Dagblaðið Vísir - DV - 27.03.1991, Síða 4

4
MIÐVÍKl®XÖUR.2íí MXRS WBBÍffn f.
Fréttir
Aðrir
Óákveðnir
Svör Reykvíkinga í skoðanakönnun DV:
Hver viltu aö verði næsti
borgarstjóri í Reykjavík?
Árni Sigfússon
Katrín Fjeldsted
Magnús L. Sveinsson
Skoðanakönnun DV um helgina:
Um 72 prósent
benda á engan
sérstakan sem
borgarstjóra
Hvorki borgarbúar né aörir lands-
menn viröast hafa gert upp hug sinn
varðandi heppilegan arftaka Davíös
Oddssonar sem borgarstjóra í
Reykjavík. Um 72 prósent Reykvík-
inga og ríflega 80 prósent lands-
byggðarmanna kváðust ekki hafa
gert upp hug sinn í þessu efni. Þetta
kom fram í skoðanakönnun DV sem
framkvæmd var um síðustu helgi.
Spurt var: „Hver viltu að verði
næsti borgárstjóri í Reykjavík?" í
úrtakinu voru 600 manns, þar af 210
úr Reykjavík og 390 annars staðar
af landinu. Helmingur úrtaks voru
konur og helmingur karlar.
Alls nefndu þeir sem tóku afstöðu
24 einstaklinga sem þeir vildu fá sem
borgarstjóra. Af hálfu Reykvíkinga
fékk Ámi Sigfússon borgarfulltrúi
11,4 prósent tilnefninga, Katrín
Fjeldsted borgarfulltrúi 5,7 prósent
og Magnús L. Sveinsson 1,9 prósent.
Aðrir fengu færri tilnefningar.
Hvað varðar aðra landsmenn til-
nefndu 5,4 prósent Árna, 5,4 prósent
Katrínu og 2,1 prósent Vilhjálm Þ.
Vilhjálmsson borgarfulltrúa. Aðrir
fengu færri tilnefningar.
Þeir sem tilnefndir voru í sæti
borgarstjóra auk ofangreindra eru:
Friðrik Sophusson, Þorsteinn Páls-
son, Júlíus Hafstein, Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir, Kristin A. Olafsdótt-
ir, Sigrún Magnúsdóttir. Ólína Þor-
varðardóttir, Guðrún Ágústsdóttir,
Elín Ólafsdóttir, Sigurjón Pétursson,
Kristján Loftsson, Davíð Scheving
Thorsteinsson, Steingrímur Her-
mannsson, Guörún Agnarsdóttir,
Sigurður Geirdal, Magnús Skarphéð-
insson, Magnús Gunnarsson, Ólafur
B. Thors, Þórhallur Sigurðsson
(Laddi) og Ómar Ragnarsson. -kaa
Landspítalinn:
Greitt eftir stimpil-
klukku frá 15. mars
- þeir sem stimpla sig ekki fá aðeins dagvinnulaun
Sú ákvörðun hefur verið tekin að
það starfsfólk á Landspítalanum,
sem ekki notar stimpilklukkur þær
sem settar voru upp síðastliðið haust,
fái eingöngu greidda dagvinnu eftir
15. mars.
Pétur Jónsson, framkvæmdastjóri
stjórnunarsviðs ríkisspítalanna, seg-
ir að um 200 manns neiti enn að nota
stimpilklukkurnar en fólkiö átti að
taka þær í notkun síöasta haust.
Hingað til hefur starfsfólkið fengið
greitt samkvæmt vinnuskýrslum en
í febrúar ákvað stjórn ríkisspítal-
anna að heimilt væri að greiða ein-
göngu dagvinnu fyrir vinnu sem
unnin væri eftir 15. mars. Um næstu
mánaðamót geta þeir sem ekki nota
klukkurnar átt von á að þessari
ákvörðun verði framfylgt.
