Dagblaðið - 30.11.1979, Blaðsíða 6

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1979.
HÆTTIÐ AÐ ROFLA
Gunnar Bender skrifar:
Um næstu helgi gengur þjóðin til
kosninga um það hvaða flokkar eigi
að vera við völd. Mörg þúsund kjós-
endur hafa ekki ennþá ákveðið hvaða
flokk þeir ætli að kjósa. Frambjóð-
endur hvers flokks fyrir sig fullyrða
að þeir muni standa við gefnar yfir-
lýsingar sínar í öllum aðalatri^um.
Allir flokkar hafa lýst því yfir að þeir
hafi lyfið til að stoppa verðbólguna.
Ef hún verður ekki stoppuð strax
mun illa fara. Verðbólgan er komin
langt upp fyrir eölileg mörk. Síðustu
árin hafa stjórnmálamenn í staö þess
að vinna bug á verðbólgunni keppzt
við að rífast hver við annan. Þess
vegna hefur þessi bölvaldur verið lát-
inn sitja á hakanum fyrir röflinu.
Það sem þarf að ske næstu mánuði er
að flokkarnir verða að taka höndum
saman og hætta að láta röflið ganga
fyrir. Röflið bjargar ekki þjóðinni út
úr þessari gífurlegu verðbólgu. Menn
segja að kjör verkafólks séu aðalrót
verðbólgunnar. Þetta er hin mesta
blekking. Kjör verkafólks hafa ekki
batnað siðustu fimm árin. Kaupmátt-
ur timakaupsins er í ár svipaður og
hann var árið 1974.
Verkalýðsflokkur?
Alþýðubandalagið hefur ekki lagt
fram merkilegar tillögur til að stoppa
verðbólguna. Hvernig stendur á því?
Alþýðubandalagið hefur alla tíð kall-
að sig verkalýðsflokk. Ekkert er Al-
þýðubandalaginu svo heilagt að ekki
geti það brotið það. 19. júní var
ákveðið í vinstri stjórninni sálugu að
banna verkfall farmanna. Fram að
þeim degi voru til menn í þessu þjóð-
félagi sem héldu að Alþýðubanda-
lagið léti ekki leiða sig svo langt. Það
er greinilega ekki sama hverjir
stjórna. Og hvernig er með slagorðið
ísland úr Nató, herinn burt? Jú, það
er búið að taka það til meðferðar,
svona rétt til málamynda, fyrir kosn-
ingar. Það yrði ægilegt ef herinn
færi, það yrði ekkert baráttumál
eftir. Þá er boðað til baráttu gegn
erlendri stóriðju. Hún er nú ekki eins
mikil og hún sýnist á yfirborðinu.
Spurningarmerki
Alþýðuflokkurinn er stórt spurn-
ingarmerki fyrir þessar kosningar.
Svo virðist sem hann sé nú að vinna
aðeins á, eftir að hann var ekki
orðinn að neinu. Þessir óákveðnu
eiga eftir að fylkja sér um flokkinn.
Flokkurinn hefur dustað rykið af
slagorðum sínum og tillögum úr sið-
ustu kosningum. Alþýðutlokkurinn
boðaði gerbreytta efnahagsstefnu
fyrir kosningar ’78. Flokkurinn gerði
hvað eftir annað tilraun til að koma
stefnu sinni fram i síðustu stjórn. En
það gekk ekki. Flokkurinn gerði það
sem aðrir flokkar hafa ekki þorað að
gera áður, hann stóð upp og sagði:
,,Hingað og ekki lengra.” Hann vill
ekki vera í stjórn sem engan árangur
ber.
Klofinn
Sjálfstæðisflokkurinn er án efa
slagorðaflokkurinn í þessum kosn-
ingum. Hann kemur dulbúinn til
kosninga með slagorðið Leiftursókn
gegn verðbólgu. Albert Guðmunds-
son lýsti yfir því fyrir skömmu að
hann vissi ekkert um þessa leiftur-
sókn. Enda hefur það komið á dag-
inn að hann kemur ekki mikið nálægt
þessum vinnustaðafundum. Hann
gæti kannski talað af sér. Geir hefur
þó ákveðið að senda Albert til Eyja
um daginn. Enda ekki mikill séns á
að hann tali af sér þar. Flokkurinn
gengur klofinn til þessara kosninga.
