Dagblaðið Vísir - DV - 22.05.1999, Síða 18

i8 &ygarðshornið
I , 'ÍC 1
LAUGARDAGUR 22. MAÍ 1999
Kysstu mig hin mjúka mær
að næra guði sína, sýna þeim holl-
ustu og þegnskap með því að færa
þeim af litlum efnum það sem það
mátti ef til vill síst sjá af: mjólk.
Á íslandi voru stúlkumar að
sýna Bílnum hollustu og þegnskap
meö því að offra því sem kostbær-
ast er af öllu: koss.
Hvað er koss? Hann er blíðuhót.
Hann er frátekinn handa þeim sem
þér þykir vænt um; hann er hring-
ur sem þú dregur utan um þá sem
þér þykir vænt um; þú kyssir fólk
í fjölskyldunni - þegar þú kyssir
einhvem ertu að segja: þú ert inn-
an hringsins, þú ert í fjölskyld-
unni, þú ert í minni hirð.
Fyrir bílasala er brýnt að berj-
ast gegn þeim hugsunarhætti að
bíll sé bara vél til að koma manni
á milli tveggja staða. Fólk sem
þcmnig hugsar um bila kaupir þá
ekki baki brotnu. Þess vegna er í
bílaauglýsingum einatt verið aö
selja draum um eitthvað sem bíll-
inn er tengdur við. Allar auglýs-
ingar snúast um að selja þér óska-
steininn - bílaaauglýsingar um-
fram aðrar.
Um árabil hefur verið áberandi í
markaðssetningu á bílnum hér á
landi hversu umhugað bílainnflytj-
endum virðist vera að almenning-
ur taki að líta á bílinn sem fjöl-
skyldumeðlim. Bíllinn er þá mark-
visst gæddur lifandi eiginleikum,
kannski dálítið eins og kátur
frændi eða tryggur hundur. Kossa-
átak bílasalanna kann að vera
tengt þessari herferð, að láta okk-
ur fara.að bera tilfinningar til bíla
sem við berum alla jafna til ná-
kominna ættingja.
Kannski En hvað er koss? Hann
er viðkvæmasta og nánasta og eft-
irminnilegasta og innilegasta sam-
skiptaform verðandi elskenda sem
nokkurs konar þolraun sem ganga
verði i gegnum til þess að ná fram
feiknarlega eftirsóknarverðum
markmiðum. En munurinn er
kannski sá að hér er ekki lagt upp
Myndir í blööum af stúlkum
kyssandi bíl vöktu athygli í síð-
ustu viku og virðast hafa snert
suma óþægilega. Hvers vegna?
Hvað var svona óþægilegt við
þessar myndir? Þær voru sann-
ar. Þetta voru myndimar af því
hvemig íslendingar elska bílana
sína meira en allt.
Stúlkur að kyssa bíl tímunum
saman: fyrst verður manni auð-
vitað hugsað til ævintýrsins um
prinsessuna og froskinn. Ef þú
leggur það á þig að sólunda dá-
semd þinna vara á einhvem við-
urstyggilegan hlut kann þér að
veitast það sem er eftirsóknar-
verðast: líf í ljóma. Per aspera ad
astra, segir máltækið róm-
verska, gegnum þrengingar til
stjamanna. Nema í ævintýrun-
um er þetta mótíf nátengt sjálfri
náttúrunni, náttúrueðlinu í
manneskjunni; hvort heldur það
er Dimmalimm í samskiptum
sínum við svaninn fagra, ótiltek-
in prinsessa að eiga við slímug-
an frosk eða Ása, Signý eða
Helga - eða hvað hún nú hét - að
eyða nótt með risanum í Gull-
skógalandi, þá snýst þetta alltaf
um ungar stúlkur að beisla
sjálfa náttúruna, eða kannski
öllu heldur: það villta. Þetta eru
dæmisögur um að temja karldýr-
ið, gera það sér undirgefið og
handgengið.
Er ævintýrið af langvinnum
bílakossum stúlkna líka um
þetta? Ég veit það ekki. Þama er
vissulega kynferðislegur undir-
tónn eins og í ævintýrunum gömlu
og þama er kynlíFið - í þessu til-
viki atlot við bU - sett fram sem
með að það sé í
sjálfu sér þolraun
að láta vel að
köldu stáli bils-
ins, heldur hitt að
þurfa lengi að
krjúpa; bíllinn
virðist sameina í
sér bæði fi-oskinn
og prinsinn og
hafa um leið til að
bera eitthvað ann-
að og meira.
Það er kropið fyr-
ir honum. Hann
er Kóngsríkið
sjálft.
