Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1998, Qupperneq 28

LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1998 T>V
2. Mikamál
-----
Renato Villepelle lestarþjónn
tók eftir því að hurðin á salerninu
var læst þegar hraðlestin á Mið-
jarðarhafsströndinni kom á enda-
stöðina í Ventimiglia. Farþegarnir
stigu af, en enginn kom út af sal-
erninu. Klukkuna vantaði tæpar
tuttugu minútur í tólf á miðnætti,
en þetta var 12. apríl síðastliðinn.
Villepelle bankaði á dyrnar og
spurði hvort nokkur væri iiini.
Þegar enginn svaraði tók hann
fram lyklakippuna sína og opnaði.
Út um dyrnar féll líkið af konu.
Henni hafði verið nauðgað en hún
síðan skotin. Lestarvörðurinn tók
eftir því að hún hafði verið mjög
lagleg.
Hvarf úr klefanum
Lögreglunni var gert viðvart og
umfangsmikil rannsókn hófst. Það
var þó ekki fyrr en næsta dag að í
ljós kom hver látna konan var.
Nafnið var Marie Angela Rubino
og hún var þrjátíu og tveggja ára
ítölsk hjúkrunarkona á leið frá
Menton á franska hluta Miðjarðar-
hafsstrandarinnar til foreldra
sinna á Ítalíu, en þangað hafði
ferðinni verið heitið því fyrir dyr-
um stóð jarðarför frænda hennar.
Eldri hjón sem hún hafði verið
með í klefa höfðu veitt henni at-
hygli. Þau sögðu að hún hefði
óhreinkað á sér hendurnar við að
loka glugganum, tekið tösku sína
og sagst ætla fram á snyrtingu að
þvo sér. Hún sneri ekki til baka og
hjónin héldu að hún hefði annað
hvort ákveðið að fá sér sæti i öðr-
um klefa eða þá að hún hefði yfir-
gefið lestina skömmu eftir að hún
fór fram á snyrtinguna.
Kenning lögreglunnar var sú að
Marie Angela hefði hitt morðingja
sinn á gangi lestarvagnsjns. Hann
hefði elt hana að salerninu, nauðg-
að henni og skotið. Tæknideild
lögreglunnar gat skömmu síðar
upplýst að kúlan sem varð henni
að bana hefði komið úr Smith &
Wesson skammbyssu með hlaup-
víddinni .38.
Fleiri morð með sams
konar vopni
Morðið í hraðlestinni minnti á
morð konu í hraðlestinni frá Gen-
óa til Mílanó fjórum dögum áður.
Þá haföi tuttugu og átta ára konu,
Elisabettu Zopetti, verið nauðgað
en hún síðan skotin með Smith &
Wesson skammbyssu af sömu
hlaupvídd. Hún hafði einnig verið
mjög lagleg.
Kvennamorðin tvö urðu frétta-
efni og um hríð óttuðust margar
konur sem voru einar síns liðs
ferðir með lestum á Miðjarðar-
hafsströndinni. En þótt lögreglu-
menn færu með ýmsum þess-
ara lesta urðu þeir einskis
varir um lestarmorðingj-
ann dularfulla.
Brátt vaknaði þó grunur
um að sá sem myrt hafði kon-
urnar í lestunum hefði fleiri
morð á samviskunni, þótt ekki
hefðu þau verið framin í járn-
brautarlestum. Fjórar vændiskon-
ur höfðu verið myrtar á nokkrum
■ vikum. Ein þeirra, albönsk kona,
hafði verið myrt 10. apríl, það er
milli lestarmorðanna tveggja. í
fyrstu hafði lögreglan haldið að
morð vændiskvennanna tengdust
átökum glæpahringja sem hagnast
á vændi, en eftir að í ljós kom að
konurnar fjórar höfðu einnig verið
skotnar með Smith & Wesson
skammbyssu með hlaupvíddinni
.38 þótti Ijóst að um sama morð-
ingja væri að ræða.
