Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.1994, Blaðsíða 23

LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 1994
23
Munstur myndað í háloftunum í frjálsu falli á 200 km hraða.
„Dúkkulísurnar" skoðaðar og munstur mynduð áður en haldið er í háloftin. Með strákunum
er þýskur þjálfari þeirra, Kurt Gable.
íslenskir fallhlífarstökkvarar á heimsmeistaramóti í Arizona:
- segir Kristófer Ragnarsson sem stökk með þremur félögum sínum
„Við höfðum undirbúið þessa ferð
í tvö ár og kostað miklu til. Þess
vegna má segja að draumur okkar
hafi ræst í ferðinni og markmiðinu
verið náð,“ segir Kristófer Ragnars-
son fallhlífarstökkvari sem tók þátt
í heimsmeistaramóti í Arizona ásamt
þremur félögum sínum, þeim Nik-
ulai Elíassyni, Birgi Sigurjónssyni
og Kristni Pálssyni, fyrir nokkru.
Þeir félagar lentu í 21. sæti og þykir
það mjög góður árangur miðað við
hversu lítið fallhlífarstökk er stund-
að hér á landi.
Kristófer og félagar hafa áður tekið
þátt í fallhlífarstökksmótum, m.a.
Norðurlandamóti og íslandsmeist-
aramótum. Áður en kom að heims-
meistaramótinu hafa þeir þjálfað gíf-
urlega mikið og farið í sex ferðir til
útlanda, oftast til Flórída en einnig
til Danmerkur, í þeim tilgangi. „Við
höfum tekið þátt í alls kyns keppn-
um, t.d. tuttugu manna keppni og
fleiru þess háttar. Það sem við kepp-
um í er svokallað mynsturflug. Við
fiórir myndum fyrirfram ákveðin
mynstur í loftinu. Við höfum 35 sek-
úndur á meðan við erum í frjálsu
falli til að mynda þessi mynstur.
Stökkvari með myndbandsvél stekk-
ur alltaf með okkur og tekur munstr-
ið upp á myndband. Dómararnir eru
á jörðu niðri og fylgiast með en í
fyrsta skipti núna var myndbands-
maðurinn með senditæki þannig að
hægt var að senda það sem hann tók
upp beint til dómaranna. Tækninni
fleygir mjög fram í þessu,“ segir
Kristófer.
Margra ára reynsla
Fjórmenningarnir hafa allir
margra ára reynslu í fallhlífarstökki.
Kristófer byrjaði árið 1982 með Flug-
björgunarsveitinni. Hann hefur
stokkið rúm fimmtán hundruð stökk
síðan og hefur m.a. starfað með
bandaríska fallhlífahernum. Ekki er
stokkið í sömu hæð hér á landi og
erlendis þar sem flugvél Fallhlífar-
klúbbsins er ekki nægilega kraftmik-
il og góð. „Við stökkvum úr tíu þús-
und feta hæð hér heima en þrettán
þúsund og fimm hundruð erlendis.
Við sækjumst eftir að komast í sem
mesta hæð því við fáum meira út úr
því í frjálsa fallinu," segir Kristófer.
„Erlendis erum við með sjötíu sek-
úndur í frjálsu falli áður en við opn-
um fallhlífmu. Þá erum við komnir
niður í tvö þúsund feta hæð þannig
að við látum okkur falla um rúm ell-
efu þúsund á 200 km hraða,“ segir
Kristófer. Væntanlega fá einhverjir í
magann bara við tilhugsunina en
Kristófer segir aö það tilheyri hverju
falli að kvíða pínulítið fyrir. Þó mun
það ekki vera fyrir lofthrædda að
stökkva úr flugvél. „Hræðslan er í
raun öryggisventill á stökkið. Við
finnum alltaf fyrir þessari spennu
og það getur tekið nokkur stökk að
láta sér líða vel í fallinu," segir hann.
Frakkar sigruðu
„í heimsmeistarakeppninni þarf
fleira en eitt stökk þvi keppendur
þurfa að stökkva þrisvar í fyrstu at-
rennu, síðan átta stökk og þeir sem
komast í úrslit stökkva enn fleiri. Á
fjórða tug liða tók þátt í keppninni.
