Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.1994, Blaðsíða 35

34
LAUGARDAGUR 17. DESEMBER 1994
í matarboði hjá Streisand og boðið til veislu með De Niro:
Ég lít ekki upp
til fræga fólksins
„Þetta er bara vinna og aftur vinna
og útsjónarsemi. Fjölskyldan hefur
líka staðið saman sem einn klettur í
þessari vinnu. Það held ég að sé
meginástæðan fyrir því að þetta er
hægt,“ segir Árni Samúelsson, for-
stjóri í Sambíóunum, en hann má
með réttu kalla bíókóng íslands.
Sambíóin eru í raun heiti yfir íjögur
kvikmyndahús sem Ámi rekur. Bíó-
höllin og Saga-Bíó eru til húsa í Álfa-
bakkanum, Bíóborgin er á Snorra-
brautinni að ógleymdu Nýja-Bíói í
Keflavík. Samanlagður sætafjöldi i
kvikmyndasölum hans í Reykjavík
er um 2500 en í höfuðborginni allri
eru bíósætin nærri 6 þúsund svo öll-
um ætti að verk ljóst hversu stór
hlutur Árna er á þessum markaði.
Ámi hóf afskipti af kvikmynda-
húsarekstri í Keflavík árið 1967 en
segja má að hjólin hafi farið verulega
að snúast þegar hann réðst í stór-
framkvæmdir í Mjóddinni og ákvað
aö reisa bíó með mörgum sölum.
Þetta var fyrir meira en áratug og
ekki höfðu allir jafn mikla trú á þessu
framtaki. „Það héldu margir að ég
væri bandbijálaður þegar ég fór út í
þessa framkvæmd. Þá var mynd-
bandavæðingin aö komast í hámark
og mönnum þótti ekki sniðugt að
reisa enn eitt kvikmyndahúsið í
Reykjavík. Ég mat þetta öðruvísi og
leit svo á að skortur væri á nýju fjöl-
salabíói sem væri ekki alveg í mið-
borginni og hefði nóg af bílasíæðum.
Það éru allir á bílum og þess vegna
taldi ég þetta heppilegt eins og hefur
komið á daginn. Þessi staður, Mjódd-
in, er einhver sá albesti í bænum.
Breiðholtið með Árbæinn við hliðina
og svo er stutt í Kópavog, Garðabæ
og Hafnarfjörð."
ísland komið á kortið
Með' tilkomu bíósins í Mjóddinni
höfðu kvikmyndaáhugamenn nú úr
fleiru að velja. Jafnframt var hægt
að sjá nýjustu stórmyndirnar á sama
tíma og jafnvel áður en þær voru
sýndar í helstu borgum heims. Fyrir
flesta var þetta nýjung enda höfðu
slíkar myndir aðeins verið í boði fyr-
ir jól og páska oftast nær. „Áður fyrr
voru myndirnar kannski þriggja ára
gamlar þegar þær komu hingað til
lands og ég sá fram á að þessu þyrfti
að breyta. Ég gat fengið mína við-
skiptaaðila erlendis til láta okkur
hafa myndirnar fyrr en það kostaði
smáátök. Þeir litu aldrei á ísland
öðruvísi en sem litið viðskiptaland.
En eftir að þeir fóru að láta okkur
hafa myndimar fyrr og við gátum
sýnt þær lengur tókum við meira inn
af peningum og skiluðum þá hka
meiru til baka. Eftir það sögðu þeir
að ísland væri komið á kortiö."
Ámi segir að forsenda þess að reka
kvikmyndahús sé aö bjóða upp á
nýjustu myndimar og helst þær
stærstu. Hljóðið verður líka að vera
fyrsta flokks og sætin þægileg og
góð. Þá má heldur ekki gleyma popp-
kominu, það verður aö vera í lagi.
Svo vill reyndar til
að þessa dagana standa yfir breyting-
ar í Bíóhölhnni. Hljóðkerfið er
endurbætt, stærsti salurinn hefur
verið hækkaður upp og skipt var um
stóla en bíókóngurinn hkir
þægjlegheitum nýju sætanna við
Rolls Royce. Og nú er verið að ráðast
í breytingar á hinum sölunum.