Klæðskiptingurinn
Lorena, klæðskiptingur sem
Á hæli um tíma
Morðtilraunin leiddi til þess að
Bilanca var á geðveikrahæli í
nokkur ár. En honum var sleppt
eftir að geðlæknar komust að
þeirri niðurstöðu „að hann þjáðist
að vísu af geðsjúkdómi, en gæti
ekki talist hættulegur umhverfi
sínu“.
Einn yfirmanna rannsóknar-
sveitar lögreglunnar, Filippo
Ricciarelli, færði sér vel i nyt
teikninguna sem gerð hafði verið
eftir fyrirsögn Lorenu. Hann leit-
aði Bilanca uppi, sá hve líkur
hann var viðkomandi og að auki
reyndist Bilanca eiga svartan
Mercedes Benz bíl. Frekari rann-
sókn leiddi í ljós að bílinn hafði
verið í viðgerð vegna beyglu á aft-
urhluta. Þá kom í ljós að ein
vændiskvennanna haföi verið
myrt í þorpinu Cogoleto við Gen-
óa, þar sem foreldrar Bilancas
bjuggu. Það sem varð Bilanca end-
anlega að falli voru niðurstöður
DNA-rannsókna, en þær sýndu að
Donato Bilanca.
stundaði vændi, bauð gjarnan
þjónustu sína mönnum sem komu
akandi i bílum sínum á þann stað
þar sem hún beið viðskiptavin-
anna. Kvöld eitt kom maður á
svörtum Mercedes Benz bíl og
bauð Lorenu að setjast inn hjá sér.
Samið var um verð og ekið af stað.
En Lorenu fannst maðurinn fljót-
lega undarlegur á svip og í fram-
komu og bað um að mega fara út.
Hann þvertók fyrir það og sagðist
vilja fara á „öruggan stað“ þar
sem ástarleikurinn gæti farið fram
í friði. Lorenu tókst hins veg-
ar að kasta sér út úr
bílnum í krappri
beygju.
meðalháan mann með gráleit augu
og dökkt hár“. Lögreglan fékk
teiknara til að gera mynd af hon-
um samkvæmt fyrirsögn Lorenu.
Og á daginn átti eftir að koma að
teikningin var furðulík mannin-
um sem hafði myrt næturverðina
tvo.
Lögreglan beindi nú augum sín-
um að mönnum sem
gerst höfðu sekir
um kyn-
sæði í látnu konunum í lestunum
og blóðblettir sem fundust á þeim
voru úr honum. Hann var hand-
tekinn, en neitaði allri sekt fyrsta
daginn.
Mörg morð
Maður-
inn ók á eftir
klæðskiptingnum, sem hafði
tekið stefnuna á vöruhús.
Nokkrum augnablikum síðar
komu tveir næturverðir hjólandi,
en þeir höfðu heyrt ópin í Lorenu.
Þegar þeir nálgðust bílinn tók öku-
maðurinn fram skammbyssu og
skaut þá báða. Lorena æpti nú
hærra en nokkru sinni. Ökumað-
urinn var hræddur, sneri bílnum
en rak afturhluta hans í tré og
beyglaði hann. Síðan ók hann burt
á miklum hraða.
Teikningin
Lorena varð fyrst til þess að
geta gefið lögreglunni lýsingu á
manni sem grunaður var um mörg
morð. Hún var á þann veg að um
væri að ræða „dálítið feitlaginn,
glæpi. Brátt lá
fyrir listi með um fimmtíu
nöfnum. Einn þeirra sem
voru á honum var Donato
Bilancia, fjörutíu og sjö ára.
Hann hélt sig oft í spilavítinu í
San Remo og þótti heldur skugga-
legur.
Á yngri árum hafði honum ver-
ið refsað fyrir gislatöku í tengslum
við rán. Og árið 1987 virtist hann
hafa verið gripinn miklu hatri í
garð kvenna eftir að bróðir hans
framdi sjálfsvíg með því að kasta
sér fyrir hraðlest á fullri ferð.