Jón G. Sólnes í Norðurlandskjör-
dæmi og Éggert Haukdal og Ingólfur
Jónsson á Hellu í Suðurlandskjör-
dæmi. En það er farið leynt með
þennan klofning.
Verðbólguforinginn
Framsóknarflokkurinn kemur
fram með hinn skrautlegasta bækling
fyrir þessar kosningar. Bæklingurinn
er hinn merkilegasti til lestrar ef
menn taka hann ekki of alvarlega.
Menn hrópa Framsókn J1 framfara.
Framfara fyrir SÍS-auðhringinn sem
flokkurinn vill ekki fyrir nokkurn
„fslenzk stjórnmál eru furðulegt fyrírbærí,” segir bréfritari.
Raddir
lesenda
mun hrófla við. Verðbólgustjórinn
Óli hefur fært sig um set, hingað
suður. Síðasta áratug vilja fram-
sóknarmenn kalla framsóknaráratug-
inn. Verði þeim að góðu, þetta er
mesti verðbólguáratugur í íslands-
sögunni. Eftir þennan áratug eru
fslendingar komnir í neðsta þrepið
hvað lánstraust snertir. Þetta eru nú
afrekin hans Óla, mannsins sem
þjóðin vill stóla á.
Furðulegt fyrirbæri
íslenzk stjórnmál eru furðulegt
fyrirbæri. Tökum dæmi: „Fyrir
skömmu sendu tvö félög fatlaðra á
landinu, Blindrafélagið, samtök
blindra og sjónskertra, og Sjálfs-
björg, landssamtök fatlaðra, frá sér
lista með spurningum sem beint var
til stjórnmálaflokka þessa lands. Þar
var fjallað í nokkrum megindráttum
um ýmis hagsmunamál fatlaðra og
hafa fengizt svör við þessum spurn-
ingum sem lesendur dagblaðanna
hafa væntanlega litið augum. Þar er
aðallega fjallað um ágæti flokkanna
og hversu vel þeir hafi staðið sig í um-
bótum til handa fötluðum.” Þetta er
smá sýnishorn úr grein eftir Arnþór
Helgason fyrir skömmu. Já, við-
brögðin frá stjórnmálamönnum um
þessi mál eru dæmigerð fyrir þá
pólitík sem hér er rekin.
Fatlaðir hafa verið sniðgengn-
ir alla sína tíð. En stjórnmála-
mennirnir voru ekki að segja frá þvi.
Heldur var betra að telja upp afrekin
þótt fá væru. Sú pólitík sem rekin
hefur verið hér síðustu mánuði hefur
villt fyrir kjósendum. En hvernig sem
kosningar fara er eitt á hreinu, við
verðum strax að þeim loknum að
drekkja verðbólgupúkanum. Þó að
hann sé orðinn helzt til of stór.
Kosið er um stef nu Sjálf stæðisf lokksins
Magnússon skrifar:
Pálsson skrifar í Dagblaðið á
mánudaginn og segist ekki hafa
skrifað um pólitík áður, en það er
auðheyrt að hann hefur ekki heldur
fylgzt með pólitíkinni að undan-
förnu. Eftir samsuðu um klofning og
óánægju í Sjálfstæðisflokknum
spilar hann popp-þlötu Alþýðu-
bandalagsins um dúkkustjórnina og
aðdraganda kosninganna. Greinilega
hefur hann ekki fylgzt með málflutn-
ingi vinstri flokkanna á þessum síð-
ustu dögum, þegar þeir lýsa ástand-
inu á stjórnarheimilinu fyrrverandi
og reyna að koma höggi hver á ann-
an. Alþjóð veit af biturri reynslu að
vinstri stjórnir geta ekki unnið saman
af heilindum og hafa þær ævinlega
hrökklast frá völdum eftir stuttan
tíma eftir að hafa stórskaðað at-
vinnulíf þjóðarinnar og skilið við
efnahagsmálin í rústum. Halda menn
að verðbólgan lækki úr 80% með
smáskammtalækningum eða að
kaupmáttur launa aukist þegar fyrir-
sjáanlegt er að hagvöxtur stendur í
stað að óbreyttri efnahagsstefnu?
