Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.1993, Blaðsíða 12

12
Spumingin
MÁNUDAGUR17. MAÍ1993
Ersumariðkomið?
Guðrún Birna: Já, mér sýnist það.
Anna Lára: Já, það er komið og verð-
ur mjög gott.
Einar Valdimarsson: Jú, jú og veðrið
í dag boðar gott.
Egill Pálsson: Nei.
Herdís Hallmarsdóttir: Já, frá og meö
deginum í dag.
Sólrún Jónsdóttir: Já, en ég vona
bara að það snjói ekki í sumar.
Lesendur
Gjaldeyrinn
úr landi
Gjaldeyrisreikningurinn í Bandaríkjunum gaf 3,2% ávöxtun.
S.E. skrifar:
Um nokkurra ára skeið hefur verið
heimilt að stofna sparifjárreikninga
hér innanlands í erlendum gjaldeyri,
t.d. með því að leggja inn á slíka
reikninga afgang af ferðagjaldeyri
o.þ.h. Er þetta góðra gjalda vert en
sá hængur hefur verið á að vextir
af þessum reikningum hafa yfirleitt
verið mjög lágir og auðvitað miklu
lægri en þeir vextir (og önnur gjöld)
sem greiöa þarf bönkunum, þegar
taka þarf lán hjá þeim í erlendri
mynt.
Nú um áramótin varð sú breyting
á að almenningi varð heimilt að
stofna slíka sparifjárreikninga við
erlenda banka að vissu marki. Á
ferðalagi um Bandaríkin fyrir stuttu
notaði ég mér þetta nýfengna frelsi
og lagði þar inn í banka nokkur
hundruð dollara sem ég átti afgangs
af þeim ferðagjaldeyri er ég hafði
haft meðferðis.
Þegar ég spurðist fyrir um vextina
var mér sagt aö reikningur minn
nyti lægstu innlánsvaxta 3,2%, en
sem kunnugt er, eru vextir í Banda-
ríkjunum nú mjög lágir. Mér þóttu
þetta þó alveg sæmileg kjör, þegar
ég hugsaði til þess að dollarareikn-
ingur, sem ég á í einum af íslensku
bönkunum, bar á síðasta ári aðeins
1,2% vexti. Ég sé nú á vaxtatöflum
um innlenda gjaldeyrisreikninga í
dollurum að vextir af þeim nema nú
hér á landi aðeins frá 1,25%-1,6%.
Hver er eiginlega ástæðan til þessa
hrikalega vaxtamunar? Enn ein mis-
þyrming íslenska bankakerfisins á
viðskiptavinum sínum til þess að láta
þá greiða fyrir eigin óráðsíu? Ef
bankamir hugsa um eigin hag og
þjóðarinnar í heild til langframa eiga
þeir auðvitað að gæta þess að inn-
lánsvextir þeirra af gjaldeyrisreikn-
ingum séu samkeppnisfærir við það,
sem bankar erlendis bjóða, því bein
samkeppni er komin á. Eða er það
kannski keppikefli að hrekja íslend-
inga til útlanda með þann erlenda
gjaldfeyri sem þeim er heimilt að eiga
á gjaldeyrisreikningum hér heima
og erlendis?
Undarlegar forsendur
Rut Arnardóttir skrifar:
Á undanfórnum mánuðum hef ég
fylgst með hinu svokallaða „Mik-
son-máh“. Að því er mér virðist er
staðan þannig; Wiesenthal-stofnunin
vill kæra Eðvald Mikson fyrir meinta
stríðsglæpi hans í seinni heimsstyrj-
öldinni. Islenska ríkisstjórnin vill
ekki leyfa það og sú skoðun á sér
fylgi meðal íslensku þjóðarinnar.
Ég hef enga menntun á sviði laga-
og mannréttindamála, en samt verð
ég að segja að forsendumar fyrir
þessari ákvörðun em nokkuð undar-.
legar. Hvaða máh skiptir hvort um-
ræddur maður er íslenskur ríkis-
borgari eða ekki? Hætta þessi ákæru-
atriði að vera glæpir ef það líða 50
ár? Em „sekir“ ekki lengur glæpa-
menn þegar þeir eru orðnir gamhr?
Ég veit ekki hvort Eðvald Mikson
er sekur um ákæruatriðin eða ekki.
En af hverju er máhð ekki tekið fyr-
ir og rannsakað? Ef hann hefur ekk-
ert að fela þá hlýtur það að vera í lagi.
Fráskildir karlmenn
K.M. skrifar:
Mig langar til að vekja athygli á
því hvað fráskildir karlmenn mega
búa viö. Það er eins og þeir hafi
gleymst í öllu velferðarkerfinu. Við
skulum gera ráð fyrir því að nokkrir
þeirra séu búnir að vera atvinnu-
lausir, allt að tveimur árum. Flestir
þurfa að greiða bamameðlög með 2-4
börnum. Gerum ráð fyrir að þau séu
3.
Atvinnulaus maður getur ekki
greitt bamameðlög. Eftir tvö ár
skuldar maður meö 3 börnum u.þ.b.
30 þús. kr. á mánuði eða 360 þúsund
fyrir árið og skuldin fyrir tvö ár
væri því 720 þúsund krónur. Ef þessi
sami maður fær vinnu þarf hann
ennþá að borga með 3 bömum og
einnig að greiða niður uppsafnaða
skuld svo hann yrði að greiða minnst
40 þúsund á mánuði. Sami maður
hefur e.t.v. ekki nema 70 þúsund
Hringið í síma
632700
milli kl. 14 og 16
-eða skrifið
ATH.: Nafh og símanr. verður
að fylgja bréfum
Fráskildir karlar vilja gjarnan borga
vel meö sínum börnum.
króna mánaðarlaun - eða minna þeg-
ar búið er að taka af honum skatta
og skyldur. Eftir tveggja ára atvinnu-
leysi er trúlegt að skuldir hafi safn-
ast upp.