Bilanca kenndi konu hans um ör-
lög hans og hafði reynt að hefna
sín á þann hátt að skjóta á vænd-
iskonu, en tilræðið hafði mistek-
ist.
Næsta dag gerði Bilanca hins
vegar játningu sína. Hún vakti í
senn furðu og skelfingu því ekki
var um sex morð að ræða heldur
sautján. Um lestarmorðin sagði
hann meðal annars: „Ég var á
leið með lest til að heimsækja
foreldra mína og sá þá lag-
lega konu. Ég elti hana inn
á salemið. Hún æpti en ég
fékk hana til að þagna
með því að troða jakka-
erminni upp í hana. Eftir að
við höfðum elskast skaut ég
hana. Ég læsti svo salern-
ishurðinni með
lykli sem ég hafði
stolið af lest-
arverði.
Fjórum
dögum
siðar
myrti ég
konu á alveg sama
hátt. Ég hef myrt í járn-
brautarlestum af því að bróðir
minn dó þegar hann fór fyrir lest.
Konur eru eitt af því sem ég hata
mest í heiminum. Ég gat ekki lát-
ið vera að myrða laglegar konur."
Þama var fengin staðfesting á
að Bilanca var einn af þeim sem fá
útrás fyrir hatur sitt á einhverju
eða einhverjum með því að yfir-
færa það, eins og það er gjarnan
nefnt.
Bróðir hans hafði framið sjálfs-
víg með því að kasta sér fyrir
hraðlest. Og Bilanca kenndi konu
hans um. Þannig vaknaði hatur á
lestum og konum. Útrás fyrir það
fékk Bilanca svo á þann hátt sem
fram er komið.
Nánari lýsingar
Bilanca skýrði nú frá hinum
morðunum. Nokkur fómardýra
hans höfðu verið vændiskonur, en
hann hafði einnig skotið bensínaf-
greiðslumann, tvo gjaldkera í
spilavítinu í San Remo og öryggis-
vörð.
Fyrst myrti hann Marizio
Parenti, eiganda spilaklúbbs, en í
honum hafði Bilanca tapað fé í
póker. Hann grunaði Parenti um
að hafa haft rangt við og ákvað að
hefna sín á honum. Kvöldið eftir
tapið fór hann að húsi hans og
beið þess að hann kæmi heim.
Þegar Parenti kom neyddi Bilanca
hann til að hleypa sér inn. Kona
spilavítiseigandans lá sofandi í
rúmi sínu. Eftir að hafa bundið
þau bæði við hjónarúmið tæmdi
Bilanca peningaskáp í húsinu. Síð-
an skaut hann Parenti. Þá nauðg-
aði hann konu hans, en skaut
hana síðan í brjóstið.
Marie Rubino.
Á hæli til æviloka
Þegar öll málin höfðu verið upp-
lýst hófst mikil umfjöllun um
þennan fjöldamorðingja sem hafði
látið stjómast af hefndarþörf sem
hann virtist aldrei geta fullnægt.
Flestum þótti ljóst að um vanheil-
an mann væri að ræða sem hæpið
væri að talist gæti sakhæfur. Sak-
Teikningin.
sóknarar könnuðu með hverjum
hætti væri hægt að taka þennan
hættulega mann úr umferð 1 eitt
skipti fyrir öll, og brátt varð ljóst
að það yrði ekki gert með fangels-
isdómi. Hann reyndist ekki sak-
hæfur og yrði því ekki dreginn
fyrir rétt til að svara fyrir morðá-
kærur á hefðbundinn hátt.
Niðurstaðan varð sú að geð-
læknar fundu Bilanca andlega
vanheilan og því ósakhæfan og
verður hann til æviloka á hæli fyr-
ir vanheila afbrotamenn.