Dagblaðið Vísir - DV - 06.10.1988, Qupperneq 34
34
FIMMTUDAGUR 6. OKTÓBER 1988.
Lífsstm
Nýja kvenímyndin:
Rússnesku kúlu-
varparamir
Griímh-Joyner er öðruvísi en
margar stöllur hennar sem keppt
hafa á ólympíuleikum. Þær hafa
sumar þótt mjög karlmannlegar,
tii dæmis þessar rússnesku í
kúluvarpinu sem til þessa hafa
ekki þótt neitt sérstaklega frýni-
legar. Það orð fór af þeim að þær
væru undir áhrifum einhverra
hormónalyfja, eins og mönnum
hefur orðið tíðrætt um varðandi
fleiri á ólympíuleikunum undan-
farið, en Griffith-Joyner hefur
látiö allt slíkt lönd og leið.
Griffith-Joyner er einnig við-
kvæm í eðh sínu eins og sýndi sig
þegar hún brast í grát eftir 100
metra hlaupið. Því til staöfesting-
Nýja kvenímyndin er líkamlega virk, viðkvæm, vöðvastælt og glæsileg.
ar má einnig nefna aö hún semur
bamasögur í frístundum og fer
með bænir fyrir hverja máltíð.
Auk þess er hún yfir sig ástfangin
af manni sínum, A1 Joyner.
Draumar að
martröð
Það hefur því margt breyst frá
því kappaksturskonan Janet
Guthire bankaði upp á í ýmsum
fyrirtækjum í leit að viðskipta-
stuðningi til að geta keppt við
karlmenn á sama vettvangi. Hún
ætlaði sér að verða heimsins fljót-
asta kona á hjólum. Enginn, frá
olíu- til snyrtivörufyrirtækja,
virti Janet viðhts. Hún var ekki
ímynd hins kvenlega í augum
manna. Hún varð því aö hverfa
frá hugmyndum sínum og
draumur hennar um að verða
fljótasta kona í heimi breyttist í
martröö. En síðan hefur mikið
vatn runnið til sjávar.
Eitthvaö virðist þó hafa fariö á
mihi mála hvemig á að skilgreina
nýju heilsuhugmyndirnar.
ímynd hinnar vöðvastæltu konu
hefur mglað ýmsar konur í rím-
inu. Strax á eftir grönnu kvení-
myndinni er einn nær óyfirstíg-
anlegur þröskuldur fram undan,
en sem kunnugt er hefur þaö ver-
ið mikið álag fyrir kvenþjóöina
að grenna sig og að þurfa nú að
fara að borða meiri og hohari mat
og að styrkja og stæla líkama sinn
með miklum æfmgum finnst
sumum konum óraunsætt mark-
mið sem erfitt er að nálgast. Sum-
um finnast þetta álíka miklar
sviptingar og þegar knahstutt hár
var í tísku og nokkmm mánuðum
síðar var komiö í tisku að vera
með hár niður á herðar.
Fjölmiðla-
ímynd
ímynd konunnar ræðst ekki
lengur af því sem birtist á hvíta
tjaldinu eins og áður var heldur
gegnum íþróttirnar, að sjálfsögðu
með aðstoð athygli fjölmiðla. Sú
kona, sem stóð öllum konum
framar í athygli á ólympíuleikun-
um í Seoul, var Florence Grif-
fith-Joyner, um það em flestir án
efa sammála. Hún er bráðfaheg,
með vöðvastæltan líkama, langar
neglur, kvenleg, fer sínar eigin
leiðir í klæðaburði, metnaðar-
gjöm og tilfinninganæm. Og ahur
heimurinn hefur staðið á öndinni
hennarvegna.
Griffith-Joyner er hörkukerling
að dómi almennings. Af árarigri
hennar að dæma leikur enginn
vafi á því að hún er metnaðar-
gjörn kona með mikinn sjálfsaga
sem skákað getur flestum karl-
mönnum. Hún er tákn hreyst-
innar og hefur sannað hvernig
faheg kona getur náð settu marki
á sviði íþróttanna og náð mikilli
athygh í hlaupaiþróttinni þar
sem karlmenn hafa yfirleitt haft
vinninginn.
Tíska
Sterk, sjálfsöragg
og vöðvastælt
í dag blasir við heiminum ný
kvenímynd - konur sem em lík-
amlega virkar og hafa sett met í
sekúndum, sentímetrum eða
skomm. Þessi kvenímynd kemur
frá konum eins og Martinu Navr-
athovu, Jackie Joyner-Kersee og
númer eitt frá Florence Griffith-
Joyner. Þessar tvær síðamefndu,
mágkonumar, settu svip sinn á
ólympíuleikana.
Þessar konur hafa breytt ímynd
konunnar í það að vera sterk,
sjálfsömgg og thbúin aö taka
áhættu.
Aðdráttarafl konunnar felst
ekki lengur í réttum lit á vörun-
um eða ákveðinni sídd á hári. Það
byggist á sjálfsöryggi og sam-
visku; hvemig konan lítur út,
hvemig henni hður, hvernig hún
hugsar um sjálfa sig og hvemig
hún hugsar um líkama sinn. Nú
eiga konur að bjóða aldrinum
birginn með því að hugsa vel um
sjálfar sig og þær eiga að taka vel
á móti öhum aldursmerkjunum.
í raun á þetta einnig við um karl-
menn.