Dagblaðið Vísir - DV - 02.12.1995, Síða 38

46
LAUGARDAGUR 2. DESEMBER 1995
Hiö landsfræga hús, sem kennt er
við Jón Sigurðsson forseta er homi
0ster Voldgade og Stokhusgade í
Kaupmannahöfn, ekki langt frá mið-
borginni. Á þriðju hæð hússins
bjuggu Jón og kona hans, Ingibjörg
Einarsdóttir, á árunum 1825-1879.
Fyrir rétt tæpum þrjátíu árum,
eöa árið 1966, gaf danski stórkaup-
maðurinn Carl Sæmundsen Alþingi
Islendinga húsið og hefur-það allar
götur síðan veriö einn helsti sam-
komustaður íslendinga í Kaup-
mannahöfn.
Fyrir skömmu átti greinarhöf-
undur leið um Kaupmannahöfn og
ákvað að líta inn í Jónshús. Hann
hitti þar að máli Ólafiu Einarsdótt-
ur, rekstrarstjóra félagsstarfseminn-
ar, og spjallaði við hana um starf-
semina sem fram fer í húsinu.
Ég er hér til að
aðstoða Islendinga
„Flestir íslendingar vita að það er
eitthvað til sem heitir Jónshús en ég
held að fáir viti í raun fyrir hvað
húsið stendur og enn færri viti hvað
gerist í þessu húsi. Þessu þarf að
breyta," segir Ólafia sem hóf störf í
apríl síöastliðnum.
„Ég sé meðal annars um að skipu-
leggja og samræma starfsemina sem
fer fram hér í félagsheimilinu og sé
til þess að fyrirhugaðir viðburðir
rekist ekki á,“ segir hún. „Þetta er
mjög skemmtHegt starf en jafnframt
krefjandi og mikið að gera. í starfs-
lýsingunni segir einnig að ég eigi að
vera til aðstoðar bæði íslendingum,
sem eru hér í Kaupmannahöfn, og
eins Dönum sem vilja fara til ís-
lands. Ég leysi e.t.v. ekki úr málum
fólks en ég get bent þeim á hvert á
aö leita.
Það leita fjölmargir hingað, t.d.
Danir sem eru á leið til íslands og
vilja fá upplýsingar um landið.
Margir íslendingar .koma til mín,
meðal annars í leit að húsnæði. Það
er ýmislegt annað sem þarf að að-
stoða þá við og má t.d. nefna hvern-
ig skattamálum er háttað eða til að
fá hjálp við flutningsvottorð o.þ.u.l.
Það getur stundum verið erfitt að
vera nýfluttur til annars lands og
vita ekki hvert á að snúa sér, jafhvel
með einfoldustu mál. Þá er gott að
vita af okkur í Jónshúsi og við reyn-
um eftir fremsta megni að rétta
hjálparhönd,“ segir Ólafia.
Mikið um að vera
í Jónshúsi
í Jónshúsi er ávallt mikið um að
vera, sérstaklega á veturna, og ým-
iss konar starfsemi í gangi. Meðal
þeirra sem nýta sér húsið eru ís-
lendingafélagið, námsmannafélagið
og söfnuðurinn, auk þess sem Ólafía
og aðrir starfsmenn hússins brydda
upp á margvíslegum uppákomum.
„Konukvöld hafa verið haldin reglu-
lega hér í húsinu í um tuttugu ár,“
segir Ólafia. „Eins hefur bók-
Unnur og Guðrún, eru báðar mennt-
aðir matreiðslumenn og því alvanar
svona stússi og það sem meira er
þær hafa gaman af því.
Enginn svikinn
af að líta inn
„Markaðurinn er fyrir hendi því
það er fullt af íslendingum í Kaup-
mannahöfn og nágrenni. Einnig eru
allir þeir sem koma til Danmerkur
sem ferðamenn. En það verður eng-
inn svikinn af því að líta inn í þetta
sögufræga hús,“ segja þær. „íslend-
ingar eru farnir að sækja hingað í
meira mæli en áður, sérstaklega allt
nýja fólkið sem er að flytja til Dan-
merkur. Þó nokkuð margir koma
hingað þegar opið er. Dagskráin í
Jónshúsi, eins og konukvöld, bók-
menntakvöld o.þ.u.l., er einnig mjög
vel sótt. Annars er það þannig með
marga íslendinga að þeir kvarta yfir
því að það sé ekki nóg að gerast í
húsinu en vilja svo ekkert gera sjálf-
ir. Það þarf að virkja þá íslendinga
sem búa í Kaupmannahöfn betur, fá
þá til að vera meira með og gera
dagskrána í Jónshúsi sem fjölbreyti-
legasta og skemmtilegasta,“ segja
þær.
Hér fær maður upplýsingar um
allt milli himins og jarðar
„Við erum alltaf brosandi og svo
Ólafía Einarsdóttir er rekstrarstjóri félagsstarfseminnar í Jónshúsi.
DV-myndir GF
menntafélagið Thor, sem nefnt er
eftir Thor Vilhjálmssyni rithöfundi,
haldið reglulega bókmenntakvöld.
