Dagblaðið Vísir - DV - 24.10.1988, Side 34

46
MÁNUDAGUR 24. OKTÓBER 1988.
LífsstíU
Mikill fjöldi fólks hefur lagt leiö
sína í Borgarleikhúsið til aö fylgj-
ast með heimsbikarmóti Stöðvar 2
í skák. Skipta þeir eflaust þúsund-
um, áhorfendumir. Eftir því hefur
verið tekið að sumir koma aftur og
aftur og má því eiginlega kalla þá
fastagesti skákmótanna. Þeir hafa
ekki eingöngu sótt þetta eina skák-
mót heldur flest meiriháttar skák-
mót sem haldin hafa verið hér á
landi í áraraðir. Þessi iðja er þeirra
líf og yndi. Margir þeirra eru einn-
ig fastagestir í stúkunni í Laugar-
dal á knattspymuleikjum eða á
leikjum í handbolta í Laugardals-
hölhnni. Ekki er heldur óalgengt
að andlit þeirra sjáist á stærri
bridgemótum.
Svo einhver þessara nafna séu
nefnd þá eru það t.d. Ámi Njálsson
íþróttakennari, Siguröur Sigurðs-
son, fyrrverandi íþróttafréttamaö-
ur, Helgi Sæmundsson rithöfund-
ur, Sæmundur Pálsson lögreglu-
maður, Reynir Ólafsson vélsmiður,
Magnús Siguijónsson, fyrrverandi
borgarstarfsmaður, Baldvin Jóns-
son hæstaréttarlögmaður, Egill
Jónsson rakari o.fl. Hvað er það
sem dregur þá á svona mót og eftir
hveiju em þeir að sækjast? Blaða-
maður tók nokkra þessara fasta-
gesta tali og fyrstur varð fyrir svör-
um Árni Njálsson íþróttakennari.
Talnafrík
„Ég hef séð óvenjulítið af þessu
móti miðað við önnur stórskákmót
sem hér hafa veriö haldin. Ég hef
eingöngvr séð þrjár umferðir fram
að þessu. Stöð 2 færir manni fréttir
af þessu móti beint í æö og því er
kannski minni ástæða til að mæta.
Annars hef ég í gegn um tíðina
verið mjög duglegur að mæta á mót
sem þetta.
Ég hef einnig mikinn áhuga á að
fylgjast meö stórmótum í bridge
enda spilaði ég nokkuð í gamla
daga. Ég er þó aö mestu hættur að
spila bridge nú. Þessa dellu mína
má hugsanlega rekja til þess að
alla mina tið hef ég haft óskaplega
gaman af tölum, er algjört talna-
frík, ef svo má segja. Þess vegna
hef ég svo gaman af að velta fyrir
mér möguleikum á mótum sem
þessum. Sennilega er ég á rangri
hillu í lífinu, hefði átt að gerast
endurskoðandi en ekki íþrótta-
kennari. Það hefur, hjá okkur
áhorfendum, alltaf veriö heldur
meiri félagsskapur í kringum skák-
mótin heldur en bridgemótin, en
þó fmnst mér eitthvað vanta nú á
heimsbikarmótinu. Tæknin er svo
mikil, og manni rétt allt upp í hend-
umar, að minna verður um það að
menn velti saman fyrir sér mögu-
leikunum í stöðunum en áður gerð-
ist.
Mörg mót hafa verið mér minnis-
stæð um ævina. Heimsbikarmótið
verður ömgglega ógleymanlegt
vegna þess hve sterkt það er. Ann-
ars eru mótin með Friðriki Ólafs-
syni í gamla daga sérlega eftir-
minnileg. Þar má nefna mót eins
og það sem haldið var í Sjómanna-
skólanum 1960 og stúdentamótið
1957 sem haldið var í Gagnfræða-
skóla Austurbæjar.