Ég sem þetta skrifa er kona og haföi
í hyggju sambúð með fráskhdum
manni eins og ég tala um hér fyrir
framan. En hvemig gæti ég það? Ég
er sjálf með heimili sem ég þarf að
reka og barn og get ekki bætt á mig
að sjá fyrir karlmanni þótt ég fegin
vildi. Nú langar mig til aö spyrja.
Hvað er framundan hjá manni sem
svona er ástatt fyrir? Fær hann að-
stoð einhvers staðar til að hefja nýtt
líf, eða er öhum sama?
Ég veit að bamameðlög eru aldrei
felld niður en er ekki eitthvaö sem
hægt er að gera th að létta þessum
mönnum lífið? Þeir eru niðurlægöir,
láta htið fyrir sér fara og safnast
ekki í hópa th að mótmæla meðferð-
inni á sér, þótt álögur á þá séu hækk-
aðar, enda vhja þeir gjarnan borga
vel með sínum bömum. Þeir geta það
hreinlega ekki og þá skammast þeir
sín fyrir vanmátt sinn á þessu sviði.
Konur eru duglegri að safnast sam-
an í hópa og mynda ahs konar sam-
stöðu en þessi hópur sem ég er að
tala um lætur htið til sín heyra af
skhjanlegum ástæðum. Einhver sem
gæti sett sig inn í þessi mál og má
sín einhvers, ætti aö styðja við bakiö
á þessum karlmönnum, sem oft
standa uppi húsnæðislausir og ahs-
lausir. Það ætti aö fá þeim í hendur
félagslegar íbúðir til að reyna að
leysa þeirra vanda að einhverju leyti.
Ekki eiga þeir von á að komast í aðra
sambúð þótt vhji sé fyrir hendi vegna
slæmrar stööu í þjóðfélaginu á ahan
hátt.
viðtímann
Jón Guðmundsson skrifar:
Ökuníðingar, skemmdarvargar
og ræningjar í sumarbústöðum
eiga nú erfiðara um vik. Ofar
höfðum þeirra fljúga fráneygir
hðsmenn Böðvars Bragasonar
lögreglustjóra í þyrlu og klófesta
níðingana. Nú duga ekki radar-
varar lengur.
Við sumarbústaðaeigendur
höfura mátt þola þungar búsifjar
af völdum óbótamanna sem farið
hafa tun iönd okkar og bústaði,
rænandi og ruplandi. Öftast er
tjón af heimsókn þessa lýðs
margfalt meira vegna skemmda
en þjófhaðar. Með vaxandi of-
beldi innbrotsþjófa hefur öryggi
fólks í sumarbústöðum einnig
hrakað.
Það framtak Iögreglusfióra að
hefla gæsluflug með þyrlu er
mikið fagnaðarefni okkur sumar-
bústaöaeigendum. Öryggi í um-
ferð, öryggi í ranni, það er nauð-
syn hverjum manni.
LeggjaAlþingi
niður
Einar Gislason skrifar:
Nú hefur Alþingi afsalað sér
löggjafarvaldi og um leið afsalað
sér umráðarétti þjóðarinnar yfir
auðhndum og landi. Ég legg th
að ríkisstjórn EB á íslandi sýni
sparnað í verki og leggi Alþingi
niður. Til að annast framtíðar-
hlutverk þess, mætti ráða ein-
hveija Sóknarkonu sem hefur
verið hagrætt úr starfi og fá
henni stimph sem á stæðí „sam-
þykkt". Þannig ööluðust lög og
reglugerðir EB ghdi á íslandi með
einni ódýrri handsveiflu.
Lækkun laxveiði-
leyfa
Þórður hringdi:
Nú berast fréttir af því að verð
laxveiðileyfa séu nú miklu lægri
en á síðasta ári og er það vel. Á
sama tíma hefur sóknin í leyfin
aukist mjög, enda var eftirspum-
in meö eindæmum dræm á síð-
asta ári. Loksins virðast eigendur
ánna vera farnir að átta sig á því
hve verðlagsstefhan var fáránleg.
Fjölmargir þeirra útlendinga
sem sóttu hingað áður, hafa nú
snúið sér til annarra landa þar
sem veiðileyfi eru ódýrari og jafn
gott, ef ekki betra er að veiöa lax-
inn. Það verður erfitt að ná í þá
aftur, th þess þyrfti aö lækka leyf-
in enn meir. Islenskir veiðimenn
láta eflaust eftir sér frekar nú, en
á síðasta ári að bregða sér í lax.
Ég gat ekki leyft mér það á síö-
asta ári en ætía að kýla á eina
ferð í ár. Þó finnst mér enn að
verð sé of hátt og betur má ef
duga skal.
Sjálfsbjargar-
viðleitni
Kjartan hringdi:
Fréttum af því þegar bruggari
er tekinn og mörg hundruð lítr-
um af bruggi, landa eða gambra
er hellt niður, hefur rignt yfir
landsmenn síðastliðin ár. Við lif-
um á tímum atvinnuleysis og
áfengi er óheyrhega dýrt hér á
landi.
Er þetta ekki bara sjálfsbjargar-
viðleitni þeirra sem eru að standa
í þessu? Eg er viss um að bruggið
myndi minnka ef verð á áfengi
myndi lækka verulega frá því
sem nú er.
Verðum í neðsta
Bryndís hringdi:
Oft höfum við íslendingar teflt
fram lélegumlögum á Eurovision
en sjaldan sem nú. íslendingar
verða aö búa sig undir áfallið að
fá ekkert stig og lenda í neðsta
sætinu.