Dagblaðið Vísir - DV - 01.05.1999, Blaðsíða 36

36
LAUGARDAGUR 1. MAI 1999
Þórunn Lárusdóttir homst
fyrst í sviðsljósið þegar hún
var valin Ungfrú Skandinav-
ía eftir að hafa lent í þriðja
sæti í keppninni um Ungfrú
ísland árið 1992. Þaðan lá
leiðin í fyrirsœtubransann og
starfaði hún í Mílanó í nokk-
ur ár. í London lœrði hún svo
leiklist og hefur verið aó
reyna fyrir sér þar síðastliðið
ár. Henni hefur gengið vel,
hefur unnið mikið og verið
nálœgt því að fá eftirsótt
hlutverk í kvikmyndum.
Hingað heim er Þórunn kom-
in og hefur tekið að sér að
leika eitt aðalhlutverkanna í
Litlu hryllingsbúðinni sem
verður frumsýnd í Borgar-
leikhúsinu á nœstunni.
Þórunn hefur alltaf haft áhuga á
leiklist, enda alin upp í Þjóðleik-
húsinu að hálfu leyti, eins og hún
orðar það sjálf. Móðir hennar er
Sigríður Þorvaldsdóttir leikkona.
Var Þórunn kannski alin upp til
þess að verða leikhúsprímadonna
þegar hún yrði stór?
„Nei,“ segir Þórunn. „En það
stóð aldrei neitt annað til en að
verða leikari, í því var ég alveg
harðákveðin. Ég eyddi miklum
tíma i leikhúsinu þar sem ég
horfði á æfingar og var að dunda
mér við að telja sæti leikhússins.
Svo þegar ég varð unglingur
komst ég á mótþróaskeið og ætlaði
að verða læknir. Ég er fegin að ég
komst yfír það, því ég efast um að
ég hefði fundið mig í því. Ég hef
áhuga á raunvísindum en ég þarf
á listinni að halda til þess að vera
hamingjusöm."
sama hvað gerist. Ég hef farið í
gegnum það í fyrirsætustarfinu og
brotnað niður nokkrum sinnum,
en það er þá búið.“
Af hverju brotnar maður niður?
„Þetta er svo ofboðslega harður
heimur. Þess vegna blöskrar mér
þegar verið er að senda barnungar
stelpur út í bransann, sérstaklega
þegar þær hafa alist upp hér á ís-
landi í vernduðu umhverfi. Þegar
út er komið mæta þeim úlfar. Það
er alveg hræðilegt.
Fyrirsætan fær líka beint fram-
an i sig á „casting" hvað er að. Og
það finnst öllum eitthvað að þér.
Að vera krítíseraður svona daginn
út og daginn inn er ofsalega erfitt.
Þú ert með of stórt nef, þú ert allt
of feit, þú ert allt of mjó, nei þú ert
allt of gömul, þú ert allt of ung.
Endalaust. Og þannig er þetta orð-
ið í leiklistinni líka. Kvikmynda-
bransinn er alveg hræðilegur að
þessu leyti, þar eru úlfarnir marg-
ir.“
Hvað gera úlfarnir?
„Úlfarnir eru mikið i því formi
sem manni dettur í hug þegar
hugsað er um Hollywood-brans-
ann. Úlfarnir eru ekki bara í
Hollywood heldur alls staðar þar
sem öllu máli skiptir að koma sér
vel við fólk sem einhverju ræður.
Inn á milli eru leikarar og leikkon-
ur sem koma sér inn í bransann
með ósiðlegum hætti og fólk í
bransanum nýtir sér það, án þess
að ég sé með einhverjar lýsingar.
Leikhúsbransinn held ég að sé þó
mun betri að þessu leyti."
Lék geðveiku unnustuna
Þórunn lærði leiklistina í
London. Hún reyndi að komast
inn í Leiklistarskóla íslands,
komst í 16 manna hópinn, en ekki
inn. „Ég varð auðvitað svekkt og
hugsaði með mér að þetta skyldi
Þórunn Lárusdóttir leikkona. „Fyrirsætan fær líka beint framan í sig á „casting" hvað er að. Og það finnst öllum eitt-
hvað að þér. Að vera krítíseraður svona daginn út og daginn inn er ofsalega erfitt. Þú ert með of stórt nef, þú ert alit
of feit, þú ert allt of mjó, nei þú ert allt of gömul, þú ert allt of ung. Endalaust. Og þannig er þetta orðið í leiklistinni
Ifka. Kvikmyndabransinn er alveg hræðilegur að þessu leyti, þar eru úlfarnir margir."
Þórunn Lárusdóttir er stjarnan í Litlu hryllingsbúðinni:
Auður er ekkert vitlaus
Hvað er þér minnisstæðast úr
leikhúsinu þegar þú varst lítil?