Síðan er boðið upp á dönskunám-
skeið hjá okkur og þau virðast ætla
að verða mjög vinsæl meðal íslend-
inganna héma í Kaupmannahöfn."
„Safn Jóns Sigurðssonar er hér til
húsa, þ.e. minningarstofa um hann
og störf hans. En ástæðan fyrir því
að við íslendingar eigum þetta hús
er að Jón Sigurðsson bjó hér og er
það trúlega merkilegast við húsið.
Mér finnst að allir íslendingar sem
koma til Kaupmannahafnar ættu að
koma hingað og skoða minningar-
stofuna um Jón Sigurðsson.
Veitingasalan er opin svo til á
hverjum degi og getur hver sem er,
Danir, íslendingar sem og fólk ann-
ara landa, litið inn og fengið sér
kaffi og kökur. Félagsstarfsemi er
einnig opin öllum sem vilja. Menn
þurfa ekki að vera skráðir í eitt-
hvert félag til að fá að vera með,“
segir Ólafía.
Hún segir einnig að reynt sé að
hafa dagskrána í húsinu sem fjöl-
breytilegasta svo að allir finni eitt-
hvað við sitt hæfi. „Við reynum að
gera okkar besta til að Jónshús
verði raunverulegt íslendingahús og
haldi áfram að vera miðstöð íslend-
inga í Danmörku. Mér finnst að það
ætti að vera eðlilegur hlutur fyrir
íslendinga sem koma til Kaup-
mannahafnar að heimsækja Jóns-
hús, þótt ekki væri nema til að
skoða safnið. Því hvet ég alla íslend-
inga sem búa í Kaupmannahöfn eða
eru hér á ferðalagi að koma í heim-
sókn,“ segir Ólafía að lokum.
Reynum að liðsinna öll-
um sem koma hingað
Óhætt er að segja að íslensk gest-
risni riki í húsi íslendinga í Kaup-
mannahöfn, Jónshúsi, og fór blaða-
maður ekki varhluta af henni i
heimsókn sinni í húsið. Jónshús er
ekki aðeins menningarstaður ís-
lendinga í Kaupmannahöfn heldur
einnig nokkurs konar félagsmiðstöð
þar sem hægt er fá upplýsingar og
hjálp, hitta landann, spjalla og
kynnast góðu fólki.
I veitingasölu Jónshúss er m.a.
hægt að fá sér kaffi og kökur, lesa
íslensku blöðin og kaupa íslenskt
sælgæti. Ora baunir, fiskbúðingur
og harðfiskur fást meira að segja i
Jónshúsi, þannig að stemningin þar
er rammíslensk. Síðast en ekki síst
má ekki gleyma íslensku valkyrjun-
um tveimur sem reka veitingasöl-
una, Unni Sigurjónsdóttur og Guð-
„Erum alltaf hressar og kátar," segja Unnur Sigurjónsdóttir og Guðrún
Sveinsdóttir.
rúnu Sveinsdóttur, sem hafa í sam-
einingu séð um reksturinn frá því í
febrúar síðastliðnum.
„Það vantaði einhvem til að sjá
um rekstur veitingasölunnar í Jóns-
húsi og þar sem ég var að ljúka for-
eldraorlofi og var ekki með neitt
sérstakt á prjónunum hringdi ég í
Unni og við ákváðum að prófa,“ seg-
ir Guðrún. „Við sóttum um á
fimmtudegi, vorum ráðnar á sunnu-
degi og hófum vinnu þremur dögum
seinna. Það má því segja að þetta
hafi allt gerst mjög snöggt," segir
Guðrún og brosir.
Þær höfðu oft komið í Jónshús og
vissu nokkum veginn út í hvað þær
vom að fara. Veitingasalan hafði
verið í lægð í nokkum tíma og erfitt
var að fá íslendinga til að koma
þangað. Það var því mikil vinna
sem beið þeirra. Þær kvarta þó ekki
undan álaginu enda báðar þaulvan-
ar veitingahúsarekstri. Þær stöllur,
hryllilega hressar að fólk er í öng-
um sínum yfir því að það skuli ekki
vera löngu búið að koma hingað,"
segja þær og hlæja. „En í alvöru, þá
reynum viö að taka vel á móti öllum
sem koma í Jónshús því við viljum
að fólki líði vel hérna. Það eru
margir nýkomnir hingað út, jafnvel
einir, og þá er gott fyrir þá að vita
að þeir hafa stað þar sem þeir geta
hitt aðra íslendinga og jafnvel feng-
ið upplýsingar og hjálp með allt
milli himins og jarðar. Við reynum
eftir fremsta megni að liðsinna öll-
um þeim sem hingað koma. Við
hvetjum alla íslendinga sem eiga
leið til Kaupmannahafnar að koma í
heimsókn til okkar í Jónshús. Við
eigum alltaf úrvalskaffi á könnunni,
geggjaðar heimabakaðar kökur og
brauð og erum alltaf hressar og kát-
ar,“ segja þær Unnur og Guðrún að
lokum
Guðbjartur Finnbjörnsson
Heimsókn í Jónshús í Kaupmannahöfn:
Hvet alla Islendinga
að koma í heimsókn
- segir Ólafía Einarsdóttir rekstrarstjóri