- segir bíókóngurinn Ámi Samúelsson
Árni og Guðný með Sylvester Stallone I Stokkhólmi. Forstjórinn segir að
vöðvabúntið hafi verið rosalega svekkt yfir móttökunum í Svíþjóð.
Feðgarnir og Þorvaldur Árnason ásamt James Belushi en Árni lýsir þess-
um leikara sem skemmtilegum strák.
Gérard Depardieu er einn fjölmargra leikara sem bíókóngurinn hefur hitt.
Aö sögn Árna virðist hann vera frekar feiminn.
Til útlanda
í hverjum mánuði
Rekstur kvikmyndahúss krefst
mikillar vinnu og starfsdagurinn
getur oft verið langur. Á Árna var
fyrst aö heyra að hann hefði örlítið
dregið úr vinnunni en þegar forstjór-
inn var beðinn að lýsa dæmigerðum
vinnudegi sýndist blaðamanni nú
annað. „Ég vakna yfirleitt frekar
seint á morgnana á vetuma en fyrr
á sumrin. Eg fer í sund á hverjum
einasta degi og syndi minar 20 ferðir
og geri jafnframt leikfimiæfingar.
Þær hef ég útbúið sjálfur meö hhð-
sjón af æfingum sem ég gerði þegar
ég stundaði íþróttir á yngri árum.
Síðan fer ég heim og fæ mér léttan
hádegisverð og er svo kominn í vinn-
una laust eftir kl. 13. Þar er ég fram
að kvöldmat og fer þá heim að borða
en kem svo aftur um hálfníuleytið
og er í vinnunni fram undir miö-
nætti. Eftir að heim er komið fer ég
ekki strax í háttinn heldur lít á það
helsta sem hefur verið á dagskrá
sjónvarpsstöðvanna um kvöldið. í
rúmið er ég ekki kominn fyrr en eft-
ir klukkan tvö.“
Svo koma þeir dagar sem bíókóng-
urinn þarf að bregða sér til útlanda
en starfið krefst ferðalaga árið um
kring. „Já, ég ferðast töluvert mikið
og hef þurft að gera það. Það má segja
að ferðir til útlanda séu að jafnaði
einu sinni í mánuði en mislengi í
hvert skipti. Ég fer aðallega til
Bandaríkjanna og þá til Los Angeles
og eins mikið til London. Einnig fer
ég á ýmsar kvikmyndahátíðir í Evr-
ópu. Ekki er alltaf verið að kaupa
myndir en allar tengjast þessar ferð-
ir þó rekstrinum."
Innsýn í Hollywood
Flest kvikmyndaáhugafólk sér
heimsfrægu kvikmyndastjörnurnar
bara á breiðtjaldinu í bíó en þessir
sömu leikarar og leikstjórar hafa oft
orðið á vegi Árna á ferðum hans er-
lendis og trúlega vildu margir vera
í sporum forstjórans á slíkum stund-
um. „Ég hef séð og rætt við sumt af
þessu fólki. Ég er búinn að vera í
þessum bransa í mörg ár og hef
kynnst mörgum og haft bara gaman
af því,“ segir Árni sem hefur, einn
fárra íslendinga, fengið ágætis inn-
sýn í Hollywood. En hvernig kemur
sá staður honum fyrir sjónir? „Mér
finnst hann ósköp venjulegur. Fyrst
var þetta ihjög spennandi þegar maö-
ur sá þessa frægu leikara berum
augum. John Travolta sá ég rétt eftir
aö hann lék í Grease og þá var þetta
eitthvaö sem var alveg æðisgengið
að fá að ræða við þennan mann. í
dag finnst mér þetta hins vegar ósköp
venjulegt fólk og ég geri ekki nokk-
urn mun á þvi viö hvem ég tala.
Hvort viðkomandi er heimsfrægur
leikari eða ekki skiptir ekki nokkru
máli. Ég lít ekkert upp til þessa
fólks."
Þegar hér er komið sögu dregur
Árni fram boðskort sem hann fékk á
mannfagnað í kvikmyndaborginni
frægu. A gestalistanum eru m.a. nöfn
allra frægustu leikaranna í Holly-
wood (Robert De Niro og Michelle
Pfeiffer, til að nefna bara tvo). ís-
lenski forstjórinn komst þó ekki í
samkvæmið en virðist ekkert hafa
tekið það nærri sér. Ámi hefur þó
áður verið í sams konar boði og ítrek-
ar að honum fmnist þetta bara venju-
legt fólk og hann geri engan greinar-
mun á því og öðrum. Sjálfsagt eru
leikararnir eins misjafnir og þeir eru
margir og túlkun þeirra á stjörnu-
hlutverkinu í samræmi viö það. Árni
sagði eina sögu af Sylvestur „Rocky“
Stallone í því sambandi.
