Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.2000, Page 18
18
LAUGARDAGUR 3. JÚNÍ 2000
Helgarblað
Sjónvarps-
stjarna í
vanda
Leikkonan Yasmine Bleeth, sem
er vel þekkt úr Baywatch-þáttunum,
slapp með skrekkinn þegar hún og
tveir félagar hennar voru nýlega
gripin af lög-
reglunni. Hóp-
urinn hafði
eitt kvöldinu á
karaokebam-
um Moomba á
Manhattan en
tóku leigubíl
þegar fjöriö
fór að dala.
Leigubílstjór-
inn baö einn
félagann að
losa sig við bjórdósina sem hann
var meö í hendinni sem og hann
gerði með fyrrgreindum afleiðing-
um. Sem sagt hann kastaði bjór-
dósinni út um gluggann og lenti
hún í lögreglubíl sem var að keyra
fram hjá. Lögreglan stöðvaði leigu-
bílinn umsvifalaust og tók þann
sem kastaöi dósinni með á lögreglu-
stöðina. Bleeth tókst hins vegar aö
kjafta sig út úr málunum og slapp
með aðvörun.
Stefán er mlkill maltaðdáandi og þegar hann var í náml í Edlnborg á sínum tíma var hann alltaf að blðja vinl og vandamenn á íslandi að senda sér malt og
tópas. Nú geta Islendlngar erlendls hlns vegar bara loggað slg Inn á www.buynational.com og pantað vörurnar sjálfir.
Brúðkaup á
næstunni?
Brad Pitt er þessa dagana að
vinna við tökur á nýrri mynd í
Mexíkó ásamt Júlíu Roberts. Því
hefur hins vegar verið fleygt að
Brad og
unnusta hans,
Jennifer Ani-
ston, séu á
leiðinni að
ganga í það
heilaga en
talsmaður
leikarans blæs
á allt slíkt og
segir að haxm
hafi engan tíma til að standa í slíku
akkúrat núna þar sem nóg sé aö
gera hjá honum við gerð myndar-
innar. Orðrómurinn virðist hins
vegar vera sterkari á vinavængn-
um, þ.e. hjá Jennifer Aniston og fé-
lögum i Vinum. Samkvæmt heim-
ildum áætla þau að hafa lítið og
kósí brúðkaup einhvem tímann á
næstunni en meira vitum við ekki.
Hvað sem ööru líður eru flestir sam-
mála um að hér sé á ferð hamingju-
samt par sem hafi fundið ástina.
Nýtt íslenskt netfyrirtæki sem sérhæfir sig í sölu á þjóðlegum vörum:
Þjóðlegt þarfaþing
- Islendingar erlendis eiga eftir að kætast
Flestir íslenskir námsmenn er-
lendis kannast við það að vera í
tíma og ótíma að hringja til vina
og vandamanna til þess að fá send-
ar hinar og þessar íslensku vörur
út til sín, eins og hangikjöt og
páskaegg. Þetta mas þekkir Stefán
P. Bustos vel af eigin raun en það
er ástæðan fyrir því að hann hefur
nú stofnaö fyrirtæki ásamt þeim
Finnboga Alfreðssyni og Axnóri H.
Amórssyni sem sérhæfir sig í sölu
á íslenskum vörum í gegnum Net-
ið. Fyrirtækið ber nafnið Buy
National á íslandi og verður fyrsta
netverslunin þess, sem heiti is-
lenskt.is, formlega opnuð á sjálfan
þjóðhátíðardaginn, 17. júní.
FJölbreytt úrval
„Buynational.com mun sérhæfa
sig í sölu á þjóðlegum vömm frá
hinrnn ýmsu löndum en hingað til
hefur verið erfitt að nálgast þessar
vörur í gegnum Netið. Þetta eru
hins vegar mjög eftirsóttar vörur,"
fullyröir Stefán.
Undir buynational verður að
finna fjölmörg dótturfyrirtæki sem
munu sjá um rekstur netverslunar-
innar í sínu heimalandi. Hægt verð-
ur að leita að vörum fyrst eftir landi
og síðan eftir mismunandi vöru-
flokkum eins og mat, fatnaði, hesta-
vörum, tómstundum, bílum og list,
svo fátt eitt sé nefnt.
„í íslensku versluninni verður
m.a að finna tópas, malt og íslenskt
kaffi. Einnig íslenskan fatnað,
snyrtivörur og meira að segja alis-
lenska bíla,“ segir Stefán fulllur eld-
móðs og bætir viö aö það vanti ekki
framboðið af íslenskum vörum til
að setja á vefinn.
íslenskur í meira lagi
Þrátt fyrir að Stefán sé fæddur og
uppalinn í Colorado í Bandaríkjun-
um er hann meiri íslendingur en
margir aðrir og sómir sér vel í fyr-
irtæki sem selur þjóðlegar íslenskar
vörur. Hann kom fyrst hingað til ís-
lands á vegum bandaríska sjóhers-
ins fyrir 14 árum og kynntist ís-
lenskri eiginkonu sinni í herstöð-
inni í Keflavík.