Kannski við eigum að gefa börnum
okkar að borða manngildishugsjónir
Framsóknar eða loforðasúpu A-
flokkanna þegar launaumslögin eru
tóm eftir skattpíningu vinstri flokk-
anna og dýrtíð af þeirra völdum?
Sjálfstæðisflokkurinn hefur einn
flokka lagt spilin á borðið með djarf-
huga stefnuskrá og segir þjóðinni
hvað hann ætlar að gera að afloknum
kosningum ef hann fær til þess
nægjanlegt fylgi kjósenda. öll þjóð-
málaumræðan snýst um stefnu Sjálf-
stæðisflokksins og vinstri menn eru
skömmustulegir yfir þeim ógöngum
sem þeir hafa leitt þjóðina í og kvíða
einkunnagjöfinni sem þeir eiga von á
frá þjóðinni um næstu helgi. Þeir
gera allt sem þeir geta til þess að
sverta þessa stefnu og snúa út úr
henni. Verði þeim að góðu, nú er
kosið um stefnu Sjálfstæðisflokksins
og ég er þess fullviss að hún á hljóm-
grunn hjá þjóðinni. Eflum einn flokk
til ábyrgðar.
Þakkarorð til Ellerts Schram
—og um kosningamar á sunnudaginn
Jóhann Þórólfsson skrifar:
Vil ég þá fyrst byrja á því að þakka
Ellert fyrir þá drengilegu framkomu
hans og velvild er hann sýndi vini
mínum Pétri, með því að færa hann á
lista Sjálfstæðisflokksins upp í
öruggt sæti þar sem hann skipar nú 6.
sæti.
Mér finnst það helviti hart að sjó-
mannastéttin og hinir lægst launuðu
ásamt gamla fólkinu sem hann hefur
barizt fyrir af drengskap og dugnaði,
eigi að sitja á hakanum. Vonandi
kemur það ekki fyrir aftur. Nú hefur
Ellert bjargað því og ég veit að marg-
ir virða hann og meta fyrir hans
drengilega sjónarmið. Þar sem kosn-
ingar fara fram á sunnudaginn er
ekki úr vegi að láta hugann reika til
stjórnmálamanna smástund.
Við kjósendur hljótum nú að vera
anzi sæmilega mettir af þessu tali
,,Ég vcit, að margir virða Ellert og
meta fyrír hans drengilegu sjónar-,
mið,” segir bréfritari.
þeirra, bæði í sjónvarpi, útvarpi og
blöðum. Allir ætla þeir að stöðva
verðbólguna, já, og koma henni
niður í 30 prósent og þar með að
bæta efnahag þjóðarinnar. Það
verður ekki amalegt að lifa i þessu
landi eftir að næsta ríkisstjórn verður
mynduð þegar flokkur eins-og Fram-
sóknarflokkur með Ólaf Jóhannes-
son í fararbroddi hugsar sér að
mynda einu sinni enn vinstri stjórn,
flokkur sem er til vinstri í dag og til
hægri á morgun, sem sagt hann er
eins og vindurinn blæs í það og það
sinn enda líka eins og sagt er opinn i
báða enda. Með þvi, kjósendur
góðir, að'kjósa hann er atkvæðum
kastað áglæ.
Það mætti skrifa langa grein um
óstjórn íslendinga og ráðamenn
þjóðarinnar sem aldrei þora að taka
föstum tökum þá óðaverðbólgu sem
yfirokkurdynur.
Læt þetta nægja þótt margt sé til
að tala um.