„Ég var einu sinni ásamt fleiri í
Stokkhólmi um leið og Sylvester
Stallone. Leikarinn kom til borgar-
innar á einkaflugvél og bjó þar á fin-
asta hóteli. Þar var hvorki múgur
né margmenni að taka á móti honum
á hótelinu og hann átti ekki eitt ein-
asta orð yfir það. Hann var alveg
rosalega svekktur yfir því. Viö löbb-
uðum nokkrir með honum á stað í
nágrenninu og það var alveg sama
sagan. Fólkið, sem við mættum,
pískraði eitthvað sín á milli en það
var allt og sumt og Stallone fannst
þetta allt saman voða skrýtið." Að
mati Árna eru Norðurlandabúar
engir stjörnudýrkendur. Það á við
um aðrar þjóðir og þá sérstaklega
Bandaríkjamenn. Hvað Stallone
varðar hefur hann iðulega verið
sagður ekki hár í loftinu og forstjór-
inn tók undir það. Vöðvabúnt er
hann samt og það fann Árni vel þeg-
ar hann tók utan um leikarann en
bakið á honum var eins og grjót við-
komu, slíkur var vöðvamassinn.
JonVoight og
pönnukökurnar
Alltof langt mál væri að telja upp
alla þá leikara sem Árni hefur hitt
en nefna má til sögunnar annað
vöðvabúnt, Arnold Schwarzenegger,
sem forstjórinn hefur spjallað við.
Þá var hann einu sinni í matarboði
sem leik- og söngkonan Barbra Strei-
sand hélt en ekki náði hann tali af
gestgjafanum í það skiptiö. Einn er
síðan sá leikari sem Arni telur til
sinna persónulegu vina. „Ég á einn
góðan kunningja sem hefur komið
til íslands og það er Jon Voight. Hann
kom heim til mín og át íslenskar
pönnukökur og hann talar ennþá um
það þegar við hittumst. Það er eini
leikarinn sem ég hef kynnst mjög vel
en við höldum alltaf sambandi."
Voight fékk óskarsverðlaunin fyrir
frammistöðu sína í kvikmyndinni
Coming Home en í umræddri mynd
lék hann á móti Jane Fonda. Síðan
hefur frægðarsól hans skinið mishátt
sem er kannski dæmigert fyrir það
hvernig hlutirnir geta gengið fyrir
sig í Hollywood. „Það er synd að
Voight skuh ekki hafa notið sín betur
í kvikmyndaleik. Hann var í sterkum
myndum hér áður fyrr á borð við
Midnight Cowboys og seinna í
Runaway Train. Hann var útnefndur
til óskarsverðlauna fyrir þá síðar-
töldu en vann ekki. Ég man alltaf
eftir því þegar kastljósinu var beint
að honum eftir að úrslitin voru kunn
og hversu hrikalega svekktur hann
var. Eftir Runaway Train hvarf hann
og fór út í einhveija vitleysu. Síðan
hefur Voight ekki leikið í sterkri
mynd eins og hann er nú stórkostleg-
ur leikari." Forstjórinn segir óskars-
verðlaunin vera heilmikiö „show“
og hann útilokar ekki að eitthvað
plott gæti átt sér stað hjá meðlimum
akademíunnar. Hann segist hins
vegar vera spenntur að sjá hvort
Tom Hanks vinnur annað árið í röð,
næst þegar verðlaunin verða afhent.
LAUGARDAGUR 17. DESEMBER 1994
Leikarar nenna ekki
að koma í kuldann
Þótt Árna hafi tekist að fá vin sinn,
Jon Voight, í heimsókn til íslands
virðast flestir þessara frægu leikara
vera því andsnúnir. „Þeir eru ekki
s_penntir fyrir því að koma hingað.
Eg er fyrir löngu hættur að reyna
að fá þessa menn hingað. Flestir
hugsa að hér sé bara kuldi og djöfull
þó sumir viti nú meira um landið.
