Dagblaðið Vísir - DV - 03.12.1994, Blaðsíða 24

24
LAÚGARDAGUR 3. DESEMBER 1994
Ari Huynh færir sig úr Borgarkringlunni á Laugaveg:
Við höfum allt-
af unnið mikið
- segir Ari en fjölskyldan hefur nú fjárfest í eigin húsnæði
„Ég opnaði þennan stað fyrir viku
síðan og vonast til að hann eigi eftir
að ganga. Það er dýrt að koma svona
stað upp,“ segir Ari Huynh, sem
mörgum er að góðu kunnur fyrir
austurlensku réttina sína í Indókína.
Ari var að opna veitingahús í fyrsta
skipti í eigin húsnæði að Laugavegi
19. Ari opnaði sinn fyrsta stað í
Kringlunni þegar hún var tekin í
notkun sumarið 1987. Hann leigði þar
lítið pláss fyrir veitingarekstur sinn.
„Veitingareksturinn gekk alveg frá-
bærlega vel í Kringlunni. íslendingar
voru mjög hrifnir af þessum austur-
lensku réttum og við unnum mjög
mikið á þessum tíma og allt gekk
vel,“ segir Ari. Þrátt fyrir að vel hafi
gengið hjá Ara í Kringlunni fór hon-
um að ofbjóða há húsaleiga og greip
tækifæriö þegar húsnæði losnaði í
Borgarkringlunni til að flytja sig yf-
ir. „Samningur sem gerður var til
flmm ára var að renna út en ég hefði
sjálfsagt getað framlengt hann,“ seg-
ir hann. „Það voru mistök aö færa
sig,“ segir Ari. „Salan dvínaði mikiö
eftir að \dð komum í Borgarkringl-
una enda veitingastaðurinn illa stað-
settur á annarri hæð hússins," segir
hann ennfremur.
Gengu tómhent út
Þrátt fyrir að Ari hefði byggt upp
veitingareksturinn í Kringlunni með
öllum tækjum og tólum varð hann
að skilja allt eftir þegar hann gekk
þar út. „Þannig var samningurinn,"
segir hann. „Við löbbuðum bara út,
fjölskyldan, algjörlega tómhent og
byrjuðum upp á nýtt í Borgarkringl-
unni. í því húsnæði sem við fenguni
hafði veriö fataverslun og viö þurft-
um að breyta miklu auk þess að
kaupa öll tæki. Núna þarf ég aftur
að yfirgefa það sem við höfum verið
að byggja upp,“ segir Ari því enginn
hefur fundist til að kaupa af honum
reksturinn. Ari ætlar að reka veit-
ingastaðinn í Borgarkringlunni til
áramóta en þá lokar hann. „Ég ætla
að setja alla mína krafta í þennan
stað,“ segir hann.
Það var árið 1979 sem Ari kom
hingaö til lands frá Víetnam ásamt
fjölskyldu sinni, konu og íjórum
börnum. Þau voru meðal 34 flótta-
manna sem fengið höíðu landvistar-
leyfi á íslandi. Fólkiö kom með tvær
hendur tómar en allir í þessum hópi
hafa spjarað sig mjög vel hér á landi.
„Við höfum alltaf unnið mikið,“ segir
Ari. Hann fékk strax vinnu þegar
hann kom hingað til lands og vann
oft myrkranna á milli til að geta kom-
ið fjölskyldunni sæmilega fyrir. „Ég
vann mikla aukavinnu til að kaupa
litsjónvarp á sínum tíma og frysti-
skáp,“ segir hann og hlær.
Árið 1982 kom fimmta barn hjón-
anna hingað til lands en það hafði
veriö eftir þegar þau yfirgáfu Víet-
nam. Einnig komu hingað mágkona
Ara og tengdapabbi.
Erfitt að læra íslensku
Ari segir að mjög erfitt hafi verið
að læra íslenskuna og þó hann skilji
hana vel þá eru ekki allir sem skilja
framburð hans. Hins vegar hafa börn
hans náð mjög góðu valdi á tungu-
málinu. Sonur hans, Torfi, hefur ein-
mitt verið honum mjög hjálplegur
við rekstur veitingahúsanna. Torfi
var sex ára þegar fjölskyldan flutti
til íslands. Hin bömin eru öll í námi.
Ari byrjaði með veitingarekstur í Kringlunni en flutti sig síðan í Borgarkringluna. Nú hefur hann eignast eigið húsnæði á Laugavegi 19 þar sem hann
hefur opnað nýjan veitingastað. DV-mynd Brynjar Gauti
Ari Huynh helur búið á íslandi i fimmtán
ár og hefur aðlagast vel i þessu ólíka
umhverfi. Hann kom hingað til lands árið
1979 með 33 öðrum flóttamönnum. Allir
úr þessum hópi hafa spjarað sig vel hér
á landi.