Tal var sérlega eftirminnilegur í
því móti. Hann keppti þar í fyrsta
sinn á móti hér á landi og hann var
yfirleitt fljótur að rúlla andstæð-
ingum sínum upp. Að lokinni
hverri skák fór hann að tefla hrað-
skák við Pilnik, keppanda á þessu
móti, og þar héngu flestir áhoríend-
ur og fylgdust með atganginum en
viöureignimar á skákmótinu sjálfu
fengu minni athygli. Því gleymir
maður seint,“ sagði Ámi Njálsson
íþróttakennari.
Heimsmeistarinn
vekur athygli
Næstur varð Reynir Ólafsson vél-
smiður fyrir svömm. „Það er nú
kannski ekki rétt að kaila mig
fastagest á skákmótum en ég hef
sótt 3 umferðir til þessa á heims-
bikarmótinu. Ég hef mjög gaman
af að fylgjast með árangri Islend-
inganna, og svo að sjálfsögðu að
fylgjast með heimsmeistaranum.
Sigurður Sigurðsson, fyrrverandi
íþróttafréttamaöur, sagði að það
væri iif sitt og yndi að fylgjast með
mótum sem þessu.
Sumir láta sér nægja að fylgjast með skákmótinu í sjónvarpi. Hér er
verið að búa þá Helga Ólafsson stórmeistara og Pál Magnússon frétta-
mann undir útsendingu. DV-myndir KAE
Áhorfendur kunna greinilega vel að meta liflegar útskýringar Jóns L.
Árnasonar á heimsbikarmótinu.

Arni Njálsson er fastagestur á öll-
um stærri skák- og bridgemótum.
Hér er hann (standandi fyrir miðju)
að fylgjast með hinum fræga
bridgespilara Giorgio Belladonna
frá Ítalíu sem er margfaldur heims-
meistari.
Stór hluti áhorfenda kemur á flestar umferðir heimsbikarmótsins.
Reynir Ólafsson vélsmiður og
Baldvin Jónsson hæstaréttarlög-
maður voru sammála um að stór-
skemmtilegt væri að fylgjast með
heimsbikarmótinu.
Fastagestir
Það er ekki á hveijum degi sem
heimsmeistari teflir hér.
Ég er af þessu svokallaöa Mela-
vallargengi sem heldur nokkuð
hópinn, við teflum meðal annars á
hverju ári svokallað Melavallar-
skálunót. Það er þó meir aðeins til
gamans gert. Ég get ekki sagt að
ég sé mikill skákmaður en kann
svona mannganginn, nóg til að
fylgjast með því sem er að gerast.
Það má segja að ég sé einnig tíður
áhorfandi á íþróttavöllunum enda
spilaði ég með meistaraflokki KR í
gamla daga í handbolta. Auk þess
þjálfaði ég Val, FH og unghnga-
landshðið á sínum tíma. Maður
hefur því ástæðu til þess að fylgjast
með á þessum vettvangi," sagði
Reynir.
Baldvin Jónsson hæstaréttarlög-
maður hefur einnig verið iðinn við
það í gegn um tíðina að fylgjast
með skákmótum. „Ég hef þó kom-
ist minna á heimsbikarmótið en ég
hefði óskað sjálfur enda hef ég svo
mikið að gera að ég má varla vera
að þessu. Ég er staögengill Mar-
geirs Péturssonar í Búnaðarbank-
* anum á meðan mótið fer fram.
Sjálfur tefldi ég talsvert á háskólaá-
rum mínum erlendis við Rögnvald
Sigurjónsson píanóleikara sem var
að læra úti í París á sama tíma og
ég. En ég er að mestu hættur að
tefla núna, fylgist bara með. Mótið
hér er mjög gott og vel skipulagt.
Maöur reynir að fylgjast með skák-
um einstakra skákmanna, og þá
oftast með Jóhanni Hjartarsyni.
Það er mest um að vera í skákskýr-
ingasal og þar heldur maður sig
mest,“ sagði Baldvin, og var þar
með rokinn til að fylgjast með skák
Jóhanns við Guyla Sax.
