Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1998, Blaðsíða 58

Dagblaðið Vísir - DV - 07.11.1998, Blaðsíða 58
LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1998 66 ★ jnyndbönd th IHYNDBAHDA GAGNRYNI Martha, má ág kynna Frank, Daniel & Laurence Ást við fyrstu sýn -1 'k'k'k Hin bandaríska Martha (Monica Potter) er búin að fá sig fullsadda af niðurbrjótandi hversdagslífi sinu vestra. Hún ákveður að segja skUið við fortíðina og skeUa sér eitthvað út í heim. London reynist ódýrasti ákvörðunarstaðurinn svo þangað er haldið. Á flug- veUinum hittir hún breskan kvennaflagara, Daniel (Tom HoUander), sem reynir að heiUa hana upp úr skónum. Eitthvað gengur það þó illa og fær hann til liðs við sig vini sína, Laurence (Joseph Fiennes) og Frank (Rufus SeweU). Frank verður ekki síður hrifinn af Mörthu og etur kappi við félaga sinn um hyUi hennar. Gerir þetta Laurence svo áttaviUtan að hann leitar tU geðlæknis og segir honum (og um leið áhorfendum) frá árekstrum félaganna. Ef marka má lofsamlega gagnrýni breskra fjölmiðla á myndinni er ljóst að upphafning þeirra á breskri kvikmyndagerð er gengin út í öfgar. Myndin á miklu meira sameiginlegt með hefðbundnum rómantískum HoUywood-kvikmyndum en skapandi fuUtrúum bresks nýjabrums (t.d. Secrets & Lies og Trainspotting). Ef takmarkið er aftur á móti að líkja eftir HoUywood verður ekki annað sagt en að vel hafi tU tekist því myndin er hvorki verri né betri en bandarísku frummyndimar. Útgefandi: Háskólabíó. Leikstjóri: Nick Hamm. Aðalhlutverk: Monica Potter, Joseph Fiennes, Rufus Sewell og Tom Hollander. Bresk, 1997. Lengd: 90 mín. Öllum leyfð. -bæn Just Write Ást við fyrstu sýn - 2 ★ Harold McMurphy (Jeremy Piven), sem hefur frá unga aldri hrifist af kvikmyndastjörnum, er bílstjóri lítiUar rútu sem keyrir ferðamenn á mUli sögiúrægra hfbýla HoUywood. Og þótt hann sé orðinn þrítugur er hann enn laus og liðugur, en af því hefur faðir hans nokkrar áhyggjur. Hið ótrúlega gerist aftur á móti er Harold hittir hina vinsælu leikkonu Amöndu Clark (Sherilyn Fenn) á veitingastað. Hann gefur sig út fyrir að vera virtur handritshöfundur, sem Amanda þarfnast sárlega. Sam- band þeirra verður nánara með hverjum fundi, en hvemig í ósköpun- um getur Harold hrist handrit fram úr erminni. Just Write er afskaplega upptekin af þeirri tísku að vitna í aðrar mynd ir. Þótt þann leik megi rekja áratugi aftur í tímann, hefur hann fyrst núna hlotið virðingu sem listrænt (póstmódemískt) stílbragð. Um er að ræða sjálfhverfar kvikmyndir er íjalla um framleiðsluferli kvikmynda og/eða vitna í kunn meistaraverk. Og er ekkert slæmt um það að segja en handritshöfundur Just Write (sem einmitt fjallar um gerð handrits) gleymir aftrn- á móti eigin mynd í öllu tilvísanaflóðinu. Þá vekja samræð- urnar um sígild verk kvikyndasögunnar lítinn áhuga áhorfandans, sem óskar sér þess í stað að eitt þeirra væri nú frekar í tækinu. Útgefandi: Myndform. Leikstjóri: Andrew Gallerani. Aðalhlutverk: Sher- ilyn Fenn og Jeremy Piven. Bandarísk, 1997. Lengd: 90 mín. Öllum leyfð. -bæn Afterglow Frábærir leikarar ★★★ Hér er sögð saga tveggja para í Montreal, en leiðir þeirra skarast eftir að viðgerðarmaðurinn Lucky Mann er ráðinn til að útbúa bamaherbergi af Marianne, eiginkonu unga viðskiptasnillingsins Jeffrey Byron. Hann er reyndar lítið hrifinn af hug- myndum konu sinnar um bameignir, því hann er afar upptekinn af sjálfum sér og ferli sínum. Hann hefur varla