„Gæjar og píur,“ segir Þórunn
strax og hlær. „Mamma var þar í
aðalhlutverki og ég sá verkið þrjá-
tíu sinnum." Hún bætir því við að
það sé skemmtileg tilviljun að Ken
Oldfíeld, sem leikstýrir Hryllings-
búðinni, var einmitt danshöfund-
ur í þeirri uppsetningu.
Úlfarnir í bransanum
Fyrirsætubransinn segir Þór-
unn að hafi komið óvænt upp á og
verið nokkurs konar hliðarspor,
þegar við byrjum að rekja ferilinn.
En hvemig dettur fólki í hug að
fara í fegurðarsamkeppni?
„Það voru reyndar fyrirsætu-
störfin sem komu á undan. Ég var
uppgötvuð í Ameríku þegar ég bjó
þar og síöan sendi íyrrverandi
kærastinn minn mynd af mér í
Ford-fyrirsætukeppnina. í fram-
haldi af því var ég beðin að taka
þátt í fegurðarsamkeppninni.
Þetta var frí líkamsrækt í þrjá
mánuði, ég var fátækur námsmað-
ur og hugsaði bara Why not?“
Þórunn segist þó mjög fegin að
hún fór í fyrirsætustarfið. Þetta er
starf sem hljómar ofsalega „glam-
our“, en er svo hræðilega erfitt.
„Það var þó ágætis undirbún-
ingur fyrir það sem ég er að fara
að gera úti, þar sem leiklistin er
mjög svipuð fyrirsætubransanum.
Það eru allir með umboðsmann og
maður þarf að berjast með kjafti
og klóm til að komast áfram. Auð-
vitað þarf þess líka hér á íslandi,
en það eru ekki nærri eins margir
um bitann.
Það er ágætt að hafa myndað
utan um sig ákveðna skel, því sem
leikari þarftu að halda áfram alveg
ég nú ekki reyna aftur. Ég ákvað
að fara út, en það er mjög stór
ákvörðun vegna kostnaðarins.
Húsaleiga er svívirðilega há í
London. Við kærastinn minn
leigðum pínulítið herbergi á 50.000
krónur á mánuði og fyrir utan það
sem kostar að lifa eru skólagjöldin
tæp milljón á ári.“
Þórunn kláraði skólann fyrir ári
og hefur síðan verið að reyna að
koma sér á framfæri.
„Það er ofsalega erfitt og einna
helst hægt að líkja því við að
ganga i mýri eða hlaupa upp rúllu-
stiga sem fer í gagnstæða átt. Ég
hef þó verið heppin, því ég fékk
mjög góðan umboðsmann sem
heitir William Morris. Hann hefur
komið mér í kynni við alveg
súperfmt fólk og ég hef komist
verulega nálægt því að fá mjög góð
störf. En af því að ég er bara ný-
skriðin úr skóla þá hef ég lent i
þvi að vera með mun minni
reynslu en keppinautarnir, sem
hafa meðal annars verið stór nöfn,
og það er ójafh leikur."
Þórunn hefur fengið smáhlut-
verk í sjónvarpsþáttum, leikið í
myndbandi, tekið þátt í leikhús-
vinnu og verið í stuttmynd. Hún
segir að tónlistarmyndbandið hafi
verið sérlega fyndið. „Lagið, sem
er með hljómsveitinni Lucan, fjall-
ar um par sem er mjög hamingju-
samt í byrjun sambands sins, en
svo kemur í ljós að konan er hálf-
geðveik. Það reyndi rosalega á
leikhæfileikana, þar sem ég þurfti
að vera grenjandi og öskrandi dag-
inn út og daginn inn. Svo endar
myndbandið á því að veslings kon-
an hoppar fram af þaki - ægilegt
drama, en ég lá í rúminu í heilan
dag eftir tökur.“
Fékk næstum því að kyssa
Bond
Heyrst hefur að Þórunn hafi
komið sterklega til greina sem
Bondstúlka í nýjustu kvikmynd-
inni um þann heiðursmann.
Hvernig bar það til?
„Ég var á leiðinni hingað heim í
jólafrí í byrjun desember. Þá allt í
einu var hent í mig tiu prufum á
þremur dögum og þeirra á meðal
var prufa fyrir hlutverk í nýju
Bond-myndinni. Ég mætti í pruf-
una og gekk voða vel, ég var köll-
uð til aftur og fékk þá að hitta leik-
stjórann og allt flna fólkið. Það var
meiri háttar spennandi, þar sem
ég er svo mikill Bond-aðdáandi að
ég var alveg eins og lítill krakki.
Það gekk það vel að þeir vildu fá
að sjá mig í þriðja sinn. Ég var
mjög spennt, en það þýddi að ég
gat ekki farið heim á þeim tima
sem ég hafði ákveðið. Þeir ákváðu
þá að splæsa á mig fargjaldinu þar
sem ég gat ekki breytt miðanum
mínum. Ég var síðan sótt á lim-
mósinu merktri Bond og mér þótti
ég ægileg gella.