Stúlkur í röðum
að kyssa bU: næst
verður manni
auðvitað hugsað
tU mynda sem
bárust fyrir
nokkrum árum
frá Indlandi og
sýndu fólk í röð-
um að gefa lík-
neskjum guða
mjólk að drekka
úr skeiðum. í báð-
um tilvikum er
svoköUuðum
„dauðum hlutum“
gefnir einhveijir
aðrir eiginleikar
en þeir beinlínis
hafa; eiginleik-
arnir sem guðin-
um eru eignaðist
eru yfirfærðir á hina manngerðu
líkneskju, enda um að ræða hug-
myndaheim þar sem aUt er tekið
bókstaflega, mynd af guði er guð-
inn sjálfur. Á Indlandi var fólkið
Guðmundur Andri Thorsson
tU er. Fyrsti kossinn... fyrsta snert-
ing varanna... vekur kenndir um
fyrirheit um líf í vændum. Tals-
maður bUasalanna hitti naglann á
höfuðið í málsvöm fyrir uppákom-
unni í DV I vikunni þegar hann
sagöist öfúnda bUinn. Hann talaði
þar fyrir munn aUra þeirra stráka
sem hefur einhvern tímann verið
neitað um koss hjá sætri stelpu.
Að horfa á stelpur krjúpandi við
bíl tímunum saman og leggjandi
varir sínar að köldu og líflausu
stálinu hlýtur að hafa verið fyrir
mörgum eins og síðbúin hefnd og
vakið beiskjublandinn kuldahlát-
ur. Þessi uppákoma var örugglega
skipulögð af strákum. AUir myrða
yndi sitt, orti Oscar Wilde: þetta
var skipuleg fjöldaslátrun á koss-
um ungmeyja.
******
Gjafvaxta stúlkur krjúpandi
kringum bU, aUar að kyssa hann:
Þetta er auðvitað MYNDIN! Aldrei
hefur neyslusamfélagið blasað við
á svo augljósan hátt og skefjalaus
fetishismi þess. Það er kropið fyrir
honum. Hverju? Guði.
dagur í hfi
1& < ;
Það er Atli Eðvaldsson, fyrrum
knattspymukempa og núverandi
knattspyrnuþjálfari úrvalsdeUd-
arliðs KR, sem segir frá eftir-
minnUegum þriðjudegi í lífi sínu.
Þetta er þriðjudagurinn sem KR
keppti við ÍA á KR-veUinum í
fyrsta leik sumarsins í Land-
símadeUdinni og hafði sigur. Atli
féUst á að upplýsa hvað það er
sem þjálfari hugsar fyrir svo
mikUvægan leik.
Taugarnar segja til sín
„Ég vaknaði kl. 7, borðaði
morgunmat og ók síðan niður í
vinnu hjá AUianz. Þangað var ég
kominn kl. 7.45 og fékk mér kaffi-
boUa, settist síðan við skrifborð-
ið og fór að skipuleggja daginn.
Fram að hádegi fékk ég u.þ.b.10
símtöl vegna leiksins um kvöld-
ið. AUir vUdu vita hvort aUt væri
í standi og hvernig stemningin
væri fyrir leiknum. Skömmu eft-
ir hádegi fór ég að hlusta á FM
104,5, svart/hvítt útvarp og var
ég mjög ánægður með það fram-
tak.
Þegar líða tók á daginn fóru
taugarnar að segja tU sín. Ein-
beitingin í vinnunni var orðin
lítU því að tilhugsunin um leik-
inn hafði yflrhöndina. Ég reyndi
að segja við sjálfan mig að við
gætum auðvitað ekki unnið leik-
inn fyrr en dómarinn hefði flaut-
að hann af. Ég vissi það en samt
upplifði ég atvik úr leiknum, aft-
ur og aftur, leik sem átti ekki að
hefjast fyrr en um kvöldið. Ég
hugsaði; Hvað gerist ef við skor-
um? Hvað gerist ef þeir skora?
Náum við að brjóta hefðina sem
skapast hefur, þ.e. að KR geti
ekki unnið fyrsta leik á íslands-
móti? Svona hélt þetta áfram
fram eftir degi.
Og boltinn lá í netinu
Klukkan 17.45 fór ég í kaffl/te
og rist með leikmönnum og við
héldum fund á eftir. Á fundinum
var farið yfir þau atriði sem okk-
ur fannst skipta máli fyrir leik-
inn. Kl. 18.30 var farið út á KR-
völl. Þegar inn í búningsklefana
var komið var aftur farið yfir
helstu áherslur.
Svo rann stundin upp. Leikur-
inn hófst kl. 20.00, 17 sek. seinna
lá boltinn í netinu. Eftirleikinn
þekkja flestir, við KR-ingar unn-
um leikinn 1-0 og þessi „hefð“ að
vinna ekki fyrsta leik á íslands-
móti á heimavelli var úr sög-
unni.
Eftir leikinn var farið í pitsu í
boði stjórnarinnar þar sem horft
var á íþróttafréttir á báðum sjón-
Atli Eðvaldsson hefur ástæðu til þess að vera glaður eftir sigurleikinn á þriðjudaginn.
varpsstöðvum. Um kl. 0.30 var
síðan haldið heim. Yfir leikinn
fór ég alltaf reglulega í huganum
en einhvern tíma milli klukkan 3
og 4 um nóttina, þegar ég var al-
veg að sofna, hugsaði ég: „Það
eina sem skipti máli var að við
unnum leikinn og 3 stig eru í
höfn.“