tima til að sinna eiginkonur sinni, hvað þá ungabarni. Lucky Mann er heill- andi miöaldra kvennabósi og fyllir í tómarúmið í lífi Marianne. Mikið tómarúm er 1 hjónabandi hans sjáifs og fyrrverandi B-myndaleikkon- unnar Phyllis, en þau hafa ekki séð dóttur sína síðan hún hljópst að heiman átta árum áður. Jeffrey rekst á Phyllis þar sem þau em bæði að njósna um maka sína og hún höfðar til fágaðs smekks hans. Hjóna- band hvors pars riðar til falls og að lokum sýður upp úr. Afterglow er fágað drama sem snertir mjúklega á ýmsum spumingum án þess að svara þeim á afgerandi hátt. Stærsti kostur myndarinnar er frábær leikhópur, þar sem hvert hlutverk er eins og sniðið fyrir leikarann í því. Julie Christie var tilnefnd til óskarsverðlauna fyrir sitt hlutverk, en Lara Flynn Boyle, Nick Nolte og Johnny Lee Miller em engu síðri. Útgefandi: Skífan. Leikstjóri: Alan Rudolph. Aðalhlutverk: Nick Nolte, Julie Christie, Lara Flynn Boyle og Johnny Lee Miller. Bandarísk, 1997. Lengd: 111 mín. Bönnuð innan 12 ára. -PJ Little Bit of Soul Hver hefur sinn djöful að draga ★★★i Dr. Richard Shorkinghorn er ungur vísinda- maður sem er að vinna að rannsóknum sem gætu orð- ið til að stöðva hrömun líkamans. Gallinn er að hann fær hvergi styrk til að kosta rannsóknimar. Það er þó einn styrktaraðili sem sýnir áhuga, hin auðuga Grace Michael, og hún býður honum til helgardvalar á sveitasetri sínu ásamt helsta keppinauti hans og fyrmrn ástkonu, Kate, en hún er að fást við sömu hluti. Grace og eiginmaður hennar (sem er fjármálaráðherra landsins) taka vel á móti gestunum, en það er ekki laust við að Richard og Kate séu hálfsmeyk við þessi sérvitru hjón. Óvæntar uppljóstranir og skrýtnar uppákomur fylgja í þessari ófyrir- leitnu og léttgeggjuðu áströlsku gamanmynd, sem hrærir saman vís- indarannsóknum, ástarsamböndum, djöfladýrkun, lífsspeki og efna- hagsmálum í skemmtilega beyglaða þvælu. Óskarsverðlaunahafinn Geoffrey Rush fer á kostum í hlutverki hins djöfullega lúðalega ráð- herra. Aðrir leikarar, ófrægari, standa sig einnig vel og virðast hafa skemmt sér vel við tökur myndarinnar. Útgefandi: Skífan. Leikstjóri: Peter Duncan. Aðalhlutverk: Geoffrey Rush, David Wenham, Frances O'Connor og Heather Mitchell. Áströlsk, 1997. Lengd: 92 mín. Bönnuð innan 12 ára. -PJ Mel Brooks: Geðþekkur Nú eru liðin þrjátíu ár síðan Mel Brooks sendi frá sér sina fyrstu mynd. Hann hefur unnið sér sess sem eitt af stærstu nöfnunum í grín- bransanum með því að senda frá sér vinsælar gamanmyndir reglulega. Hemn er þekktur fyrir brjálæðisleg- an og farsakenndan húmor þar sem hann blandar gjarnan saman háði og slapstick. í flestum mynda hans er hann að taka fyrir einhverja teg- und kvikmynda, eða einfaldlega ákveðnar kvikmyndir, og hæðist að þeim miskunnarlaust (og oft á mjög smekklausan hátt), jafnframt því sem áhorfendum er skemmt með ærslaleik. Stundum getur þó teygst heldur mikið úr ærslaleiknum hjá honum þannig að hann verði leiði- gjam til lengdar. Annað einkenni mynda hans er gyðingahúmorinn sem tröliriður nánast hverri einustu mynd hans, en Mel Brooks er auðvit- að sjálfur gyðingur og veit ekkert skemmtilegra en að henda gaman að eigin fólki. Sjálfshæðni hans gerir hann viðkunnanlegri en ella en stundum er grínið þó of mikið einka- grín og fer þá fyrir ofan garð og neð- an hjá þeim sem lítil kynni hafa haft af hans menningarheimi. Melvin Kaminsky Rétt nafn Mel Brooks er Melvin Kaminsky og hann