
aðallega börnin sem standa í sölu-
störfum. Hinir fullorðnu halda sig
f]ær, sitja hljóöir á tröppum og fylgj-
ast með.
Slímugir marhnútar
og sætir hvolpar
Bömin gerast ágengari. Sum vilja
láta halda á sér og þau biðja um gott-
erí um leiö og þau brosa svo skín í
brúnar leifar af tönnum.
Sérstaklega laðast þau að lögreglu-
þjónunum þrátt fyrir að einkennis-
búningana vanti.
Nokkrir pottormar koma með
hendur fullar af htlum slímugum
marhnútum og sýna fólkinu. Því til
misjafnrar ánægju og yndisauka.
Allt í einu hefur annað ungviði
bæst í hópinn. Það reynist erfitt að
trúa því að þessir litlu, sætu hvolpar
eigi eftir að verða að grimmdarlegum
hundum sem tjóðra þarf niður með
keðjum. Börnin hampa hvolpunum
á aha vegu og hlífa þeim í engu þótt
þeir væli ámátlega.
Gamall maður stígur út úr grænum
kofa, tottar pípu og hefur að dytta
aö kajak sínum. Selskinn hangir til
sútunar í garði hans.
Kirkjan að hluta úr skútu
Nú fara sumir að skoða rauðmál-
aða kirkjuna sem byggð var af
dönskum selveiðimönnum sem urðu
Sumum ofbýAur ósnyrtimennskan sem stingur mjög i stúf við annars óspillt umhverfið.
innhgsa í bænum á þriðja áratugn-
um. Að hluta til var hún byggð úr
braki úr skútu er strandaði fyrir
löngu norðan viö fjörðinn.
Fararstjórinn spilar nokkur lög á
orgeliö. Þeir sem tíma að koma inn
úr blíðunni fyrir utan, setjast niður
og njóta tónlistarinnar. Lítill dreng-
ur með bústnar kinnar stendur í
anddyri kirkjunnar og miðar leik-
fangabyssu til íjalla.
Spjótfimi og sungin veiðisaga
Hinir fullorðnu íbúar þorpsins
sýna nú gestrisni sína í verki. Linus
fer með kajak sinn niður að sjó og
rær á milli ísjakanna. Öðru hvoru
sýnir hann skotfimi með spjóti.
Dansari þorpsins, Anda Kuitse,
sem mun vera landsfrægur fyrir
dansfimi, sýnir nú dans með söng og
trumbuslætti frammi á grasklæddri
klöpp. Ferðamenn og heimamenn
Anda segir veiðisögu með dansi og söng.
DV-mynd Hanna