„Framsókn á skilið
traust kjósenda”
Ljósfarí skrifar:
Kosningabaráttan er nú að renna
sitt skeið. Málgögn stjórnmálaflokk-
anna hafa hvert í kapp við annað gert
tilraunir til að varpa mestu rýrð á
andstöðuflokkana og gera þá
óábyggilega í augum almennings.
Það leynist þó ekki hvernig landið
liggur því fólki er ljóst hver á ámælin
skilið. Morgunblaðið og Þjóðviljinn
veitast að Framsóknarflokknum
báðir með sömu rökin að Fram-
sóknarflokkurinn ætli í stjórn með
hinum. Tíminn svarar þessu með
yfiriýsingum um vilja i vinstri stjórn.
Alþýðublaðið kappkostar hinsvegar
að hrósa sjálfu sér, skjótvirk og ,,ár-
angursrík” störf alþýðuflokksmanna
stíga þeim svo til höfuðs að ætla
mætti að þeir telji sig í guðatölu.
Störf þeirra munu þó vart verða til
annars en að þeir geti fætt flokks-
menn sína á einu brauði.
Sjálfstæðisflokkur og Alþýðu-
bandalagið hræðast báðir Fram-
sóknarflokkinn. Sjálfstæðisflokkur-
inn vegna þess að Framsókn verði
leiðandi afl til vinstra samstarfs. Þeir
eru eini flokkurinn sem hefur gefið
slíkar upplýsingar um vilja í vinstri
stjórn.
íhaldið hefur glatað þeirri von
sinni að fá meirihluta þingmanna
með óábyrgri afstöðu til skamm-
degiskosninga. Andstöðuafl Sjálf-
stæðisflokksins í baráttu gegn verð-
bólgu og eini flokkurinn sem hefur
fastmótaða stefnu i þeim málum er
Framsóknarflokkurinn. Sjálfstæðis-
menn vita líka að Framsókn á skilið
traust kjósenda. Alþýðubandalag
hræðist hins vegar vegna þess að það
þekkir skugga sinn úr síðustu stjóm.
Það veitist að framsóknarmönnum
með þvi að draga fram í dagsljósið
ríkisstjórnir þær sem hann hefur
starfað í með Sjálfstæðisflokki. Það
er kannski óskastjórn Alþýðubanda-
lagsins.
Ekki veit ég betur en Alþýðu-
bandalagið hafi starfað með Sjálf-
stæðisflokknum í ríkisstjórn og hví
ekki Alþýðubandalag nú. Hafa al-
þýðubandalagsmenn gefið yfirlýs-
ingu um að þeir vilji starfa með Al-
þýðuflokknum í væntanlegri vinstri-
stjórn? Þeir eru kannski svo óábyrgir
kjósendum sínum og láglaunafólki
að þeir stefni að því að vera utan
stjórna og ætla Sjálfst.flokki völd
næstu ómældu framtíð. A-flokkarnir
svokölluðu hafa um langt skeið verið
erkifjendur í íslenzkri pólitík og
virðast ekkert breytast með breyttum
tímum. Sýnir það að fastmótaðar
stjórnmálakenningar, sem samdar
voru fyrir tugum og hundruðum ára
langt úti í heimi við allt aðrar að-
stæður, standast ekki hvað þá þegar
stjórna á með þeim báðum.
Framsóknarflokkur hefur því haft
erfitt hlutverk i íslenzkri pólitík, það
er, að sætta þessi að því er virðist
ósættanlegu öfl. Þeim mun sterkari
sem Framsóknarflokkur er ætti
honum að vera auðveldara að vera
sáttasemjari og i raun ættu allir
vinstri menn að ganga í einn flokk og
mynda þar með sterkan vinstri flokk.
Framsóknarflokkurinn er sá eini sem
er vænlegur til þess hlutverks.
Kirkjufélag Digranesprestakalls
FLÚAMARKAÐUR
OGBASAR
verður í Safiiaðarheimilinu
við Bjarnhólastíg
LAUGARDAGINN
1. DES. KL. 2 E.H.
Margt águlegra muna — kökur ognufl.
Komið og gerið góð kaup —
og styrkið gott málefhi um leið.
NEFNDIN