fæddist árið 1926 í Brooklyn í New York. Hann var lágvaxið og veiklulegt bam og var strítt mikið en kom sér í mjúk- inn hjá félögunum með þvi að koma þeim til að hlæja. Eftir herþjónustu í seinni heimsstyrjöld- inni vann hann fyrir sér sem trommuleikari á sumarhótelum í Catskill-fjöll- unum áður en hann komst í stöðu skemmtanastjóra og fasts grínleikara á einu hótelinu. Til að forðast rugling á honum og trompet- leikaranum Max Kaminsky breytti hann á þessum tíma nafni sínu í Brooks en móðir hans bar nafnið Brookman áður en hún giftist fóð- ur hans. Árið 1949 sótti Mel Brooks um starf sem handrits- höfundur við sjónvarpsþætti Sid Caesars. Sagan segir að Sid Caes- ar hafi ráð- ið hann eftir að hann féll á kné og söng lag um sjálfan sig. Mel Brooks vann fyr- ir Sid Caesar í áratug í félags- skap með mönnum eins og Woody Allen og Carl Rein- er. Hann og Carl Reiner þróuðu síðan hin frægu „2000 Year Old Man“-at- riði sem endaði með met- söluplötu. Hann gerði síðan sjónvarpsþætti með Buck Henry sem kölluðust Get Smart og náðu nokkrum vin- sældum. Klassísk myndbönd Silent Movie ★★* Ekki alveg þögul © Það er erfitt að ímynda sér mynd sem kemst lengra í því að speglast í sjálfri sér. Silent Movie er þögul mynd, gerð löngu eftir að skeið þöglu myndanna er liðið undir lok. Mel Brooks leikur Mel Funn, leik- stjóra sem eitt sinn var stórt nafn en hefur eyðilagt feril sinn með drykkju. Hann hefur bætt ráð sitt og er að reyna að skapa sér nafn að nýju með þeirri snilldarhugmynd sinni að gera þögla mynd. Forstjóri kvikmyndaversins er lítið hrifinn af hugmyndinni þangað til Mel Funn segist munu fá stórstjömur í hlut- verkin til að tryggja afkomuna. Meðan Mel Funn og félagar (Marty Feldman og Dom DeLuise) nota vægast sagt óheföbundnar aðferðir til að klófesta stjörnumar sínar em óprúttnir fulltrúar fyrirtækisins Engulf & Devour að reyna að kaupa upp kvikmyndaverið. Þeir hafa áhyggjur af því að myndin verði svo vinsæl að hún muni bjarga fjárhag kvikmyndaversins og senda því kynbombuna Vilmu Kaplan (Bema- dette Peters) til að tæla Mel Funn og koma honum í flöskuna á ný. Silent Movie: Mel Brooks og Sid Caesar Myndin er mjög metnaðarfull til- raun til að nýta form þöglu mynd- anna og ber vott um listrænan metnað Mel Brooks á þessum ámm. Það þarf kraftmikinn og áræðinn leikstjóra til að gera mynd sem stríðir gegn öllum markaðslögmál- um og hefur varla átt upp á pall- borðið hjá peningamönnunum í Hollywood. Hann sækir auðvitað mikið til „slapstick" húmorsins sem var allsráðandi í þöglu myndunum og tekst að búa til mörg mjög fynd- in atriði. Hins vegar dregur hann myndina svolítið niður með fremur misheppnuðum inn- skotum þar sem flæði myndarinnar er stöðv- að til að koma að ein- um brandara. Mel Brooks, Marty Feld- man og Dom DeLuise ná ágætlega saman í Bakkabræðrahlutverk- um sínum en Berna- dette Peters stelur sen- unni sem hin lostafulla Vilma. Nokkrir frægir leikarar leika sjálfa sig í myndinni, þar á meðal Burt Reynolds, James Caan, Liza Minelli, Anne Bancroft og Paul Newman. Þá segir látbragðsleikarinn frægi, Marcel Marceau, eina orðið í mynd- inni þegar hann segir hátt og snjallt Nei!“ (á frönsku auðvitað) þegar Mel Funn býður honum hlutverk. Fæst í Aðalvídeóleigunni. Leik- stjóri: Mel Brooks. Aðalhlutverk: Mel Brooks, Marty Feldman, Dom DeLuise og Bernadette Peters. Bandarísk, 1976. Lengd: 83 mín. Pétur Jónasson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.