Rikisendurskoðun sendi nýlega frá
sér skýrslu þar sem sagt var frá
könnun á heildarlaunum sérfræð-
inga hjá ríkisspítulunum. Þar kom
fram að nokkrir sérfræðingar hafa
miklar tekjur í aukavinnu utan
stofnunarinnar og segir í skýrslunni
að „m.a. í ljósi þessa telur Ríkisend-
urskoðun brýnt að taka í notkun
stimpilklukku á öllum deildum rík-
isspítalanna. Að auki telur Ríkisend-
urskoðun sýnt að yfirlæknar veiti
ekki samstarfsmönnum sínum nægi-
legt aðhald.“
Pétur Jónsson segir að þessi
skýrsla hafi ekki orðið til þess að
ákvörðun stjórnar ríkisspítaianna
hefði verið framfylgt fyrr en ella
hefði orðið.
„Þetta stimpilklukkumál er búiö
að vera lengi í athugun hér. Þegar
Ríkisendurskoöun er með þessa
stjórnsýsluathugun sína hér þá rekst
hún á þetta eins og svo margt annað,
finnst þetta sniðugt og mælir með
þessu eins og eðlilegt er,“ segir Pétur.
-ns
3700 börn verða
fermd á þessu ári
- gjafir og veislur 1 hófi af hinu góða segir biskup
Páimi Matthiasson fermir i Bústaóa-
kirkju á sunnudaginn.
DV-mynd Brynjar Gauti
Börn a landinu öllu fædd árið 1977
eru 3886 samkvæmt upplýsingum
Hagstofunnar. Af þeim hópi má gera
ráð fyrir að 5 prósent kjósi að láta
ekki ferma sig af einhverjum ástæð-
um. Það verða því nálægt 3700 börn
sem staðfesta skírnina í ár.
Líkt og undanfarin ár hefur til-
standið í kringum ferminguna verið
nokkuð gagnrýnt, svo sem dýrar
veislur, dýrar gjafir svo og allur sá
ágangur sem sölumenn beita for-
eldra fermingarbarna og fermingar-
börnin sjálf í von um að koma út
vamingi sínum.
„Mér finnst að fermingarathöfnin
sjálf megi í mörgum tilfellum njóta
sín betur en hún gerir. Aö fólk kaf-
færi hana ekki í gjöfum. Það er ekk-
ert athugavert viö það þó fermingar-
börnunum sé rétt gjöf, það er fólki i
sjálfsvald sett hvemig þaö hagar
þessum málum. Það þarf hins vegar
að gæta sín á því að leggja ekki í
kostnað sem það á erfitt meö að ráða
við,“ segir Ólafur Skúlason biskup.
„Fermingarveislur eru af hinu
góða að mínu mati. Þær geta verið
ánægjulegar samverustundir fyrir
fjölskyldu og vini fermingárbarns-
ins. Það gildir hins vegar það sama
um veisluna og gjöfina, það þarf að
stilla þessu í hóf.
Ég hef allar götur leitast við að
vernda fjölskyldur fermingarbam-
anna fyrir ágangi kaupahéðna. Á
meðan ég var dómprófastur i Reykja-
vík fékk ég fjölda beiðna frá ýmsum
stofnunum og fyrirtækjum sem vildu
fá lista yfir fermingarböm í borg-
inni. Ég hafði þaö fyrir reglu að neita
öllum slíkum beiðnum enda fékk ég
þennan lista ekki í hendur fyrr en
fermingunumvarlokiö." -J.Mar
í dag mælir Dagfari
Vopnaðir læknar
Það er dálaglegt sem maöur heyrir.
Læknar ætla að fara í meiðyrðamál
gegn Ólafi Ragnari ef hann biðst
ekki afsökunar á ummælum sínum
um lækna. Ólafur neitar aö biðjast
afsökunar og heldur því fram að
læknar séu meö hótanir, ekki að-
eins í sinn garð heldur sjúklinga.
Læknar segjast vera bomir röng-
um sokum og íhuga nú „aðrar leið-
ir til þess að fá ummæli ráðherrans
daemd ómerk".
Ólafur Ragnar sagði á dögunum
að stjórnmálamenn þyrftu að búa
við þær hótanir frá læknum að
bera ábyrgð á því hverjir dæju og
hverjir lifðu ef stjórnmálamenn-
irnir sköffuðu læknum ekki þau
laun sem þeir heimta í sinn hlut.
Vísar Ólafur Ragnar þar til bréfs
sem honum var á sínum tíma af-
hent þegar síöasta launabarátta
lækna var háð. í bréfinu segir með-
al annars:
„Menn munu ekki vinna stríð við
lækna, jafnvel ekki meö lagasetn-
ingu, og nægir það að vísa til sög-
unnar í nágrannalöndum okkar og
vert aö menn kynntu sér hana.
