Dagblaðið Vísir - DV - 08.03.2003, Qupperneq 31

LAUGARDAGUR 8. MARS 2003
HelQQrhlctö H>"V
3 I
Hergé og Tinni heiðraðir þegar ein gata bæjarins var nefnd upp.
voru staddir þekktustu útgefendur myndasögu-
bóka eins og Dargaud, Delcourt, Glénat, Lombart,
Casterman o.s.frv. En þar voru líka smærri útgef-
endur eins og l’Association, Le Cycliste, Paquet
o.s.frv. Undir þessum kúlum voru útgefendur aö
selja nýja og eldri titla sína. Þetta var mest sótta
svæðið á þessum fjórum dögum. Margir, sérstak-
lega krakkarnir, komu þangað og voru allan dag-
inn á gólfinu með bók í höndunum og lásu.
Annað sem dró svo marga í þetta tjald voru sjálf-
ir höfundar myndasöguhetjanna. Þeir sátu frá ein-
um upp í tvo klukkutíma við löng borð og teiknuðu
í bækur sem almenningur keypti og vildi fá eigin-
handaráritun í. Fólkið gat beðið álíka langan tíma
eftir að rétta fram splunkunýja bók og fá smá-
myndskreytingu eftir uppáhaldsteiknara sinn. Fyr-
ir suma er þetta eins konar tómstundaiðja sem öll
fjölskyldan tekur þátt í. Faðirinn bíður í einni röð
á meðan eiginkonan bíður í annarri og börnin tvö
í tveimur öðrum!
Þó að langflestir séu hingað komnir til að fá eig-
inhandaráritun eru aðrir sérstaklega komnir til að
sýna útgefendum sínar eigin myndasögur. í flest-
um tilfellum strákar. Þar þarf líka þolinmæði sem
oftast endar með því að mjög fáir fá að skrifa und-
ir sinn fyrsta samning og upplifa það að þeirra
fyrsta bók komi út að ári liðnu.
Þytur í laufi
í bókasafninu var sýning fertugs listamanns,
Michel Plessix. Hann þekkja þeir sem hafa lesið
myndasögublaðið Zeta hér á íslandi og lásu sögu
hans, „Júlíus Bosevert". En á þessari sýningu
mátti sjá frummyndir að myndasögunni „Þytur í
laufi“ eða „The wind in the willows“, byggða á
sögu Kenneth Grahame (1859-1932). Ekki var ann-
að að sjá en að ungir jafnt sem aldnir væru hrifn-
ir af myndunum.
Fyrir yngra fólkið voru reist tjöld þar sem hitta
mátti atvinnumenn í faginu. Margir hlustuðu með
ákafa á allt sem teiknararnir tjáðu sig um. Það er
að segja mótun aðalpersónuhetju, hvernig á að
skrifa handrit, myndbyggingu o.s.frv. Yngri kyn-
Plakat fyrir þrítugustu myndasöguhátíðina í Angouléme.
slóðin gat nýtt sér þessar upplýsingar strax og svo
gagnrýndu teiknararnir vinnu þeirra. Virkilega
uppbyggjandi.
í sjálfu ráðhúsinu, á efri hæð, var ævisaga
pólska listamannsins Grzegorz Rosinskys, sem er
um fimmtugt, stillt upp í myndum. Frumteikning-
ar hans spönnuðu feril hans frá því að hann var 8
ára til dagsins í dag. Margt var að sjá og sérstak-
lega áhugavert hversu mikil fjölbreytni var i verk-
efnavali. Bókakápur, merki, myndskreytingar fyr-
ir barnabók eða auglýsing. Hann er þekktastur fyr-
ir myndasögurnar „Thorgal", „Le Chninkel“ og
„Western".