Mér gekk ágætlega í prufunni og
þeir sögðust ætla að hringja í mig
eftir áramótin. Ég var öll jólin með
hnút í maganum, en í janúar kom
í ljós að ég hafði verið að keppa
við stórt nafn, Denise Van Outen,
sem er mjög fræg bresk sjónvarps-
kona. Við vorum tvær í lokapruf-
unni og hún hafði betur. Því mið-
ur. Ég hefði ekki slegið hendinni á
móti því að leika á móti Pierce
Brosnan, ég hefði fengið að kyssa
hann og allt,“ segir Þórunn og
hlær.
Hefðirðu ekki fengið að gera
meira en að kyssa hann?
„Bond er ekki bannaður börn-
um, þannig að það eru ekki einu
sinni tungukossar í myndunum.
Það finnst mér æðislegt, því í flest-
um handritum sem maður les eru
einhverjar ástarsenur þar sem ein-
hverjir líkamshlutar sjást berir.
Ég er ekki á móti því ef það er gert
á smekklegan hátt. Þarna kemur
fyrirsætustarfið líka að góðu, þar
sem maður er vanur að segja nei
við slíku og lætur engan annan
segja sér hve langt verður gengið.“
Plantan spillir tíllu
Þá komum við að Litlu hryll-
ingsbúðinni, því gríðarvinsæla
verki. Hvernig kom til að þú varst
valin i hlutverkið?
„Ken Oldfield hringdi í mig þar
sem ég var heima hjá mér í
London og spurði hvort ég vildi
ekki koma í prufu. Ég fór síðan i
aðra prufú hingað, hún gekk upp
og þá var mér boðið hlutverkið."
Þórunn segir að verkið sé mjög
skemmtilegt. Gísli Rúnar Jónsson
hefur gert nýja þýðingu og stað-
færir einnig verkið, en stuðst er
við söngtextaþýðingar Megasar
sem hann vann fyrir Hitt leikhús-
ið. Þórunn segir að þýðing Gísla sé
sprenghlægileg og allar breytingar
til hins betra. Selma Björnsdóttir,
Hera Björk Þórhallsdóttir og
Regína Ósk Óskarsdóttir eru radd-
irnar þijár. Þær eru að sögn Þór-
unnar alveg frábærar og koma
heldur betur stuði í sýninguna.
Valur Freyr Einarsson leikur
Baldur, sem raunar heitir ekki
lengur Baldur, heldur Bárður.
Þannig er þvi farið með fleiri nöfn
sem aðdáendur kannast við. Auð-
ur er nokkurn veginn eina nafnið
sem eftir stendur óbreytt. Bubbi
Morthens er plantan og hefur
röddina í það. Stefán Karl Stefáns-
son tekst á við hlutverkið sem
Laddi sló í gegn með um árið,
sadíska tannlækninn, og Eggert
Þorleifsson er eigandi búðarinnar.
Um hvað fjallar Litla hryllings-
búðin frá þínum bæjardyrum séð?
Hvert er inntak verksins?
„Stórt er spurt. Verkið er ekki
sérlega djúpt, en auðvitað er með
góðum vilja hægt að túlka það á
margvíslegan hátt. Það er til dæm-
is hægt að velta sér upp úr því
hvað plantan táknar og þess hátt-
ar. Týpumar eru margs konar og
mjög ýktar. Auður og Bárður eru
ofsalega gott fólk, barnslega ein-
læg, en þó alls ekkert vitlaus. Svo
kemur plantan og spillir fyrir.
Þegar peningar eru komnir i spil-
ið breytist allt og það kemur í ljós
hvernig fólk raunverulega er. Ef
þú vilt fá djúpan skilning á verk-
inu þá gæti þetta verið hann, en
fyrst og fremst er þó verkið
skemmtilegt og kómískt. Þegar
músíkin hefst getur fólk ekki ann-
að en dillað sér með.“
Æfingar á Litlu hryllingsbúð-
inni eru í fullum gangi og stefnt er
að því að frumsýna 4. júní. En þeg-
ar þessu verkefni lýkur, hvað þá?
„Ég get ekkert sagt til um fram-
tíðina og hvað ég tek mér fyrir
hendur," segir Þórunn. „Hvort ég
bind mig við leikhús eða kvik-
myndir, eða hvort ég vinn hér
heima eða í London. Ég ætla held-
ur engu að spá um það. Hins veg-
ar hlakka ég mikið til sumarsins
og þykir frábært að fá að vinna á
íslandi við svo skemmtilegt verk-
efni. Auður er einmitt eitt af mín-
um draumahlutverkum."
-þhs