Þegar Ari kom til íslands hóf hann
störf á Hótel Sögu. Síðan bauðst honum
að fara til sjós sem kokkur á einu skipa
Eimskipafélagsins. Þegar hann kom
aftur í land fór hann að vinna hjá Aski
á Suðurlandsbraut en flutti sig þaðan
yfir í Kaffivagninn á Granda. Ara lík-
aði mjög vel á Kafíivagninum en þegar
hann hafði starfað þar í þrjú ár skipti
staðurinn um eigendur og honum var
sagt upp störfum. Þá fékk Ari vinnu í
Vörumarkaðnum á Eiðistorgi. Þaðan
lá leiðin í Kringluna þegar hún var
opnuð.
Erfíðir tímar
Ari telur að fólk hafi ekki vitaö um
hefur aldrei heimsótt föðurland sitt
eftir að hann kom til íslands.
Fordómar
Þrátt fyrir að Ari og fjölskylda hans
hafi spjarað sig vel á íslandi og aðlag-
ast vel íslenskum aðstæðum hafa
þau orðið fyrir fordómum hin allra
síðustu ár. Ari vill sem minnst úr
því gera en finnst það leiðinlegt.
Hann segist aldrei hafa fundiö fyrir
fordómum fyrr en eftir að fréttir birt-
ust um Víetnama sem komist hafði
í kast við lögin. „Þaö finnast ein-
tiverjir vondir í öllum þjóðflokkum,"
segir Ari.
Á Laugaveginum eru nú allmargir
austurlenskir staðir og þar hefur
myndast nokkurs konar Chinatown
eins og í öllum stórborgum heimsins.
Ara finnst margt hafa breyst á ís-
landi frá því hann kom hingað fyrir
fimmtán árum og samkeppnin hefur
harðnað til muna. En íslendingar
kunna vel að meta austurlenskan
mat og Ari hefur selt ótalið magn af
djúpsteiktum rækjum með súrsætri
sósu í gegnum tiðina. Honum finnst
þó eins og pastaréttir og pitsur hafi
heillað íslendinga mest.
Ari lærði að kokka af föður sínum
sem lærði af sínum föður og svo koll
af kolli. Þannig hefur eldamennskan
gengið í erföir í fjölskyldunni. „Það
kom aldrei til greina að ég færi aö
vinna við annað en mat,“ segir Ari
Huynh léttur í skapi.
vietnamamir nommr:
„Þettaersem
draumur”
Það vakti mikla athygli þegar flóttamennirnir frá Víetnam komu til landsins
1979. Þessi frétt birtist í Dagblaðinu 21. september 1979.
að hann flutti sig yfir í Borgarkringl-
una á sínum tíma. Hann segist vera
búinn aö leita að öðru húsnæði all-
lengi. „Ég hafði áhuga á miðbænum
bg var búinn að tala við marga hér
við Laugaveginn. Ég frétti af því að
þetta húsnæði væri að losna og ósk-
aði eftir að fá staðinn leigðan. í fyrstu
var talið að þaö yrði í lagi en síöan
var ákveðið að selja húsið allt í einu
lagi. Ég hafði ekki hugsað mér aö
steypa mér í skuldir en ætla aö vera
bjartsýnn og vona að þetta gangi
vel,“ segir hann. „Það hafa verið erf-
iðir tímar og fólk hefur ekki haft
mikil efni en vonandi fer það að lag-
ast.“
Ari fékk Finn Fróðason arkitekt til
að hanna staðinn fyrir sig. Finnur
taldi heppilegast að staðurinn væri
öðruvísi en þessi týpísku austur-
lensku staðir og minnir hann því
fremur á fallegt kaffihús. Ari segist
ætla að vera með ódýra rétti í hádeg-
inu en á kvöldin leggur hann meiri
áherslu á rétti af matseðli. Þá segist
hann einnig ætla að selja mat út.
Ari og eiginkona hans, Margrét
Huynt, hafa lagt mikla vinnu í veit-
ingastaðina sína og fjölskyldan hefur
verið mjög samhent í rekstrinum.
Ari segist aldrei hafa tekið sér sum-
arfrí frá því hann kom til íslands.
Hann hefur þó reynt að skoða landið
í styttri ferðum og fer iðulega í Blá-
Qöll með fjölskylduna á skíði. Ari
—nýja fóiuriandið
halsaðlmed
sálogbirtu