Frakkar unnu, Bandaríkjamenn
urðu í öðru sæti, Danir í því þriðja,
síðan Rússar, Svíar og Finnar. Okkar
árangur er mjög góður miðað við að
við komum frá íslandi. Margir af
þeim sem þarna keppa eru atvinnu-
menn sem hafa stokkið yfir tíu þús-
und stökk. Yfirleitt voru menn með
langan bakgrunn í stökkinu.“
Kristófer og félagar hans voru með
þýskan þjálfara með sér. Mikil vinna
liggur að baki hverju stökki því þeir
þurfa að vera með ákveðin munstur
á hreinu og ekki þýðir að gleyma sér
í háloftunum. „Þjálfarinn tekur
myndir af okkur þegar við erum að
fljúga saman, sleppa og mynda
munstur. Við þurfum allir að sleppa
á sama andartakinu og taka grip
hnífjafnt þannig að ekkert má út af
bera. Erflðast er að muna öll munstr-
in en venjulega eru sex munstur í
hverju stökki. Síðan eru þau endur-
tekin frá byrjun. Það eru mjög mikl-
ar hreyfingar á meðan á þessu stend-
ur, við erum að snúa eða eitthvað
að gera meðan við follum niður á
þessum mikla hraða. Það er því eins
gott að hafa einbeitingu í lagi,“ segir
Kristófer ennfremur.
Kostaði sex milljónir
Þeir félagar hafa nú náð settu
marki og segjast vera að ná sér fjár-
hagslega eftir ævintýriö. Undirbún-

Kristófer Ragnarsson, fallhlífarstökkvari og kennari, ánægður eftir ævintýra
ríka dvöl á heimsmeistaramótinu í Arizona. DV-mynd GV/
Kristófer tók þessa mynd af félögum sínum í Arizona,
Nikulai Eliassyni, en hann býr i Flórída, Birgi Sigurjóns-
syni, sem er tölvusérfræðingur í Noregi, og Kristni
Pálssyni, radíóvirkja í Radíóbúðinni.
Svifið um loftin blá.
ingurinn og þátttakan fyrir heims-
meistaramótið kostaði þá um eina
og hálfa milljón á mann. „Þetta var
samt hverrar krónu virði. Við þurft-
um að borga myndatökumann, þjálf-
ara, flugvélar og margt fleira. Þetta
var mikil upplifun og hlutur sem
maður gerir ekki aftur,“ segir hann.
„Við ætlum reyndar að fara til
Flórída um páskana og kenna nokkr-
um íslendingum fallhlífarstökk en
einn okkar, Nikulai, býr þar. Við
verðum tveir kennarar sem stökkv-
um með nemendunum en áður erum
við búnir að kenna þeim öll öryggis-
atriði, neyðartilvik og hvernig fall-
hlífin virkar á jörðu niðri. Þegar
kemur að stökkinu höldum við tveir
í nemandann en hann opnar sjálfur
fallhlífma eða við grípum inn í auk
þess sem nemandinn er með sjálf-
virkan opnunarbúnað ef annað
bregst.“
Þess má geta að mun betra er að
stökkva í hita en kuldanum hér
heima. Mikill áhugi er á fallhlífar-
stökki í Bandaríkjunum og sérstak-
lega á heitari svæðum eins og
Flórída, Kaliforníu og Arizona.
Frakkar hafa einnig staðið mjög
framarlega en mikið er stokkið í Suð-
ur-Frakklandi.
Konur allt of fáar
Kristófer hefur kennt fallhlífar-
stökk hér á landi og erlendis. Hann
mun hefjast handa við kennslu strax
í maí en ekki eru margir sem hafa
ánetjast sportinu. „Ég býst viö að það
sé vegna þess hversu dýrt þetta er,“
segir Kristófer. „Það er svo mikill
kostnaður í kringum þetta eins og
tlugvéhn og búnaður þannig að nám-
skeiðið kostar 75 þúsund krónur með
tveimur kennurum og sérstökum
búnaði. Hins vegar er gjaldið mun
lægra en annars staðar í heiminum."
Kristófer segir að kon'ur séu mjög
öflugar í fallhlífarstökki annars stað-
ar en á íslandi. „Þegar ég var í Sví-
þjóð var um það bil einn þriðji
stökkvara konur," segir hann. „Það
er mjög sérkennilegt hér á landi
hversu fáar konur stökkva. Tvær
fóru út um jólin og lærðu í Flórída.
Það er aðeins ein í viðbót sem stekk-
ur hér á landi. íslenskt kvenfólk er
alltof rólegt í þessu,“ segir Kristófer.
Þær konur sem áhuga hafa á fallhlíf-
arstökki eiga möguleika í sumar að
taka sig á og prófa. „Öryggið er oröið
svo gífurlega mikið og miklu meira
en það var þegar ég byrjaði. Nú er
þessi sjálfvirki opnunarbúnaður og
stökkvarar eru alltaf með tvær fall-
hlífar. Það er því nánast ómögulegt
að fallhlífin opnist ekki,“ segir ofur-
maðurinn Kristófer Ragnarsson.
-ELA