„Island er alveg æðislegt land. Ég
vil hvergi fremur búa en hér enda
er þetta yndislegur staður til þess
að ala böm upp á,“ segir Stefán en
þau hjónin eiga tvær dætur. Eftir að
hafa numið viðskiptafræði í
Colorado fór Stefán einnig í
mastersnám til Edinborgar og það
var þar sem hugmyndin að fyrir-
tækinu kviknaöi. Finnbogi og Am-
ór voru nefnilega einnig í námi úti
á sama tíma og Stefán. „Eins og svo
margir íslenskir námsmenn erlend-
is voram við alltaf að hringja heim
til þess að fá sent íslenskt sælgæti
og hangikjöt á hátíöisdögum og
þannig kviknaði hugmyndin að
þjóðlegu netversluninni," útskýrir
Stefán sem er bjartsýnn á að íslend-
ingar erlendis, sem og önnur þjóð-
albrot sem ekki em í heimalandi
sínu, eigi eftir að taka síðunni fagn-
andi. -snæ
Kamfíló
Að undanfórnu hefur vel meinandi fólk
verið í því að gera könnun á því hvort
matvæli sem eru á boðstólum í verslunum
landsmanna séu bráðdrepandi eða bara
léttmenguð.
Reglulega er gerð rannsókn á ketfarsinu
í kjötbúðunum og nú er ekki lengur að
því spurt hvort saurgerlar séu í farsinu
heldur hvaö margar miljónir saurgerla
séu í hverju grammi af þessum veislu-
kosti.
Sú var tíðin, ef ég man rétt, að ekki
þótti æskilegt að hafa mikinn mannaskít í
því sem á boðstólum var í kjötbúðum, en
ég fæ ekki betur séð en að þetta hafi
breyst.
Líklega telur kjötvinnslan í landinu
æskilegt að meltingin hefjist á fyrsta
vinnslustigi framleiðslunnar, haldi svo
áfram í ketborði verslananna og að með
þessu sé ómakið tekið af innyflum neyt-
enda.
í nýafstaðinni könnun á kjúklingiun brá
til þeirra stórtíðinda að campylobacter -
almennt kallaður „kamfiló“ - var út-
breiddari í kjúklingum en menn hafði
áður grunað og í sumum fúglanna var
meiri óþverri en talist gat heilsusamlegt.
Semsagt ekkert smáræði.
Nú er það auðvitað svo að afkomu mat-
vælaframleiðenda er ógnað ef framleiðsla
þeirra er ekki étin. Þess vegna hlýtur það
aö vera meginmarkmið þeirra sem um
hollustuhætti fialla að gera skaðlaus þau
matvæli sem innihalda taugaveiki.salmon-
ellu, campylobacter eða aðra sýkingu
háskalega eða banvæna.
Nú er lausnin endanlega fundin.
Leyfilegt verður semsagt í framtíðinni
að hafa á boðstólum í matvöruverslunum
sýkta kjúklinga ef þeir eru bara frystir.
Komið hefur til tals að merkja þá sér-
staklega sem kamfiló-kjúklinga og hafa á
þeim prentaða viðvönm einsog á sígar-
ettupökkum: „Innihaldið getur valdið al-
varlegum innantökum, heilaskaða eða
jafnvel dauða. Varist að þíða kjúklinginn."
Því hefur lengi verið haldið fram hér-
lendis, og sjálfsagt með gildum rökum, að
af misjöfnu þrífist börnin best.
Heilsufar íslensku þjóðarinnar hefur
margoft verið reifað og rannsakað og nið-
urstaöan jafnan orðið sú að íslendingar
séu yfirleitt við betri heilsu en annað fólk
og liggur beinast við, að dómi sérfræð-
inga, að ætla að frábært heilsufar þjóðar-
innar sé því að þakka að hérlendis venjast
neytendur því frá blautu barnsbeini að éta
sýktan og saurgerlamengaðan mat.
Það er semsagt plagsiður á íslandi að
éta skít og sjálfsagt tæplega við hæfi að
hrófla við þeim matarvenjum.
Mönnum er enn í minni uppistandið
sem varð vestur á fjörðum þegar yfirdýra-
læknirinn ætlaði að loka sláturhúsi þar út
af mengun í vatnsbólinu en athugaði ekki
að frambjóðendur í kjördæminu eiga til-
veru sína á þingi undir Vestfirðingum.
Þá var það að einn þingmaðurinn sagði
þessi fleygu orð:
- Það þarf ekki að skipta um vatn. Það
þarf að skipta um yfirdýralækni.
Annars eigum við neytendur ekki að
vera aö skipta okkur af þessu.
Þegar hefur verið sýnt framá að af mis-
jöfnu þrífast bömin best
og það er léttspennandi áhættuþáttur
þegar fariö er í skírnarveislu fermingu
eða brúðkaup hvort maður verður lasinn,
fárveikur eða lifir af og hvort matareitr-
unin stafi af tífusi, salmonellu eða ein-
hveiju gúmmúlaði í kjúklingunum,
Sem betur fer á þetta sér allt eðlilega or-
sök.
Þetta er bara sóðaskapur.
Sú var tíðin á íslandi að það þótti hin
versta fúlmennska að bjóða fólki uppá
skemmdan mat sem olli matareitrun.
Egill Skallagrimsson kyngdi því ekki
þegjandi og hijóðalaust þegar hann fékk
matareitrun í veislunni hjá Ármóði bónda
heldur gerði sér lítið fyrir, ældi uppí gest-
gjafann, hjó af honum skeggið og krækti
úr honum augað.
Nú er öldin önnur.
Matvælaframleiðendur hafa brugðist
hart og drengilega við.
Lausnin er fundin. Frysta bara kamfíló-
kjúklinginn og selja hann á viðráðanlegu
verði.
Neytandinn efnir svo til veislu, drekkur
í sig kjark þíðir fuglinn og svo er kamfíló-
kjúklingurinn étinn uppá von og óvon.
Flosi