Þetta snýst ekki um svimandi pen-
ingakröfur af þeirra hálfu. Þeir ein-
faldlega nenna ekki að koma hingað.
Kannski breytist það þegar þeir upp-
götva hversu allt hér er heilnæmt,"
segir forstjórinn sem er sjálfur dug-
legur að ferðast um eigið land. „Á
sumrin er hvergi betra að vera en á
íslandi. Það er öruggt mál.“ Að-
spurður um vetrartímann hlær Árni
dátt og segir það vera annað mál en
á þeim árstíma væri hann ekki mjög
mótfallinn því að búa í mekka kvik-
myndanna.
„Los Angeles er mjög yndisleg borg
þrátt fyrir að þar hafi gengið á ýmsu.
Mér hefur líkað dvöhn þar vel og það
er mjög gott að geta verið þar á með-
an kuldinn er hvað mestur hér.“ Bíó-
kóngurinn segir að stundum komi
þaö fyrir að hann mæti þekktum
leikurum þegar hann bregður sér út
í búð þar ytra. Allra þekktustu
stjömurnar, þessar sem eru með hirð
lífvarða í kringum sig, hefur hann
þó ekki enn hitt í búðarápinu.
Útvarps- og sjón-
varpsrekstur
Þótt kvikmyndabransinn sé Árna
hugleikinn hefur fyrirtæki hans
fengist við fleira en að sýna kvik-
myndir eins og útgáfa hans á mynd-
böndum gefur til kynna. Sam-Mynd-
bönd er leiöandi fyrirtæki á mark-
aðnum í dag og gefur m.a. út vinsælt
efni úr smiðju Walts Disneys. Þar
má nefna ævintýrið um Mjallhvíti
og dvergana sjö en á forsíðu DV í dag
sést Árni einmitt í félagsskap þessara
frægu persóna. Eitt af því nýjasta í
rekstrinum er hins vegar útvarps-
stöðin FM en aðstaða hennar er í
höfuðstöðvum fyrirtækisins í Mjódd-
inni. „Þessa útvarpsstöð rak á fjörur
okkar í sumar og ég ræddi það við
syni mína hvort þetta gæti verið
sniðugt. Við áttum reyndar eftir
pláss í húsinu sem var alveg rakið
fyrir útvarpsstöð og það hafði ekki
svo lítið að segja. Útvarpsstöðin kom
hingað inn í september. Við gerðum
ákveðnar breytingar og síðan hefur
hún bara verið á fljúgandi ferð upp.“
Sjónvarpsmál hafa líka verið for-
stjóranum ofarlega í huga en hann
hefur komið nálægt málefnum
Stöðvar 2. „Ég er búinn að vera svona
ýmist fyrir innan eða utan gluggann
í því sambandi. Og er núna svona
aðeins fyrir utan en ég seldi minn
hlut í Stöö 2 í sumar. Það veit hins
vegar enginn hvað gerist seinna.
Þetta voru ágætis tímar og það gæti
vel verið að ég kæmi nálægt rekstri
sjónvarpsstöðvar síðar.“
Fjölskyldan
hittist í vinnunni
Árni kveðst vera óhræddur að tak-
ast á við verkefni en best sé að halda
sig við hluti sem eru skyldir þeim
rekstri sem fyrir er. Óhætt er að
segja að hann sé umsvifamikill á sínu
sviði og þeir eru ekki margir íslend-
ingar, bíógestir eða aðrir, sem ekki
þekkja nafn hans. Með öðrum orðum
má segja aö hann sé þekktur í þjóðlíf-
inu. Frá þessu berst tahð að öfund
og slúðursögum en Árni segist láta
allt slíkt sem vind um eyru þjóta. „Ég
hef lagt mikið á mig og þetta hefur
ekki veriö fyrirhafnarlaust. Fjöl-
skyldan hefur staðið sanian um að
ná þessu takmarki en ég held að fólk
sé ekkert að öfundast." Éiginkona
Áma er Guðný Ásberg Bjömsdóttir
og eiga þau þrjú börn, Björn Ásberg,
Alfreð Asþerg og Elísabetu Ásberg.
Fjölskyldan er öll í þessum rekstri
af fullum krafti nema hvað Elísabet
er nú búsett í Bandaríkjunum.