Dægradvöl
Stara á tæknina
Sigurð Sigurðsson, fyrrverandi
íþróttafréttamann, kannast flestir
við og hann er tíður gestur á skák-
mótum. Hann sagðist vera búinn
að fara á allar umferðimar. „Ég á
heima héma rétt hjá svo það er
stutt fyrir mig að fara. Svona mót
era mitt líf og yndi síðan ég losnaði
úr helvitis íþróttunum. Nú get ég
loks, eftir að ég hætti að vinna,
sinnt hugðarefnum mínum. Þar
sem ég var svo lengi í íþróttalýsing-
um í hand- og fótboltanum þá fékk
ég fullkomlega minn skammt í því
efni og meira til og nenni ekki að
fylgjast með því lengur. Ef ég á leið
um England get ég þó ekki stillt
mig um að fara á leik með ein-
hverju ensku liðanna enda er þar
allt öðmvísi stemning en hér.
Hérna í Borgarleikhúsinu virðist
sem fastagestir skákmótanna haldi
sig ekki eins saman og þeir era
vanir, til þess að spá í stöðumar
og finna leikina á undan stórmeist-
urunum. Tæknin er svo mikil hér
að menn týna hver öðrum og stara
bara á tæknina. Þó er húsnæðið
héraa of lítið því sennilega hafa
mótshaldarar ekki gert ráð fyrir
að hingað komi meira en um 700
manns þegar mest er. Það komu
hérna um þúsund manns um síð-
ustu helgi og þá kom í ljós að þetta
er of lítið húsnæöi.
Það er kannski hægt að segja að
ég sé svolítill dellukarl í mér. Eftir
nám mitt í Verslunarskólanum fór
ég aö læra á fiðlu í Tónlistarskólan-
um. Vegna fjölskyldu minnar hafði
ég ekki tíma til þess að sinna því
áfram svo ég fann mér aðra dellu
í staðinn og valdi skákina. Ég fór
aö tefla talsvert, og tók meðal ann-
ars þátt í Haustmóti Taflfélags
Reykjavíkur og mætti þar Friðriki
Ólafssyni. Þar tapaði ég glæsilega
eftir miklar mannfómir. Þrátt fyrir
að lenda í hakkavélinni hans hélt
ég eitthvað áfram að tefla en síöan
komu íþróttimar í veg fyrir áfram-
hald. En ég hef verið tíður gestur
á skákmótum allt frá árinu 1970,
bæði sem lýsandi og sem áhorf-
andi. Skákeinvígið 1972, á milli Fis-
hers og Spasskys, var mér alveg
ógleymanlegt. Ég lenti oft í því að
lýsa á skákmótunum og þá fékk ég
upplýsingar hjá sérfræðingunum
til þess að segja ekki eintóma
þvælu.
Efdr að ég hætti að vinna get ég
leyft mér hvað sem er, að sökkva
mér niður í eina og eina skák.
Mótið hér er mjög sterkt og stór-
kostlegt í alla staði, og það er gam-
an fyrir landann að Jóhann skul
hafa teflt íjörugast. Jóhann virðist
oft tefla betur á hvítt en á þessu
móti virðist hann tefla best á svart.
Það er nokkuð undarlegt í sjálfu
sér en þetta fer sennilega eftir stuð-
inu. Þaö er eftirtektarvert að Ka-
sparov hefur ekki sýnt sömu yflr-
burði og annars staðar en þó á
hann enn möguleika á naumum
sigri hér. Ég held hreinlega að hann
sé þreyttur og sé búinn að taka út
sinn skammt í bili. Skák er hst-
grein og skákmenn eru listamenn.
Listamenn verða að fá tækifæri til
þess að hvíla sig öðru hveiju eins
og aðrir hstamenn," sagði Sigurður
Sigurðsson. -ÍS