Læknar eiga beitt vopn. Þegar búið
er aö egna menn mikið kynni því
að vera beitt.“
Við lesturs þessa bréfs þarf eng-
inn að undrast það þótt fjármála-
ráöherra telji sig beittan hótunum.
Það er ekki á hverjum degi sem
heil stétt manna upplýsir aö hún
beri á sér vopn og kunni aö beita
þeim ef stjórnvöld gegni ekki því
sem þeim er sagt aö gera. Hins veg-
ar teldi Dagfari ráðlegast fyrir ráð-
herrann aö biðjast strax afsökunar
á því aö hafa móðgað læknastétt-
ina, þó ekki væri nema sjúkling-
anna vegna sem ekkert hafa til
saka unnið en geta oröið fórn-
arlömbin í því stríði sem læknar
hyggjast heyja. Ráðherra, sem nú
er að fapa i framboö, hefur ekki
efni á því að fórna sjúklingum rétt
fyrir kosningar og bera á því
ábyrgö að fjöldinn allur af atkvæð-
um í kosningunum gjaldi þess með
lífi sínu aö ráðherrann móðgi
læknana.
Læknar hafa móðgast við ráö-
herrann. Ekki er gott aö átta sig á
því hvers vegna þeir móðgast. Er
þaö vegna þess að ráðherrann segir
frá því að honum hafi verið hótaö?
Er það vegna þess aö læknar vilja
ekki aö ráðherrann segi frá því aö
þeir beri á sér vopn? Eöa er þaö
vegna þess að læknar eru yfirhöfuö
móðgaðir þegar einhver svarar
þeim á því máli sem þeir tala sjálfir?
Auðvitaö skilur Dagfari það
mætavel að læknar þurfi að vera
vopnaðir. Linnulausum árásum
hefur veriö haldið uppi gegn þess-
ari stétt. Hún býr viö smánarlaun
og er ofsótt fyrir þaö eitt aö vera
til. Ríkisendurskoðun hefur sent
frá sér skýrslu um aö einn læknir
hafi fengið greiddar krónur fimm-
tíu og eina milljón á einu ári út úr
tryggingakerfinu. Blaðamenn hafa
étið þetta upp eftir Ríkisendur-
skoðun. Læknirinn, sem á i hlut,
hefur verið hafður fyrir rangri sök
vegna þess að hann fær ekki nærri
alla þessa peninga. Hann er bara
verktaki. Læknar eru ekki læknar
heldur verktak'ar og þegar þeir
ganga aö skuröarborðinu skera
þeir upp á bónuskerfi eöa sam-
kvæmt uppmælingu og það getur
enginn sanngjarn maöur ásakað
lækna fyrir að taka mikið fé úr
kerfinu þegar þeir eru afkastamikl-
ir.
Læknastéttin á illt með að verja
sig. Hún getur ekki náð fram hefnd-
um á sjúklingunum eða beitt vopn-
um eöa vörnum á þeim. Lækna-
stéttin getur aö vísu krafist þess
að deildum spítalanna sé lokað en
þá deyja sjúklingarnir ekki á spít-
ulunum heldur heima hjá sér og
þá verður læknum ekki kennt um.
Læknarnir geta ekki læknað sjúkl-
ingana sem aldrei komast í hendur
þeirra og þeir geta heldur ekki náö
sér niðri á sjúklingum sem eru
dánir.
Þegar svo er komið fyrir lækna-
stéttinni að hún má sín einskis í
kjarabaráttu sinni og ráöherrar,
blaðamenn og jafnvel sjúklingar
eru læknunum óvinveittir er skilj-
anlegt að læknar grípi til vopna og
gangi vopnaðir um læknastofur og
sjúkraherbergi. Þetta eru beitt
vopn, segja læknarnir sjálfir, og
þaö er eins gott fyrir ráðherra og
aðra óæðri þjóðfélagsþegna að egna
ekki vopnaða lækna til reiði því þá
kann svo aö fara að vopnunum
verði beitt.
Hér er mikið í húfi. Það eru ann-
aöhvort peningarnir eða lífið. Von-
andi biðst einhver afsökunar áður
en vopnuð átök brjótast út.
Dagfari