Tengdadætur Áma starfa báðar í
fyrirtækinu og hann segir kíminn á
svip að hann bíði þess að barnaböm-
in nái aldri til aö starfa þar einnig.
„Það héldu margir að ég væri bandbrjálaður þegar ég fór út í þessa framkvæmd. Þá var myndbandavæðingin að komast í hámark og mönnum þótti
ekki sniðugt að reisa enn eitt kvikmyndahúsið i Reykjavik," segir Árni Samúelsson, forstjóri i Sambióunum, m.a. i viðtali við DV. Hann var á annarri
skoðun og reyndist hafa rétt fyrir sér. DV-myndir GVA o.fl.
Forsenda þess að reka kvikmyndahús er að bjóða upp á nýjustu myndirn-
ar og helst þær stærstu, segir forstjórinn.
Árni segir líka að starfsfyrirkomu-
lagið sé þannig að íjölskyldan hittist
í vinnunni enda sé lítið um frídaga.
Bíó verður
alltaf við lýði
Þrátt fyrir annríkiö hefur aldrei
hvarflað að forstjóranum aö hætta
þessu og fara að gera eitthvað allt
annað. „Nei, það hefur aldrei komið
til greina. Ég hef svo gaman af þessu
og þá sérstaklega að vinna með son-
um mínum og auðvitað öllu hinu
starfsfólkinu líka. Ég get veriö harð-
ur húsbóndi en okkar samvinna hef-
ur verið mjög góð og þaö er líka nauð-
synlegt. Að vinna með fjölskyldunni
hefur sína kosti og galla en kostirnir
eru miklu fleiri.“
Myndbandavæðing og aukiö fram-
boð á sjónvarpsefni hefur síður en
svo dregið kjarkinn úr Árna og hann
er bjartsýnn á framtíð bíóhúsa. „Ég
held að bíó verði alltaf við lýði. Það
er alveg sama hvaða samkeppni
kemur við bíóin, fólkið verður alltaf
að komast út til að vera innan um
hvað annað." Líkt og margir aörir á
Árni sér uppáhaldsleikara og uppá-
haldsmyndir. Efstir á blaði hjá hon-
um eru Sean Connery og Harrison
Ford og af einstökum kvikmyndum
nefnir hann James Bond og segir að
góöar afþreyingarmyndir á borð við
þær finnist honum skemmtilegar.
Laxveiði og landsliðs-
maður í handbolta
Forstjórinn sér nær allar myndir
sem bíóhúsin hans taka til sýninga
en kvikmyndirnar eru bæði hans
vinna og áhugamál. Hann á þó líka
annað áhugamál sem hann reynir
að sinna. „Ég hef áhuga á laxveiði
og hef farið nokkrum sinnum. Ég
fylgist hka með íþróttum en fer þó
ekki á völlinn, læt mér nægja að lesa
um þetta í blöðunum," segir Ámi en
sjálfsagt eru ekki margir sem vita
að forstjórinn var vel liðtækur
íþróttamaður á sínum yngri árum
og lék m.a. handknattleik með Ár-
manni. Hann lék fyrir utan sem
skytta í sínu hði og náði þeim áfanga
að verða vahnn í fyrsta unglinga-
landshðið og síðan í sjálft A-landshð-
ið og lék með því nokkra leiki. íþrótt-
ir voru honum mjög hugleiknar á
þessum tíma en hann gekk aldrei
með þann draum í maganum að reka
bíó. Tilviljun eða röð óvæntra atvika
hefur þar fremur komið við sögu.
Ekki er þó annað á Árna að heyra
en hann sé sáttur viö hlutskipti sitt
í lífinu og hafi gaman af því sem
hann er að gera. Að öörum kosti
væri hann sjálfsagt að fást við eitt-
hvað annað. Við Áma er þó ekki
hægt að skilja án þess að spyija hvort
íslendingar hegði sér vel í bíó og
hvort þaö sé gott að sýna fyrir þá.
„Já, íslendingar hegða sér mjög vel
í bíó. Ég get ekki sagt annað. Þeir
mættu kannski gera aðeins meira að
þvi að láta rushð í ruslakörfurnar
en það er það eina. íslendingar eru
mjög gott bíó-fólk.“