í annarri kúlu gat maður heimsótt teiknara sem
gefa út sínar eigin myndasögur. Hvort sem það er
í formi bóka eða blaða er upplagið stundum ekki
stærra en 50 eintök. Þeir gefa yfirleitt vinnu sína
til að sjá öðruvísi myndasögur en gengur og gerist
hjá stærri forlögunum. Kannski er þetta staðurinn
þar sem frumlegustu hugmyndirnar gerjast og fá
að sjá dagsins ljós. Og þarna leynast líka þeir sem
verða kannski teiknarar framtíðarinnar. Ég var
sjálfur mjög undrandi að sjá ólíklegustu stíla vera
hlið við hlið. Maður fór frá því góða yfir í það
slæma án þess að það færi illa
saman . Manni leið eins og á eins
konar verkstæði þar sem allir
áhugamenn um myndasögur
væru glaðir að sýna eigin fram-
leiðslu.
Á sama stað voru fornbókasölu-
básar þar sem finna mátti alls
konar myndasögubækur, fyrstu
prentun að Tinna eða Lukku-
Lákabókum. En líka aðrar bækur
með minna þekktum teiknurum
og þar af leiðandi ódýrari. Lengra
inni í kúlunni voru aðrir seljend-
ur að bjóða upp á frumteikningar
að blaðsíðum ákveðinna bókaser-
ía. Blaðsíður sem voru seldar á
bilinu 350-1500 og sumir höfðu
efni á!
Nýjasta nýtt frá Kóreu
Það eru mörg
dæmi um að liús
séu skreytt með
myndasögupersón-
um. Hér eru Palli
og Toggi.
Fleiri götur voru
skreyttar spjöld-
um og fígúrum
eins og þessi.
Annað aðdráttarafl sýningarinnar var tjaldið
sem tileinkað var kóreskum teiknurum. Þar voru
til sýnis myndir eftir 30 listamenn. Þeirra stíll er
mjög líkur mangastílnum. Að auki var sérstök
kynning á nýtískulegu fyrirbæri. Stafrænar
myndasögur! Hvar? í GSM-síma! Til reiðu voru
margir símar og gesturinn gat valið á milli margra
sagna og spilað þær. Þær voru
mjög stuttar og allar á kóresku
(skipanir líka). Þetta var mjög at-
hyglisvert og ég er viss um að
unga fólkið kunni að meta þessar
nýjungar.
Og kirkjan líka
Fleiri sýningar voru í gangi
eins og áður hefur komið fram.
Til skemmtunar og fróðleiks. Ég
var til dæmis hissa að sjá kirkj-
una lagða undir myndasögur.
Þetta voru kristilegar myndasög-
ur, eins og við mátti búast, en
samt. Það var sem sagt svo mikið
að gera og skoða að þessir fjórir
dagar liðu allt of hratt. En það
var virkilega gefandi að vera einn
af svona stórum hópi myndasögu-
áhugamanna. Það eina sem mér fannst vera að var
að peningalyktin var allsráðandi.
Annað sem ég tók eftir, og þá er ég að tala um
myndasögurnar, var að nýr stíll virtist vera í upp-
siglingu. Stíll sem er blanda af belgísk-frönsku lín-
unni, amerískum hasarblöðum og japanskri
manga. Eins og við séum í einslitum stíl. Það sem
maður getur hins vegar sagt er að mikið er að ger-
ast í myndasöguheiminum í dag eftir að það
stefndi í ógöngur á níunda áratugnum. Og þrátt
fyrir vídeó, tölvuleiki og annað í þessum dúr á
myndasagan góða daga fram undan.
Endað á stórveislu
Angouléme byrjaði hátíðina með því að heiðra
Hergé og til að enda eins vel ákvað borgin síðasta
kvöld hátíðarinnar að halda stórveislu líkt og er í
Ástríksbókunum. Innimarkaöshús bæjarins var
tilvalinn staður. Á öllum básum voru kræsingar.
Ekki villigrís heldur villigrísapaté, gæsapaté,
spægipylsa, ostrur, fleiri tegundir osta, jarðarber,
epli, bananar, vínber og auðvitað nóg af fransk-
brauði og víni eða eplasafa til að skola matnum
niður með!
Sem sagt, hátíðin var upplifun frá byrjun til
enda og ég hvet alla áhugamenn um myndasögur
til að fara þangað alla vega einu sinni.
Jean Posocco